Cəlil Cavanşir
Yüklə 5,62 Kb. Pdf görüntüsü
|
10 ürəyindən deyildi. Zarafat deyil, ölkənin tanınmış, adlı-sanlı yazarları onun pasiyentidi və sabah onların lağ hədəfinə çev- rilmək istəmirdi. Məhz bu baxımdan romanın müəllifi ilə gizli razılığı vardı: “Bax, sənə az-çox hörmətim var. Amma əsla və əsla detektiv bir romanın personajı olmaq istəmirəm. Əgər detektiv bir roman yazacaqsansa, mən bunu əvvəl- cədən bilim. Mənasız əziyyət çəkmək istəmirəm. Özümü qətiyyən detektiv psixoloq obrazında görə bilmirəm. Qələ- minə qurban, məni detektiv qəhrəman eləməkdənsə, Soma- liyə ərzaq aparan deputat elə”. Romanın müəllifi isə gülüb, çənəsindəki bir çəngə saqqalı qaşıyıb hırıldamışdı: “Əşşi nigaran olma, ürəksən, ürək! Mən nə Aqata Kristiyəm, nə də detektiv personajlar arasında başını itirən Konan Doyl. Niyyətim ciddi roman yazmaq və səni də onun ciddi personajlarından birinə çe- virməkdir. Bir sözlə, ciddi söhbətdir. Sən də ciddi ol, əsərin əsas qəhrəmanı kimi, öz vəzifəni yerinə yetir. Romanın ya- zılışında iştirak edəcəksən, həm də romanın qəhrəmanı ola- caqsan. Vallah, billah tarixi imkandır! Məncə bu şansı qa- çırma!” Orxan hiss elədi ki, dostu keçiləri qaçırıb. “Ciddi” sözündən ciddi-ciddi istifadə etməyindən başa düşdü ki, bu söhbətdə ciddi heç zad ola bilməz. Dostunu xatırlayanda üzünə təbəssüm yayıldı. Sevin- di ki, qəflətən detektiv romanın içərisinə – çözülməyən və ağlabatmaz cinayət hadisələrinin mərkəzinə düşməyib. Uzaqbaşı intiharına inanmadığı əsas qəhrəmanın, bütün gəncliyini içməyə, yazmağa və qadınlara xərcləmiş pasiyen- ti Nicat Aslanın ölümünün görünməyən tərəflərini açmaqda yazıçıya kömək edəcək. Əlinə fürsət düşmüşkən zırramanın birini kağız üzərində öldürüb-dirildəcək. Bütün öhdəliyi 11 bundan ibarətdi. Elə romanın müəllifi ilə son görüşdə Nica- tın bütün yazılarının toplandığı sənədləri və şairin görüş- düyü qadınların, birlikdə yeyib-içdiyi adamların telefon nömrələrini və ünvanını, tez-tez getdiyi PUB-ların, klubların adları yazılan dəftərçəni götürmüş, yazıçıya bu məsələdə psixoloq kimi kömək edəcəyinə söz vermişdi. …Bu yerdə, zəruri bir müdaxilə yerinə düşər. Orxanı necə lazımdı hərifləmişəm. Çünki Orxanın girişdiyi işi, normal öl- kələrdə detektivlər və ekspertlər həyata keçirir. Demədi, deməyin. Orxan özünü zibilə salıb… Bu ölüm hadisəsində Orxan mütləq ip ucu tapmalı idi. Elə bir ipucu tapmalı idi ki, bu detal Nicatın ölümünün intihar yox, qətl hadisəsi olduğunu sübuta yetirsin. Gənc doktor otaqda var-gəl edir və düşünürdü. Nicatın ölümü onu ağrıdırdı. Dostunun intihar edəcəyinə inanmırdı. Ha- disənin əslində necə baş verdiyini mütləq öyrənməliydi. Ən azı dost kimi, bəzi şeyləri bilməli, ictimailəşdirməliydi. Nicatın yazılarının içərisindən təsadüfən götürdüyü və “kədərdən” adamın belini bükən yazını oxuyandan sonra doktor əsəbi şəkildə vərəqi otağın bir küncünə tulladı: “Adə, sən öl, bunların hamısı başdan xarabdır. Bu sentimental və ağlamalı yazıların içindən ipucu tapmaq olar?” 12 *** Doktor əvvəlcə özü üçün ölümün cinayət, yoxsa in- tihar olduğunu aydınlaşdırmalı idi. Müəllif bunun vacib olduğunu bildiyi üçün hələ yazmağa başlamadığı romanın ən məsuliyyətli işini doktorun boynuna atıb aradan çıxmışdı. Orxan bunu xatırlayanda sonsuz nəzakətinə yaraşmayan tərzdə özündən çıxıb əlini masaya çırpdı: – Ay səni, avaragor oğraş. Lap şeyinə sarımısan camaatı. Gu- ya roman yazırsan da... Bütün işi atmısan üstümə, bütün gü- nü içirsən. Tüpürüm sən yazan romana da, sənə də! Əsəbi olsa da, özünü birtəhər toparladı. Stolun siyir- məsini çəkib sakitləşdirici həblərdən ikisini birdən ağzına at- dı və qazsız mineral suyu başına çəkdi. Qəfildən gözü kom- püterindəki açıq fotolara sataşdı. Cinayət yerində çəkilmiş fotolar və Nicatın özünü asdığı kəndir yadına düşdü. Corab! Kapron corablardan hazırlanmış kəndir intihar üçün qətiy- yən ideal vasitə deyildi. Üstəlik bu “kəndirin” görünüşünə baxsan, intihar vasitəsi ola biləcəyi qətiyyən ağla gəlmirdi. Qeyri-iradi onu gic gülmək tutdu. Gənc yazarlardan birinin “İntihar hörüyü” romanını xatırladı... Ayə, bunların hamısı dəli imiş ki.... Qəfildən gülməyini kəsib, fikrini cəmlədi. İpucu! Bəli, ipucu! Ucu! Bəli, məhz intihar “kəndiri”nin Nicatın boğazına bağlanmış uc hissəsi qətiyyən inandırıcı deyildi. Orxan kompüterindəki şəkilləri bir daha diqqətlə nəzərdən keçirdi. Cəsədin boğaz nahiyəsinə düyün- lənmiş kəndiri dəfələrlə böyüdüb diqqətlə incələdi və qəfil- dən çığırdı: 13 – Deyil! Vallah deyil! Billah deyil! Bu, intihar ola bil- məz. Bu “kəndir”dən özünü asması mümkün deyil! Belə “kəndir”lə adamı asmaq olar, adam özünü asa bilməz! Am- ma heç bir xiyarın ağlına bu cür intihar üsulu gələ bilməz. Nicat intiharı bu qədər “fetiş”ləşdirə bilməz! *** Şübhələndiyi bu detalı romanın müəllifi ilə bölüşmək üçün əlini telefona atdı. Pəncərənin qarşısına keçib yarıtikili göydələnə baxmağa başladı. Bina ofisin qarşısını tamamilə kəsmişdi. Bu şəraitdə otağa günəş şüalarının düşməsi qeyri- mümkün idi. Doktor Orxan ürəyində şəhərin arxitekturasına cavabdeh olan bütün məmurların dünyadan köçənlərini yad etdikdən sonra telefonunda roman müəllifinin nömrəsini axtardı. Həmişə olduğu kimi gənc və perspektivli romançıya zəng çatmırdı. “Böyük ehtimalla bu xiyar içib və telefonu söndürüb yatıb. Bu ağılla, bu məsuliyyətsizliklə romanı necə yazır görəsən?” Yüklə 5,62 Kb. Dostları ilə paylaş:
|