DAŞ YUXULAR
114
kişilәrinin adını bildirәn "Әrmәn" sözü Qafqaza heç bir
aidiyyatı olmayan bir xalqın - ermәnilәrin adına çıxılıb.rkl
Babaşın palaz boyda mәqalәsi şair Uluruh
Türkmәnmәkanın yeni zamanın himninә çevrilәn bu
misraları ilә birtirdi:
Azәrbaycan - mәn qәhr olum, sәn yaşa.
Sәn dirisәn, demәk oğlun diridi.
Can istәsәn kim vermәsә birbaşa,
Demәk, o şәxs şәrәfsizin biridi.
Babaşın bu cәfәngiyatını oxuyanda artist xәyalәn
Әylisi küçә-küçә, ev-ev dolaşdı. İstazınadan (Astvasduna)
Vuraqırda - Vardaketә qәdәr keçib getdi, mәqalәni oxuyub
bitirәndә isә, nәdәnsә ağlına gәldi ki, o bir daha Әylisi
görmәyәcәk, Әylisin bağlarına, küçәlәrinә ömürlük hәsrәt
qalacaq.
Gözünün qabağında Әylisdә anasının müsәlman
qәbristanlığındakı tәnha mәzarı canlandı. Bir hәftә idi ki,
hәr axşam anası Sadayın yuxusuna girirdi. Gәlib otururdu
çarpayısının böyründә, istәyirdi onunla danışsın vә hәr
dәfә dә bir kәlmә kәsmәdәn qeyb olurdu. Niyә susurdu,
nәdәn narazı idi? Saday bu susqunluğun sәbәbini ondan
soruşa bilmirdi. Lap düzü, bacarmırdı, dili batırdı. Yuxudan
oyananda isә ağlına gәlәn bu olurdu ki, bәlkә anasının
narazılığının, nigaran qalmağının vә dinib danışmamağının
sәbәbi oğlunun Eçmiәdzinә getmәk fikri ilә bağlı idi. Yalnız
buna görә ola bilәrdi, axı bundan ayrı elә bir hәrәkәti yox
idi ki, anası onu dindirmәsin.
Birdәn ona elә gәldi ki, ümumiyyәtlә işıqlı dünyada
Әylis adlı bir yer yoxdu vә heç zaman olmayıb. Nә Babaş
olub, nә Camal, nә Lüsik...Nә o kilsә, nә dә onun
DAŞ YUXULAR
115
günbәzindәn yayılıb dörd bir yana nur saçan hәmәn o
sarımtıl-narıncı ilahi işıq olub. Lap axırda boğazını
dolduran qәhәri udub, bәlklkә Allah da uydurmadı - deyә
düşündü. Bәlkә o, yoxdu vә heç zaman olmayıb.
- Babaş Ziyadov nә vaxtdan Babaxan Ziyadxanlı
olub? - Rәngi boğulmuş halda
Soruşdu? - onun bir babası Әylisdә әldәqayırma
molla idi, o birisi çayxana qumarbazı.
Mopassanı gülmәk tutdu, çaşqın halda üzünü yana
çevirdi.
- Bax hәlә, alçaq nә tәhәr çönüb, - Saday Sadıqlı
davam elәdi. - Nә abrı var, nә hәyası. Hakimiyyәt hәrisliyi
adamı hansı şәkilә desәn salar. Öz el-obasına böhtan
demәk üçün bu Götxan Amcıqxanlının ehtiyatında hansı
söz desәn tapılar, di gәl xaç atasının xәtrinә dәyәn bircә
kәlmә tapıb deyә bilmәz. Mopoş, axı bu Götxanı, Allah
gildәn yoğurmayıb, onu da o yaradıb, bizim Rәhbәr. İndi,
әzizim, mәnә de görüm Babaş Ziyadova kim ixtiyar verib
ki, rәsmi partiya qәzetindә ağzına gәlәni yazsın vә altına
da Babaş Ziyadov yox, Babaxan Ziyadxanlı imzasını
qoysun. Halbuki bu tulanın nәsil-nәcabәtindә nә bәy olub,
nә xan.
- Nә deyә bilәrәm, - uzun sükutdan sonra Mopoş dilә
gәldi. - Yәqin, qәrar belә olub.
- Kim qәrar verib?
- Yuxarı. Belә mәsәlәlәr harda hәll olunur ki?
- Yoxsa yuxarıda müharibәyә başlamağa hazırlaşırlar?
Әgәr Babaş onların öz adamıdırsa, niyә belә düşüncәsiz,
mәsuliyyәtsiz "meydan qәhrәmanı"na demirlәr ki, odun
üstünә yağ tökmәsin.
DAŞ YUXULAR
116
Direktor açıq-aşkar qәrara gәldi ki, artistә öz ağlını
nümayiş etdirmәyin vә mәsәlәyә dövlәt yanaşmasının
nәdәn ibarәt olduğunu bildirmәyin münasib mәqamı
yetişib.
- Sәnin sәfehliyin, vicdan haqqı, mәni mәhv edәcәk.
Görürsәn ki, bu sehrbaz cәbhәçilәr "Qarabağ, Qarabağ"
deyib bağıra-bağıra nә әmәllәr törәdirlәr? Qarabağ onların
qozuna da deyil. Onların fikri iqtidarı yıxıb hakimiyyәti әlә
keçirmәkdi. Küçәdә ermәnini söymәyәnә qulaq asan
yoxdu. Belә vәziyyәtdә dövlәt neylәmәlidi? Onlar da öz
mәqsәdlәrinә görә ermәni kartından istifadә elәmәyә
mәcburdular. Bu siyasәtdi, ustad. Siyasәtin isә min sifәti
olur. - Mopasan gülümsәdi, görünür bu dәrәcәdә dәrin
ağıla malik olması şәxsәn özzünün dә xoşuna gәlmişdi.
- Bәli, bәli, böyük siyasәtdi. Allah haqqı dahiyanәdi.
Demәli, qaraguruhun bәxti
bu dәfә dә gәtirdi, alçaqlıq üçün geniş üfüqlәr açılıb.
İndi istәnilәn iyrәncliyi elәyib günahı ermәninin üstünә
atmaq olar. - Artist direktorun yanına gәlib düz onun
gözünün içinә baxdı. - İndi, Mopoş, kişi kimi danışaq: әgәr
sәnin bu pyesin belә "dahi siyasәtçi"yә hәsr olunubsa,
bәri başdan hesab elә ki, mәn orda oynamayacağam. O
yaşım deyil ki, sәhnәyә tullanıb büsbütün bayağı vә
cәfәng bir şeyi tәbliğ elәyim.
Pyesdәki baş qәhrәman obrazının uğur qazanacağına
böyük ümid bәslәyәn Mopassan Mirәlәmov bu rolun ifası
üçün başqa bir aktyoru tәsәvvürünә gәtirә bilsәydi, elә bu
saat müәllifin üstünә minnәtә qaçar, rәhbәrliyin icazәsini
alar vә elә indicә bu haqq-әdalәt carçısıyla hesab çәkәrdi.
DAŞ YUXULAR
117
İş burasında idi ki, idi o özü dә bu rolda bir başqasını yox,
yalnız Sadayı görürdü.
- Qәribә şeylәr danışırsan, - o dedi - Mәgәr belә işdә
sәni aldatmaq yaraşar mәnә? - O, stolun gözündәn bir
qovluq çıxarıb artistә uzatdı. - Budur pyes "Cәnnәtә
cәhәnnәm dedik". Adındanca bilinir ki, söhbәt burada
nәdәn gedir. Axı bunları vaxtilә sәn özün deyirdin, bizim
ağlımız kәsmirdi ki, anlayaq. İndi cavan bir müәllif çıxıb bu
pyesi yazıb. Keçmiş Rәhbәrin, siyasi avantüristin obrazını
yaradıb. - Direktor susub, bir az düşündü. - Sәnin kimi
nәhәng artist bu vaxta qәdәr "Xalq" almamısan. Niyә?
Çünki hәmişә hәqiqәti demisәn. Bu siyasi әjdahanın
qarşısında heç zaman әyilmәmisәn. Allaha min şükür, indi
hәr şey tәdricәn yerini alır. Yeni Rәhbәr dә sәni yaxşı
tanıyır. Bilir ki, sәn köhnә Rәhbәrә tәrif demәyәn tәk-tük
ziyalılardan birisәn. Demәli, ilk tamaşadan dәrhal sonra
çoxdan layiq olduğun adı alacaqsan. Bütün mәsәlәlәr
danışılıb.
, Mopassan Mirәlәmov Saday Sadıqlını tilsimlәmәk
istәyirdi. Mәsәlәyә onun nöqteyi-nәzәrindәn baxan hәr
kәs düşünә bilәrdi ki, direktor istәyinә nail olacaq. Çünki
artist sakit, sanki qismәti ilә barışmış bir tәrzdә susub
Mopassana qulaq asırdı. Әslindә isә Saday Sadıqlı sadәcә,
yorulmuşdu. İndi onun nәzәrindә köhnә Rәhbәrlә tәzә
Rәhbәrin, Mopoşla Babaşın, Cambul Camalla Cingöz
Şabanın, yalanla hәqiqәtin, sәmimiyyәtlә süniliyin
arasında heç bir fәrq yoxdu. Bütün әtraf gözündә
saxtakarlıq vә satqınlıqdan ibarәt idi. Bunlar bir tәrәfә,
hansısa izah olunmayan xәcalәt, tәәssüf hissi yaxasından
yapışıb artisdәn qopmaq bilmirdi. Ona әzab verәn bu acı
Dostları ilə paylaş: |