205
sonralar maarifimizin inkişafına öz töhfələrini vermişlər.
Cahangir Rüstəmov, Əbil Rzayev, Ağabala Babayev,
Həsənalı müəllim, Həsən Şəkərəliyev və başqaları onun
təşəbbüsü nəticəsində İrəvan Pedaqoji məktəbində təhsil
almışlar. Nurəli Qurbanov hələ Pedaqoji məktəbdə
oxuyarkən İrəvanda Azərbaycan Ədəbi mədəni mühitinin
inkişafında fəal iştirak edirdi. O, EYPC-nin nəzdində
yaradılmış Azərbaycanlı şöbəsində gənc yazıçı kimi
iştirak edirdi. 30-cu illərdə Nurəli müəllimin İrəvanda
Azərbaycan dilində yəşr olunan ədəbi Almanaxlarda
Pedaqoji Texnikumun Tələbələri, İrəvan 1930
Nurəli Qurbanov, Cahangir Rüstəmov, Əbil Rzayev,
Həsənalı Həsənov, Bəhlul Bayramov
206
işıq üzü görmüş hekayə və əsərlərin müəllifidir. Nurəli
müəllim Qafan rayonunun bir sıra kəndlərində müəllim
direktor və s. vəzifələrdə çalışmışdır. Onun çalışdığı
məktəblər Qərbi Azərbaycanda ən qabaqcıl məktəblər
kimi tanınırdı. Nurəli müəllim nəyin ki Qafanda, bütün
Qərbi Azərbaycanda tanınmış müəllimlərdən biri idi.
Nurəli müəllimin fədakar əməyi bu gün də minnətdarlıqla
yad edilir. Nurəli müəllimin işıqlı həyat yolunu bu gün də
onun övladları davam etdirirlər.
207
MƏMMƏDOV ŞAHVƏLƏD
(1922-1994)
Məmmədov Şahvələd Teymur
oğlu 1922-ci ildə Qərbi Azərbayca-
nin Sisyan rayonunun Murxuz kən-
dində anadan olmuşdur. Sofulu 7 illik
məktəbini bitirdikdən sonra 1938-ci
ildə İrəvan Pedaqoji Texnikumuna
daxil olmuş və həmin texnikumu
1939-cu ildə bitirmişdir.
İlk müəllimlik fəaliyyətinə Sis-
yan rayonunun Qizil Şəfəq ( Şixlar ) kəndində baş-
lamış, sonralar isə həmin rayonun Vağudi, Dəstəgird
kəndlərində müəllimlik etmişdir. Əsgəri xidmətini Gür-
cüstan Respublikasında Qori şəhərində yerləşən 124-cü
Qırmızı Qvardiya atıcılıq polkunda keçmişdir. Hərbi
xidmətdə yaralandıqdan sonra ordudan tərxis olunub,
Murxuz, Ağudi, Ərəfsə və Sofulu kəndlərində məktəb
direktoru işləmişdir. 1952-ci ildən Sisyan rayon partiya
komitəsində təbliğatçı və rayonda çıxan “Kommunizm
yolu” qəzetində ədəbi işçi kimi fəaliyyət göstərmişdir.
1956-1958-ci illərdə Murxuz kəndində kolxoz sədri
vəzifəsində işləmişdir. 1958-ci ildən 1988-ci ilə kimi –
azərbaycanlılarln Ermənistandan deportasiyasına qədər
Sofulu və Murxuz kənd məktəbində direktor işləmişdir.
Ş.Məmmədov texnikum təhsili ilə kifayətlənməyib.
208
1948-ci ildə Naxçıvan Müəllimlər İnstitutuna daxil olmuş
və oranı müvəffəqiyyətlə başa vurduqdan sonara 1957-ci
ildə indiki Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetininin
filologiya fakultəsinə daxil olmuş 1962 –ci ildə oranı
bitirmişdir .
Ş. Məmmədov rayon ictimaiyyətinin dərin hörmətini
qazanmış bir el ağsaqqalı kimi onu tanıyanların yad-
daşında qalmışdır.
Ş. Məmmədovdan bir övlad qalıb-Sevinc xanım.
Sevinc xanım da atasının yolunu davam etdirir və hal-
hazırda Sumqayıt şəhərində dil ədəbiyyat müəllimi
işləyir.
Ş. Məmmədov 1994-cü ildə Sumqayıt şəhərində
vəfat etmişdir.
İrəvan Pedoqoji məktəbinin məzunları. 1939-cu il
209
Şahvələd Teymur oğlu Məmmədov onu tanıyanların
xatirəsində əbədi yaşayacaq və dərin minnətdarlıqla yad
edilir.
Şahvələt Məmmədov tələbə yoldaşı Mokayıl Hüseynovla
1939-cu il.İrəvan
210
MƏZUN SÖZÜ:
BÖYÜK TƏHSİL MƏBƏDİ– İRƏVAN
PEDAQOJİ MƏKTƏBİ
1920-40-ci illərdə Qərbi Azərbaycanda müəllim
kadrları çatışmırdı. Buraya müəllimlər ya Azərbaycan
Res publikasından göndərilirdilər, ya da köhnə mol la-
xanalarda oxu muş, latın əlifbasını bilənlər müəllim təyin
edilirdilər.
Yaxşı yadımdadır, 1938-ci ildə mən I sinfə ge-
dəndə yerli kadr olmadığına görə bizim məktəbimizə
Azərbaycandan iki nəfər müəllim göndərmişdilər, soyad-
ları yadımda deyildir, birinin adı Məhəmmədhüseyn,
digərininki isə Məhəmmədəli idi. Məhəmmədhüseyn
bizim sinifdə dərs deyirdi. Iki il işlədikdən sonra onlar
öz vətənlərinə-Azərbaycana qayıtdılar. Bunların yerinə
kəndimizə 2 müəllim təyin etdilər. Bunlardan biri Əli
adlı yaşlı müəllim idi. Əli müəllim qeyd edirdi: “Mən
keçmişdə mollaxanada oxumuşdum, az-çox ərəb əlifbası
ilə yazıb-oxu mağı bacarırdım. Belə bir elan eşitdim:
“Hər kim latın əlifbası ilə yazıb oxumağı bilirsə, rayon
maarif şöbəsinə müraciət etsin. Bir gecə səhərə kimi
yatmayaraq, latın əlifbası ilə yazmağı, oxumağı öyrənib,
səhər tezdən maarif şöbəsinə getdim. Məni yoxladılar və
bura müəllim göndərdilər”.
O zaman Qərbi Azərbaycanda müəllim sarıdan belə
bir acınacaqlı vəziyyət hökm sürürdü. Xüsusilə müharibə
dövründə vəziyyət daha ağır idi. Müəllim çatışmırdı.
211
Hətta 7-ci sinfi bitirən oğlan və qızlar müəllim təyin
olunurdular.
Deməli, belə bir acınacaqlı vəziyyəti 1924-cü ildə
İrəvan şəhərində açılmış Azərbaycan pedaqoji tex-
nikumu tədricən aradan qaldırırdı. Bu texnikum Qərbi
Azərbaycanda yeganə müstəqil müəllim hazırlayan təhsil
ocağı idi. O, bir növ Qori Seminariyasını xatırladırdı. O
dövrdə, ondan da bir qədər sonra Qərbi Azərbaycanda
fəaliyyət göstərən müəllimlərin 60-70 faizi həmin tex-
nikumun məzunları olmuşlar. Bununla yanaşı, Qərbi
Azərbaycandan yetişən ən görkəmli alim, yazıçı, şair, mu-
siqi şünas və rəssamların da bir qismi həmin texniku mun
məzunları olmuşlar. Mənim xoşbəxtliyim onda olmuşdur
ki, 1945-ci ildə mən də bu texnikumun tələbəsi oldum.
Düzdür, 1945-ci ilə qədər texnikumun təşkili və inkişafı
çox ağır və keşməkeşli olsa da, uzun sürən mübarizələrin
nəticəsində yaradılsa da, texnikum mü nasib 4 mərtəbəli
çox saylı auditoriyaları olan bir binada yer ləşirdi. Çox
yüksək səviyyəli müəllim kollektivinə, Qərbi Azər -
baycanın bütün güşələrindən gəlmiş tələbə kontingentinə
malik möhtəşəm bir təhsil ocağına çevrilmişdir. 1945-ci
ildə görkəmli şəxsiyyət olan, sonralar AZİ-nin professoru
vəzifə sində fəaliyyət göstərən (məşhur tarixçi alim Yusif
Yusifovun atası) Bəhlul Yusifov texnikumun direktoru idi.
1946-cı ildə Bəhlul Yusifov azad edil di. Əvvəl Həbub,
sonra Əsgər Cəfərov texnikumun direktoru oldular. Köç-
mə döv rində Əsgər Cəfərov idi. Texnikumda Sadiq Hey-
dər zadə, Əyyub Babayev, Təvəkkül Kərimov, Mehdi
Dostları ilə paylaş: |