190
ƏHMƏD ZEYNALOV
Əhməd Zeynalov 1934-cü ildə
Qərbi Azərbaycanın Əştərək ra-
yonun Hamamlı kəndində anadan
olmuşdur. Atası Həşim Zeynalov
1943-cü ildə yaşının 50-dən çox
olmasına baxmayaraq, zorla II Dün-
ya Müharibəsinə göndərilmişdir. Əs-
gərliyə apardıqları gündən savadsız
olduğuna görə, heç bir məktub-kağız
göndərmədən, xəbərsiz-ətərrsiz itgin düşmüş, ta bu günə
qədər ailəsi ondan bir xəbər-ətər ala bilməmişlər. əhməd
müəllim 7 illik kənd məktəbini bitirdikdən sonra 1947-ci
ildə İrəvan pedaqoji texnikumuna daxil olmuşdur.
İrəvan pedaqoji məktəbi Qərbi Azərbaycanda
Azərbaycan dilində ixtisaslı kadrlar hazırlayan ye ganə
təhsil ocağı idi. Bu texnikumdan başqa Qərbi Azər-
baycanda istər müəllim ixtisası, istərsə də başqa ixtisaslar
hazırlayan bir dənə də olsa təhsil ocağı ol mamışdır. Bu
texnikum sanki qaranlıq zülmətdə işıq saçan yeganə
bir ulduz idi ki, fəaliyyət göstərdiyi yarım əsr ərzində
Qərbi Azərbaycandan olan bir çox görkəmli şəxslərin, o
cümlədən də Əhməd müəllimin qaynaqlandığı ilk elmi-
mənəvi məbəd olmuşdur. əhməd müəllim texnikumda
təhsil aldığı dövrdə ailəsi 1948-53-cü illərdə Mikoyan
və Stalin cütlüyünün Azərbaycan lılara qarşı yerit-
191
dikləri soy qı rım siya sətinin
nəticəsində
Qərbi
Azər-
baycandan Azərbaycanın Sal-
yan rayonuna departasiya
olun muşdur. O, texnikumu
bi tir dikdən sonra Salyan ra-
yonun Çuxanlı kəndində mü-
əllim işləmişdir. 1954-cü il-
də ADU-nin Filologiya fa-
kültəsinə daxil olmuş, 1959-cu
ildə oranı fərqlənmə dip lomu
ilə bitirmişdir. Bir neçə il
Salyan rayonun Şorsulu kən-
dində dil və ədəbiyyat mü əllimi
işləmiş. 1966-cı ildə Arba tan
kənd orta məktəbinə direk tor
göndərilmişdir. Düz 44 il fa-
siləsiz olaraq həmin məktəbdə direktor işləmişdir. O da
maraqlıdır ki, onun işlədiyi bu müddət ərzində nə bir
müəllim, nə bir şagird, nə də bir valideyn heç bir təşkilata
Əhməd müəllimdən bir dəfə də olsa şikayət etməmişlər.
44 il 100-ə yaxın müəllimi, 1000-ə yaxın şagirdi olan bir
məktəbdə qüsursuz işləmək direktordan yüksək bacarıq,
mükəmməl bilik, dərin ağıl, səbr tələb edir.
Hər il məktəbi bitirən 60-70 şagirdin bir neçəsi
qızıl medala layiq görülmüş, məktəbdən pərvazlanan bu
balaların səsi-sorağı indi ölkəmizin bütün güşələrindən
gəlir.
Soldan: Tahir Cəfərov,
Əhməd Zeynalov, Yolçu
Cəfərov, Məcid Əliyev.
İrəvan pedoqoji
məktəbinin tələbələri
192
Əhməd müəllimin gəlmə olmasına baxmayaraq, kənd
camaatı ilə o qədər qaynayıb-qarışmışdır ki, hamı onu öz
doğması öz ağsaqqalı hesab edərək, xatirini əziz tuturlar
və ona inanır. Onu Peyğəmblər övladı kimi qəbul edirlər.
Kəndin elə bir xeyir-şəri olmaz ki, Əhməd müəllim başda
əyləşməsin.
Vaxtı ilə A.P.Çexov demişdir ki, “indi çoxları ona görə
əclaflıq edə bilmir ki, L.N.Tolstoy sağdır”. Bu hikmətli
kəlamı Əhməd müəllimə də aid etmək olar. Yaş senzi
ilə əlaqədar təqaüdə gedərkən kənd əhalisi, valideynlər
Əhməd müəllimin öz yerində qalıb, direktor işləməsini
kütləvi şəkildə rayon rəhbərliyindən xahiş və təkidlə tələb
etmişlər. Hətta təqaüdə getməsi haqqında əmr verilmiş
olsa da, bir müddət məktəb direktorsuz qalmış Əhməd
müəllin ictimai əsaslarla fəaliyyətini davam etdirmişdir.
Əhməd müəllim gözəl ailə başçısıdır. Doqquz övladı var,
hamısı ali savadlıdır, 4-ü həkim, qalanları müxtəlif ixtisas
sahibləridir.
Əhməd müəllimin 58 illik pedaqoji, 44 illik direktor
fəaliyyəti layiqincə qiymətləndirilmişdir. Belə ki, o, təh-
sil işçilərinin bütün qurultaylarında bir nümayəndə kimi
iştirak etmiş, “Şərəf nişanı”, “Qırmızı Əmək Bayrağı”
ordeni, “Şərəfli əməyə görə” medalı, “Qabaqcıl təhsil
işçisi” döş nişanı ilə təltif olunmuşdur. Sənə can sağlığı
arzu edirik, Əhməd müəllim!
193
ƏLİYEV İBAD
Qocalmışam, yorulmuşam, bilmirəm,
Tək qalmışam, ağlasam da, gülmürəm.
Yatanda da yuxularda görmürəm.
O dağlara, o ellərə bağlıyam.
İbad Əliyev
İbad Əliyev 1929-cu ildə Qərbi
Azərbaycanın Göyçə mahalının Ağ-
bulaq kəndində dünyaya göz aç-
mışdır.
1930-cu ildə Göyçə mahalında
kollektivləşmə başlayanda atası yeni
yaranan bu təsərrüfata daxil olmaq
istəmədiyinə görə, 1932-ci ildə ailəsi
ilə birlikdə İrəvan şəhərinə köçür və
orada yaşamalı olurlar. Ancaq kəndlə əlaqəni də kəsmirlər.
Ibad orada qalıb, kənd məktəbində oxuyur. Kənd 7 illik
məktəbini bitirdikdən sonra 1945-ci ildə İrəvan pedaqoji
məktəbinə daxil olur. Ailələri İrəvan şəhərində yaşadıqları
üçün onun texnikumda yaxşı oxuması üçün əlverişli şərait
yaranır (Bəlkə də atası uşaqlarının gələcəyini düşünərək,
İrəvan şəhərinə köçmüşdür). Amma İbadın oxuması üçün
bu əlverişli şərait uzun sürmür, elə həmin ili atası qəflətən
vəfat edir, bu ölüm ailəni sarsıdır. Həmin gündən onun
və ailələrinin ağır və əzablı günləri başlayır. Amma bu
194
acınacaqlı vəziyyətə baxmayaraq, İbad texnikumu əla
qiymətlərlə bitirir. Ailəni şəhərdə dolandırmaq çətin
olduğuna görə İbad təyinatını Göyçə mahalının Toxluca
kənd orta məktəbinə alır. 1948-50-ci illərdə həmin
məktəbdə müəllim işləyir. 1950-ci ildə onu əsgərliyə
aparırlar. 1950-1953-cü illərdə Sovet Ordusu sıralarında
qulluğunu başa vurduqdan sonra, öz kəndləri Ağbulağa
qayıdır, orada yenidən müəllimlik fəaliyyətinə başlayır.
Təhsilini davam etdirmək üçün 1956-cı ildə N.Yusi adına
Bakı pedaqoji universitetinə daxil olur və 1962-ci ildə
universiteti bitirərək, riyaziyyat fənni üzrə ali təhsil alır.
1964-1975-ci illərdə Ağbulaq kənd orta məktəbində
təlim üzrə direktor müavini, 1975-1986-cı illərdə məktəb
direktoru vəzifəsində çalışır. Direktor işlədiyi müddətdə
yeni məktəb binasının tikilməsi üçün nazirlikdən proyekt
almağa nail olur və yeni məktəb tikdirir. Bu məktəb
böyüklüyünə, şagird yerliyinə və təchizatına görə Qərbi
Azərbaycanda ikinci məktəb sayılırmış.
1986-cı ildə iş qabiliyətinə və siyasi fəaliyyətinə
görə rayon partiya komitəsinin tələbi ilə irəli çəkilərək,
sovxoza azad partiya təşkilat katibi və rayon partiya
komitəsi bürosuna üzvü seçilir. Ancaq burada da işləmək
ona qismət olmur. 1988-ci ildə ermənilərin kütləvi
qaydada azərbaycanlıları öz vətənindən qovub çıxarması
onların ailəsindən də yan keçmir. Odur ki, köçüb, Bakıda
məskunlaşmalı olurlar.
1990-1993-cü illərdə Bakıda “Ümumittifaq elmi
tədqiqat lahiyə qaz” institutunda mühəndis vəzifəsində
Dostları ilə paylaş: |