16
ğundan o, bəhs etdiyi sahələrlə bağlı öz görüşlərini aydın
məntiqlə söyləyirdi. Konkret olaraq dövlətimizin dilinin
adına gəldikdə isə o deyirdi: “... Heç kəs deyə bilməz ki, XII
əsrdə kim nə deyibsə, o bu gün bizim üçün ehkamdır. Heç kəs deyə
bilməz ki, XV əsrdə kim nə deyibsə, o da bizim üçün ehkamdır.
Bunu nəzərə almaq lazımdır və bunu unutmaq lazım deyil. Bu
gün biz dövlət dilimiz haqqında məsələni müzakirə edərkən heç bir
konyukturaya yol verməməliyik. Hansısa bir qərarı qəbul edəcə-
yiksə, - bu, kimin xoşuna gələcək, ya gəlməyəcək, - bu bizi narahat
etməməlidir. Biz onu həqiqət əsasında qəbul etməliyik və kimdənsə
üzrxahlıq da etməməliyik: Bağışlayın, biz sizinlə qardaşıq, amma
biz dilimizi belə etmək isəyirik. Mən bununla da razı deyiləm”.
Heydər Əliyev əsl dilçi, tarixçi kimi təhlil aparır – dili-
mizin kökü barədə müfəssəl məlumat verir, dilimizin mən-
sub olduğu qrupu xarakterizə edir, keçdiyi inkişaf yollarını
səciyyələndirir, dilimizin daim inkişafda olduğunu söylə-
yirdi. O deyirdi: “... Keçmiş Sovetlər İttifaqının ərazisində türk-
dilli 23 xalq məskun olubdur. Yəni türkdilli xalqlar çoxsaylıdır və
millətcə, dilcə türk kökündən olan xalqlar çoxsaylıdır. Əgər keç-
miş Sovetlər İttifaqının ərazisində türkdilli 23 xalq olubsa, onun
hüdudlarından kənarda da var. Bu da təbiidir, çünki dünyada
olan dillər ayrı – ayrı dil qruplarına bölünüblər və bu dil qrupları
tarix boyu, əsrlər boyu formalaşıblar, sonra şaxələniblər və hər
bir şaxə müəyyən proseslər nəticəsində öz istiqamətində inkişaf
edib və gəlib indiki səviyyəyə çatıbdır”. Bununla da Heydər
Əliyev dillərin, o cümlədən türk dillərinin tarixi köklərin-
dən şaxələnməsini təbii bir proses kimi qiymətləndirir, hər
şeyin inkişafda olduğunu dünya yarandığı gündən indiyə
qədər baş verən inkişaf kimi dəyərləndirirdi. Doğrudan
da, dünyada hər şey dəyişir, inkişaf edir, yeniləşir, bir söz-
17
lə, olduğu kimi qalmır. Belə olan təqdirdə şaxələnmənin,
diferensiallaşmanın qarşısını almaq inandırıcı görünmür.
Bu mənada keçmiş Sovetlər İttifaqı ərazisində yaşayan 23
türkdilli xalqın hər birinin dilinin adı olması onların tarixi
nailiyyətləridir, onların inkişafıdır. Ancaq bununla belə,
inkişaf türkdilli xalqların heç birinin tarixi – etnik kökünü
inkar edə bilmir, bu heç mümkün də deyildir. Bu mənada
Heydər Əliyev dillərin (o cümlədən türk dillərinin) dünə-
ni, bu günü və sabahı barədə aydın bir məntiqlə deyirdi:
“Şübhəsiz ki, dünyada olan dillərin bugünkü səviyyəsi də son
hədd deyil. Bəşəriyyət, insan cəmiyyəti daimidir, hər şey inkişaf-
dadır, yüz, iki yüz, beş yüz ildən sonra nə olacaqdır, - bunu biz
indi deyə bilmərik. Ancaq şübhəsiz ki, nə dünya belə olacaqdır, nə
də dünyanın mənzərəsi bu şəkildə qalacaqdır. Hər şey inkişafdadır.
Belə olan halda, şübhəsiz ki, bizim mənsub olduğumuz türkdilli
xalqlar da şaxələniblər, məskun olduqları yerin, ərazinin təsiri
altında, qonşularının, başqa amillərin təsiri altında hərəsi öz is-
tiqamətində inkişaf edibdir”. Bununla da Heydər Əliyev türk-
dilli xalqların ortaq dəyərlərdən, vahid kökdən şaxələnmə-
sini təbii qəbul etməklə yanaşı, hər birinin məskun olduğu
ərazinin, əlaqədə olduqları xalqın təsiri ilə bağlı özünəməx-
sus xüsusiyyətlər əldə etdiklərini də istisna etmirdi. Hey-
dər Əliyev türk dillərinin dövlət dili statusu alması barə-
də qeyd edirdi ki, burada dövlətin yaranması və dövlətin
formalaşması vacib amillərdəndir. Düzdür, türk xalqlarının
dövlətçilik tarixi və çoxlu dövlətləri olmuşdur. Ancaq türk
xalqlarının (xüsusilə keçmiş Sovetlər İttifaqında yaşayan
23 türkdilli xalqın) milli dövlətlərinin dövlət dili daha çox
XX əsrlə bağlıdır. Yəni, türk sözü ümumiləşdirici bir etnik
termin kimi tarixən millət və dövlət adı kimi işlənmişdir.
18
Sonralar bu sözün (türk sözünün) ehtiva etdiyi millət və
dövlət anlayışı inkişaf etmiş, şaxələnmiş, qol – budaqlara
ayrılmışdır. Bütün bəşəriyyət üçün millət, dövlət anlayışı
və onun statusunun müəyyənləşməsi türk xalqlarının da,
təbii ki, tarixi taleyidir. Bu barədə Heydər Əliyev deyirdi:
“Ancaq bu dillərin, yəni bizim bu türk dili qrupuna mənsub dil-
lərin gəlib dövlət dili səviyyəsinə çatması XX əsrdə baş veribdir.
Mən başqa Avropa dillərini demirəm. Dövlət dili statusu alınma-
sı da, şübhəsiz ki, hər bir dövlətin dövlət kimi formalaşması ilə
bilavasitə əlaqədardır”.
Heydər Əliyev dövlət dili anlayışına aydınlıq gətirmək
üçün tarixdən müqayisələr gətirir, qohum – qardaş türk
xalqlarının tarixində baş vermiş hadisələri xatırladırdı. Bu-
nunla da müqayisələr və tarixi gerçəklikləri üzə çıxarmaq
yolu ilə dövlət dili və onun formalaşması ilə bağlı həqiqət-
ləri söyləyirdi. O, Osmanlı imperatorluğunun simasında
bu imperatorluğun dilinin adı və Türkiyə Cümhuriyyə-
ti yaranandan sonra bu cümhuriyyətin dövlət dilinin adı
barədə çox dəqiq elmi fikri dəlil kimi gətirirdi. Bu məna-
da Heydər Əliyevin dediklərini xatırlamaq yerinə düşər:
“Osmanlı imperatorluğu və Osmanlı dili bu müzakirələr zamanı
(yeni konstitusiya layihəsində 23-cü maddənin – dövlət dili
məsələsinin müzakirəsi nəzərdə tutulur – B.X.) tez – tez yada
salınır. Amma məlumdur ki, Osmanlı imperatorluğunun dövlət
dili XIX əsrədək türk dili deyildi, tarixçilərimiz bunu yaxşı bilir-
lər. İmperatorluq Osmanlı İmperatorluğu idi, amma dövlət dili
türk dili deyildi. Götürün arxivlərdə onların kitablarına baxın,
həmin padşahların, sultanların fərmanlarına baxın, onlar türk
dillərində yazılmayıb. Bütün bunlar ərəb–fars dillərində yazılıb.
Gedin İstanbuldakı muzeylərə baxın, yəqin çoxları baxıblar, kim
Dostları ilə paylaş: |