Cəfər Cəfərov Cəlal Allahverdiyev TƏHSİl tariXİMİZDƏN: İRƏvan pedaqoji
Yüklə 15,04 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- CAHANGİR RÜSTƏMOV
- NURƏLİ QURBANOV
200 Bakı Qiyabi Pedaqoji İnstitutunun dil və ədəbiyyat fakültəsinə daxil olur. 1949-cu ilin noyabrında Oruc müəllimin ailəsi Hamamlı kənd əhalisi ilə birlikdə Salyan rayonuna de- partasiya olunur. Əvvəlcə Marışlı kənd 7 illik məktəbində müəllim işləmiş, 1952-ci ildə attestasiya komissiyasın dan keçərək, əvvəlcə Çuxanlı kənd məktəbində 1955-ci ildə isə Sarvan kənd orta məktəbində direktor vəzifələrində çalışmış. 1958-1991-ci illər ərzində Seyidsadıxlı kənd orta məktəbində direktor işləmiş. Nəhayət, 1991-2003-cü illər ərzində, başqa sözlə təqaüdə çıxarılana qədər Marışlı kənd orta məktəbində cərgəvi müəllim kimi fəaliyyətini başa vurmuşdur. Hal-hazırda 96 yaşında Marışlı kəndində ömür sürür, Oruc müəllimə can sağlığı arzu edirik. 201 CAHANGİR RÜSTƏMOV Cahangir Rüstəmov 1911-ci ildə Qafan bölgəsinin Şəhərcik kəndində yoxsul bir ailədə anadan olub. Bəndəli kişinin üç uşağından biridir. Ilk təhsilini kənd məktəbində alır. 1927-ci ildə İrəvan Türk Pedaqoji Texnikumuna daxil olub və 1931-ci ildə müəllimlik ixtisası alıb. Texnikumda Nurəli Qurbanov Həsənalı Həsənov, Əbil Rzayev, Bəhlul Bayramov və başqaları ilə birlikdə oxumuşdur. 1931-ci ildən sonra, bir neçə il Yuxarı Girətağ kənd məktəbində dil və ədəbiyyatdan dərs deyib. Bir müddət Gödəkli yeddiillik məktəbinin direktoru vəzifəsində işləyib. 1941-ci ilə kimi, alman-sovet savaşının başlandığı ilə qədər Şəhərcik məktəbinin müəllimi olub. 1941-ci ildə müharibəyə göndərilir, qayıdıb bir il müx təlif işlərdə çalışır. Sonra O öz müəllimlik peşəsinə qaydır və ömrünün axırına kimi, öz sənətindən ayrılmır. 1940-ci ilin 13 noyabrında ona xalq maarifi sahəsindəki xidmətlərinə görə, “Əməkdar müəllim” fəxri adı veril- mişdi. Sona qədər də bu adı şərəflə daşıdı. Fikrət Bəndəliyev atası haqqında söyləyir: Atamın adı gələndə hər yerdə mənə hörmət və ehtiram göstərirdilər. Bir hadisə heç vaxt unudulası deyil; instituta yenicə qəbul 202 olunmuşdum. Partiya tarixindən bizə Bəhlul Yusifov dərs deyirdi. İlk dərsdə jurnaldan soyadlarımızı bir-bir oxuyub, ayağa qaldırdı və hansı bölgədən olduğumuzu xəbər aldı. Biləndə ki, mən Qafan bölgəsindənəm, dedi: ‒ Mən İrəvan Türk Pedaqoji Texnikumunun direk- toru olanda Qafandan yaxşı tələbələrim vardı. Sən kimin oğlusan? Cavab verdim ki, Cahangir Rüstəmovun. Gözlüyünü çıxarıb, bir daha mənə nəzər saldı: ‒ Cahangir Rüstəmov mənim ən yaxşı tələbələrimdən idi. Indi sağdırmı? Başımın hərəkəti ilə sağ olduğunu bildirdim. Atam haqqında xoş sözlər eşitdiyimdən uçmağa qanadım yox idi. Bəhlul müəllim bizə bir il dərs dedi. Məni görəndə atamı soruşar, salam söyləməyi tapşırardı... Atam cəmi əlli bir il yaşadı. Görünür, keçdiyi yolun əzab-əziyyəti, məşəqqətli çağlar onun sağlamlığını vax- tından əvvəl, əlindən almışdı.1962-ci ildə dünyasını dəyişdi. Onun dəfn gününü yaxşı xatırlayıram: bölgənin ziyalıları axışıb gəlmişdilər. Onun nə qədər hörmət və eh- ti rama layiq görüldüyünün bir daha şahidi oldum. Məzarlıqda bir neçə adam danışdı. Hərə ürək ağrısı ilə öz sözünü söylədi. Bölgənin tanınımış maarif işçisi Bahadur İsmayılov göz yaşı içərisində dedi: ‒ Mən arzu etmişdim ki, Cahangirin çiynində gora gedim, ancaq tərsinə oldu. Həyatda elələri var ki,yaşasalar da, ölüdürlər, elələri də var ki, ölsələr də, daim yaşayırlar. Cahangir bu gün bizim aramızdan getsə belə, o hər zaman 203 diridir, o bizim aramızdadır, o heç vaxt unudulmayacaq!.. Fikrət Bəndəliyev sözünə ara verib, köks ötürdü: ‒ İndi neçə ildir ki, atam dünyasını dəyişib. Onun nəvə-nəticələri var. Onlara babaları haqqında iftixarla söhbət açıram... Bölgənin tanınmış jurnalisti Abdulla İbrahimov isə öz müəllimi haqqında ürək sözlərini belə ifadə etdi: ‒ Cahangir Rüstəmov sevimli müəllimlərimdən biri olub. 30-cuillərdə mən Yuxarı Girətağ kənd məktəbində oxuyurdum. O zaman Cahangir müəllim bizə dil və ədəbiyyatdan dərs deyirdi. Təmkinli danışığı, səmimi rəftarı vardı. Onun dərslərini böyük səbrsizliklə göz- ləyirdik. Şagirdlərə elə qayğı ilə yanaşardı ki, elə bilərdin, valideyn öz övladını dindirir, ona öyüd verir, davranış öyrədir. Mən həyatda Cahangir müəllimdən çox şey öyrənmişəm, onun məzarı önündə baş əyirəm. Əlvida, əziz müəllimim, rahat uyu! 204 NURƏLİ QURBANOV Qərbi Azərbaycanda milli ma- arifimizin inkişafında böyük xid- mətləri olanı ziyalılardan biri də Nurəli Qurbanovdur. Nurəli Məm- mədəli oğlu Qurbanov 1910-cu ildə Qafan rayonun Şəhərcik kəndində anadan olmuşdur. O, texnikumda oxuduğu müddətdə öz ədəbi, ictimai fəalliğı, dərin biliyi ilə də öz həmkarlarından seçilirdi. O, İrəvanda Azərbaycan dilində nəşr olunan “Zəngi” (sonralar isə “Qızıl şəfəq” adı ilə nəşr edilmişdir) qəzeti səhifələrində dövrün ictimai, mədəni və s. sahələrinə aid xeyli sayda məqalələri dərc edilmişdir. Nurəli müəllim “Qızıl şəfəq” qəzetinin Qafan bölgəsi üzrə ən fəal müxbirlərindən biri idi. Nurəli müəllim 1936-38-ci illərdə Qafanda nəşr edilən “Mis uğrunda” qəzetinin redaktor müavini işləmişdir. O, ensiklopedik biliyə, analitik təfəkkürə malik bir ziyalı idi. Nurəli Qurbanov 1927-ci ildə İrəvan Pedaqoji Məktəbinə daxil olmuş 1930-cu ildə həmin məktəbi uğurla başa vurmuşdu. Pedaqoji məktəbi bitirdikdən sonra öz doğma vətəni Qafan rayonuna qayıdaraq, Azərbaycanlı balalarının təhsilə, elmə yiyələnməsində böyük səy göstərmişdi. Onun səyi nəticəsində Qafan rayonundan olan bir sıra gənclər İrəvan Pedaqoji məktəbində təhsil almış və Yüklə 15,04 Mb. Dostları ilə paylaş:
|