sində yaşayır və özlərini türkmən adlandırırlar. Əzəz qəsəbəsində
(Hələbə bağlı) təxminən 25 min, Şamda 5 min, Qənitərədə (Şama
bağlı) təxminən 50 min və Humusda təxminən 10 min türk yaşayır.
Suriyə türkləri osmanlı dövlətinə bağlı olduqlarına görə yüksək m ə
dəniyyətə malikdirlər və xalq ədəbiyyatı da orda zəngindir. “Koroğ
lu ”, “Zaloğlu ”, “Rüstəm ” və “Aşıq Qərib ” kimi dastanlar onlar ara
sında da yayılıb. Onların məşhur şairlərindən I Dünya müharibəsi və
Türkiyənin istiqlal savaşı haqqında şeirlər söyləyən M əhəmməd İb
rahimin adını çəkə bilərik. Suriyə türklərinin ləhcəsi Anadolu ləh
cəsinə və Crablus türklərinin ləhcəsi isə türkməncəyə bənzəyir.
Livanda da təxminən 20 min türk yaşayır. Onların dillərinə
çox sayda ərəbcə kəlmə daxil olmuşdur.
Qırım (Qırım-Tatar) türkcəsi
Qırım türkcəsi II Dünya müharibəsində Stalinin göstərişi ilə
əksəriyyəti Orta Asiyaya köç etdirilən Qırım əhalisinin dilidir. Ta
rixi baxımdan qıpçaq qrupundandır, ancaq oğuzcanın (osmanlı və
qarluq) təsiri altında qalmış, şimali və cənubi olmaq üzrə iki dialekt
meydana gəlmişdir.
Şimal dialekti, ümumiyyətlə, qıpçaqcanın, cənub dialekti isə
oğuzcanın (Osmanlıca) xüsusiyyətlərini daşıyır.
Qırım yarımadasının cənub bölgəsində sahil məntəqəsində
yaşayan əhali cənub dialekti ilə danışır. Bu dialekt, eyni zamanda
ciddi şəkildə qıpçaq türkcəsinin təsiri altında qalaraq onun xüsusiy
yətlərini özündə saxlamışdır. Karaim musəvi (yəhudi) türkləri də bu
ləhcə ilə danışır və ibrani əlifbasını işlədirlər. Qırım ləhcəsində
ahəng qanunu yoxdur və xüsusiyyətləri belədir:
“Etmək” felinin çəkimində /t/ samiti /d/ye çevrilməz. Yəni
“edərəm”, “edərsən” yerinə “etərim” və “etərsin” deyilir. “Dolmaq”
yerinə “tolmaq”; “gün” yerinə “kün” ; “getdi” yerinə “ketti” ; “gəldi”
yerinə “kəldi” və ya “kəlti” ; “gələn” yerinə “kəlgən” ; “yığıldılar”
yerinə “cıldılar”; “qara” yerinə “xarə” ; “göz” yerinə “gös”; “ölməz”
yerinə “ölməs” deyilir. Bəzi şivələrdə /k/ səsi /x/yə çevrilir. Bəzi
hallarda nazal /n/ saxlanmışdır. Qərbi, şərqi və mərkəzi dialektlər
bir-birindən bir az fərqlidir.
18
В) AZƏRBAYCAN TÜRKCƏSİ
Azərbaycan türkcəsi haqqında daha öncə ətraflı məlumat
vermişdik. Bu dil oğuz türkcəsinin mərkəzi qolu və Azərbaycan
(şimal və cənub) və İranın türkdilli xalqının (türkmənlər xaric) ana
dilidir. İraq və ya Kərkük türkcəsi də Azərbaycan türkcəsinə da
xildir. İranda nüfiısun üçdə birindən çoxu (14 milyon)9 türklərdən
meydana gəlir. İran xalqının nisbi əksəriyyətinin dili türkcədir.
Türkcə, Azərbaycanda və Zəncanda (Xəmsə əyaləti) xalqın ümu
mi dili və İranın digər bölgələrində (Tehran, Qəzvin, Xorasan,
Ərak, Savə, Həmədan, Fars, Kirman və s.) xalqın önəmli bir qis
minin dilidir.
Dr. M.Pənahiyan İrandakı türklər haqqında tədqiqat aparmış
və 10 cildlik “Fərhərıge-coğrafiyaiye-lran”10 (“İranın coğrafi söz
lüyü”) kitabından faydalanaraq, dörd cildlik “Fərhənge-coğrafiyai-
ye-melliye-torkane-İran zəm in” (“İran türklərinin milli coğrafiyası
sözlüyü”) kitabını bir cild xəritə ilə birlikdə 1972-ci ildə xarici bir
ölkədə nəşr etdirmişdir. Biz burda adı keçən əsərdə mövzu ilə bağlı
bölümün xülasəsini nəql edirik: “Mərkəzi və 1, 2, 3, 4, 5, 7, 9-cu
əyalətlər; Zəncan, Həmədan və digər şəhərlər kimi idari mərkəz
lərdə yaşayanların hamısı və ya bir qismi İran türklərindən əmələ
gəlir (s. 98)”.
“Kürdistan əyalətindəki Qurvə şəhrində 80 türk kəndi türklə
rin yaşadığı məntəqələrdən ayrılmış və Kürdistana verilmişdir. Bu
nun tərsinə, Qərbi Azərbaycanda da kürdlərə eyni iş görülmüşdür.
Mahabad, Bukan, Sərdəşt və Üşnəviyyə kimi”.
“Qərbi Azərbaycanda Sahınqala (Şahindej), Tikantəpə (Te-
kab), Qaraağaç və Marağanın bəzi kəndlərində kürdlər yaşayırlar”.
“Mərkəzi və 1,2, 3, 4, 5-ci əyalətlərdə türklər ardıcıl olaraq və
başqa bölgələrdə adalar şəklində yaşayırlar”.
“Mərkəzi və 1-ci, 2-ci əyalətlərdə 2526 türk kəndində
1.269.106 nəfər yaşayır. Bu kəndlərin varlığı göstərir ki, Tehran
9 Bu gün 30 milyondan artıqdır (müəllif).
10 “Setade-ərteş” nəşriyyatı, Tehran 1328-1331 ş.
19
ilə İranın SSRİ və Türkiyə ilə olan sərhədləri arasındakı bölgə və
İranın şimali-qərb m əntəqəsində kəsintisiz bir türk yaşam m əntə
qəsi mövcuddur. Tehran milli sərhəd üzərində yerləşən bir şəhər
olub, nüfusunun üçdə birindən çoxu türkdür. Türklərin qərb sər
hədi, Türkiyədən əlavə, İran kürdlərinin sərhədinə qədər və
şərqdən və cənubdan da Fars, Gilək, M azəndəran və Talışa (irani
dillər qrupuna girən xalqlar) qədər davam edir. Başqa bir sözlə,
aşağıdakı m ehvərlərin ətrafındakı m əntəqələrin ham ısı türklərin
yaşadığı yerlərdir:
a) Tehran-Qəzvin-Zəncan-Miyana-Təbriz.
b) Təbriz-Mərənd-Culfa.
c) Təbriz-Mərənd-Xoy-Maku-Bazərgan.
d) Təbriz-Sarab-Ərdəbil-Astara.
e) Tehran-Qəzvin-Takistan-Həmədan.
f) Tehran-Əlişah-Eyvəz-Robat-Kərim, Savə-Dəştcird-Xələcis-
tan-İştahard.
g) Tehran-Savə-Qərqabad-Rəvan-Qəzvin-Buyin-Avəc.
“Şərq bölgəsində yer alan bütün şəhərlər, kəndlər və qəsə
bələr və qərbdə Həmədan, Bicar, Tikab, M iyandab, M arağa, Bi-
nab yolu üzərindəki kəndlər tam am ilə türklərin m əskunlaşdığı
yerlərdir” .
“Şərq bölgəsində yer alan bütün şəhərlər, kəndlər və qəsəbə
lər və qərbdə Miyandab, M ahabad, Urmiyə, Salmas, Xoy yolu
üzərindəki şəhərlər və kəndlər tamamilə türklərin məskunlaşdığı
yerlərdir”.
Beləliklə, deyə bilərik ki, İran türklərinin kəsintisiz bir şəkildə
yaşadıqları coğrafiya, geometrik olaraq bir müstətilə (düzbucaqlı)
bənzəyir ki, onun guşə başlarına Tehran, Parsabad-Muğan (Sovetlər
Birliyi sərhədi üzərində), Bazərgan və Kilisə Kəndi (Türkiyə sərhə
di üzərində) yer almışdır.
“Buna görə, İran türklərinin bir bütün olaraq yaşadıqları bölgə
yalnız Azərbaycanla məhdudlaşmır. Türk dilinin adını Azərbaycan
dili ilə dəyişdirmək və onu Azərbaycanla məhdudlaşdırmaq da, ha
kimiyyətin siyasətlərindən biridir və məşhur bir yanlışdan başqa bir
20
Dostları ilə paylaş: |