BoğAZİÇİ. Boğaz-iÇİ, eski çağlardaki isimleri ile, pontus Euzinus ( Karadeniz) ve Propontis



Yüklə 0,5 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə14/24
tarix10.11.2017
ölçüsü0,5 Mb.
#9410
1   ...   10   11   12   13   14   15   16   17   ...   24

'ya verilen  bu kasr, onun da idamından sonra muhtelif 

kimselere  geçti, fakat bir kısmı has bahçeye tefrik 

edilerek  (1065 tarihine  âit  bir vesika  için  bk. Başvekâlet 

arşivi,  İbnülemin,  dâhiliye,  nr. 448) Mirgûn  ismi  bütün 

semte alem  oldu ( krş. Hadikai al-cavâmi'). 

Abdülhamid  I. devrinde şeyhülislâm  Mehmed  Esad 

Efendi  'den mahlûl  kalan  buradaki köşk ve sâhilhânenin 

yerine,  padişahın emr:  ile,  yeni  bir cami ile  dükkânlar 

ve hamam  inşa edilerek,  bir köy kuruldu  ki, burası 

Selim  III. devrinde  daha ziyade inkişaf  etti. 

Abdülhamid  I. vakfından bir çemşe ile,  Haseki kadın 

sarayı adı ila  mâruf  bir eve bitişik  diğer bir çeşme ( banisi, 

Murad IV.), büyük Reşid Paşa hayratından üçüncü 

bir çeşme vardır. Emirgân  'm suyu boldur. Bu 

çeşmelere  Valide  bendinden su gelir.  Kanlı kavak  diye 

mâruf olan su da köyün suyu olup, menbaı 3 km. kadar 

cenûb-i garbîde ve Hacı Osman bayırındadır. Sahilin 

şimal  kısmında Mısır hıdivi İsmail  Paşa 'nın köşkleri 

bulunuyordu. Bunun  yanındaki bahçe de meşhur bir 

mesire  idi. Burası 1943  te İstanbul belediyesi 

tarafından, halka  mahsus bir gezinti  yeri hâline 

getirilmek  üzere, satın alındı. Sahilin  cenup kısmında 

Mirgûn  camii  bitişiğinde  Şerif Abdullah  Paşa 

sâhilhânesi  vardır ki, bugün ahfadı elinde  bulunan  bu 

yalının tezyinatı  çok güzel  olan selâmlık  dâiresi  güzel 

bir sanat eseri sayılmaktadır. Gerek hidiv  ailesinin, 

gerek Şerif Abdullah  Paşa 'nın Mirgûn  'de yaptıkları bir 

takım hayrat  daha vardır. Koru civarında tesis edilip  de 

bilâhare  harâbiye  yüz tutması yüzünden belediyece 

yıktırılan hastahâne  bu meyandadır. Boğaziçi  'ndeki 

gümrüklerden  biri  de burada bulunuyor ve aidatı, 

beratla, saray mensuplarına v.s. tevcih ediliyordu  (1211 

tarihli  bir vesika için  bk. Başvekâlet  arşivi,  Cevdet, 



saray, nr. 1889 ). 

1 s t i n y e. Çok güzel  tabiî bir liman  olarak, eski 

zamanlardan  beri meşhur bulunan  İstinye  'nin eskiden 3 

adı vardı: 1. Stenös (boğazın medhâline  yakın bir koy 

olmasından dolayı); 2. Leosthenes veya Leasthanes ( 

Megaralıların  burada yetiştirdikleri  bir nebattan  dolayı) 

; 3. Sösthenion (Argonotların Anıykos 'u mağlûp 

etmelerinin  şükran hâtırası olarak  inşa ettikleri  adak 

yerinden  dolayı). Burada daha evvelce Arn-phiaraos 

adak yeri  bulunuyordu ve bunu büyük Konstantin  bir 

hıristiyan  mabedine  tahvil  etmişti.  Bizanslılar 

zamanında burada imparatorların  sarayları  vardı ki, 921 

'de Boğaziçi  'ne kadar gelen  Tuna bulgarları,  bunlardan 

Roına-nus 'un sarayını yakmışlardı. Bizans  '1 denizden 

istilâya  gelen  kavimlerin,  bu meyanda rusların, gemileri 

burada demir atardı. 

Boğaziçi  'nin en derin koyu etrafında olan bu köy, 

XVI. asır ortasından itibaren  inkişaf  etmiştir.  Sakinleri 

yerli  ram ahali  ile  daha ziyade  denizcilerden  (Kürekçibaşı 

Ahmed Bey, gemi  kaptanlarından  Derviş Reis v.s. 

gibi  ) ibaretti.  Bunların  sâhilhâneleri  ve tesis ve inşa 

ettikleri  mescit ve mahallelerden  baş

fcSo 

BOĞAZİÇL 

ka, Bayezid  II. 'in torunu Nesli  Şah Hanım Sultan  'm 

yaptırdığı mescit ve mahalle  vardır ki, inşa tarihi  ve bu 

mescidin İstanbul 'daki vakıflarını gösteren vakfiyesi 

947 (1540) tarihlidir  (Hadikat al-cavümı). Evliya  Çelebi 

zamanında limanın  ağızmda bir de misafirhane  vardı 

(Segahainâme, göst. yer.). Koyun sahilinde  ve iç tarafta 

bulunan  köşkler ve yalılar  zenginlerin  rağbet ettiği  bu 

semti her devirde Boğaziçi  'nin en mâmur  köşelerinden 

biri  yapmış ve koyun nihâyetindeki  çayırlık meşhur bir 

mesire  hâline  gelmiştir.  Civarındaki  tepelerde  kireç ve 



taş ocakları bulunduğu gibi,  bilhassa Cezayirli  Gazi 

Hasan Paşa zamanında faaliyet  gösteren ve en büyük 

gemilerin  kalafat  ve tamir  edilmelerine  müsait  bir 

kalafat  yeri de mevcuttu. Meşrutiyet  devrinde de burada 

„tâmir  havuzları  ve destgâhları osmanlı anonim  şirketi" 

adı ile  bir bahrî müessese tesis edilmiştir.  Bu müessese 

cumhuriyet  devrinde devlet  deniz yolları  idaresinin 

elinde,  bu neviden  işlere  ayrılmıştır. 

Y e n i - K ö y . Yeni-Köy  sahili,  burada yetiştirilen 

çilek  dolayısiyle,  Komarödes ve bir az ilerisi  Bakchiai 

tesmiye  olunmuştu. — Kalender-Koyu,  bir barbar 

kiralının  adini  (Pitheku  Limen)  taşımakta idi. Aynı 

zamanda bizanslılar  buraya, sakin  denizi  sebebiyle, 

Eudios Kalos demişlerdir. 

Kanunî 'nin zamanında te'sis edilmekle  bugünkü 

ismini  alan bu köy (rum ahali  tarafından verilen 

Neochorio veya Romanya'dan gelen  ııîahların te'sis 

ettiği  hakkındaki  rivayetler  için bk. Boğaziçi, nşr. 

Şirket-i  hayriye  ), türklerin  Boğaziçi  'ndeki imarcı ve 

medenî rollerini  ve hizmetlerini  bariz  bir şekilde 

gösterir. Yeni-Köy,  Evliya  Çelebi zamanında, 3.000 evli 

ve bağlı bahçeli bir kasaba idi.  Galata naibi  idaresinde 

olup, su-basısı, yeniçeri  serdarı, çavuş ve yasakçıları 

vardı. Halkı hep trabzonlu ve Karadeniz  sahilinden 

gelme  idi.  Zâten Tarabya, Bü-yükdere,  Sarıyer ahalisi 

de ekseriyetle  bu gibi dışarıdan gelenlerden  idi. Burada 

banileri,  Osman II. devrinde kapudan-ı derya ve 

sadrâzam olan Güzelce Ali  Paşa ((ŞeîeM Ali  Paşa, ölm. 

1620/1621)  ile  Zenbiüi  AH Efendi'nin  oğlu Fazlı Efendi 

(ölm. 1583) olan Ali  Paşa ve Molla  Çelebi eâmileri  ve 

Şeyh İsmail  'in halveti  tekkesi  de vardı (bk. I;Iadtkat 

alcavUmt). 

Karadeniz'e  çıkan gemilerin  kaptanları  peksimetlerini 




Yüklə 0,5 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   10   11   12   13   14   15   16   17   ...   24




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə