Nəğməli sinəmdə yüz dastan yatır
67
ƏFLATUN SARAÇLI ĠLƏ DEYĠġMƏ
Əflatun Saraçlı:
Çoxdan düşmür o tərəfə heç yolum,
Nə zamandı üzünüzə həsrətəm.
Elə bil ki, bağlanıbdı əl-qolum,
Ayrılığa dözə-dözə həsrətəm.
Hüseyn Saraçlı:
Bilirəm ki, el-obaya bağlısan,
Yenə düşdük Yastıqara binə, gəl.
Kimdi belə əl-qolunu bağlayan?
İnsaf elə, satma günü günə, gəl.
Əflatun Saraçlı:
Dərviş kimi çox şəhərlər gəzmişəm,
Yaylaqların həsrətinə dözmüşəm.
Qara qırdan, səsdən-küydən bezmişəm,
Sıx meşəyə, dağa, düzə həsrətəm.
Hüseyn Saraçlı:
Şairliyin yenə vurub başına,
Üz tutursan dünyanın o başına.
Dolan yurdun torpağına, daşına,
Gözləyirik, çox gəlibsən, yenə gəl.
Əflatun Saraçlı:
Gedib daha yağın, südün ləzzəti,
Əlaltından sırıyırlar buz əti.
Ayrı şeydi elin təzə neməti,
Bulamaya, görəməzə həsrətəm.
Hüseyn Saraçlı
68
Hüseyn Saraçlı:
Sən bilirsən Borçalının qədrini,
Unutmursan naz-nemətin ətrini.
Gəl dad yenə fəsəliynən fətrini,
Ata yurdu çəkir, dönə-dönə gəl.
Əflatun Saraçlı:
Əldən gedir gümrahlığım, sazlığım,
Ürəyimdə düyünlənir yazdığım.
Borçalıda vədəsini pozduğum,
Bəstəboya, şəhla gözə həsrətəm.
Hüseyn Saraçlı:
Gileylənib çox danlama özünü,
İkimiz də görmədik yar üzünü.
Yada salıb eşq, məhəbbət sözünü,
Qoca vaxtı tənə vurma mənə, gəl.
Əflatun Saraçlı:
Əflatun Saraçlı, ünlü günümüz,
O hüznlü, toy-düyünlü günümüz,
İndi nədi sənli, mənli günümüz?
Göy yaylağa, buz kəhrizə həsrətəm.
Hüseyn Saraçlı:
Hüseynəm, düşdüm qəmə, kədərə,
Yol qısadı, nə qaldı ki, səhərə?
Uyuşmadın otuz ildə şəhərə,
Geri qayıt, öz ata mülkünə gəl.
Nəğməli sinəmdə yüz dastan yatır
69
KƏLBƏCƏRLĠ DƏMĠRÇĠ ABBASLA DEYĠġMƏ
I deyiĢmə
Dəmirçi Abbas:
Dərdini mən alım, Hüseyn Saraçlı,
O səfalı Gürcüstana gəlimmi?
Göyçə mahalından boş qayıtmışam,
Elə bil düşmüşəm qana, gəlimmi?
Hüseyn Saraçlı:
Məndən salam olsun, Dəmirçi Abbas,
Qədəm basıb Gürcüstana gəlginən.
O Göyçə dediyin şeir ocağıdı,
Mahnı götür dil-dəhana, gəlginən.
Dəmirçi Abbas:
Demirəm mən gəlim yaraşıq kimi,
Zəifcə közərən bir işıq kimi.
Üç kəlmə söz bilən bir aşıq kimi,
Alasan hesaba, sana, gəlimmi?
Hüseyn Saraçlı:
Kəlbəcər elindən təzə-tər gətir,
Könlünün bağından qönçə dər gətir.
Ruhunda, dilində Ələsgər gətir,
Eşitdiyin o ad-sana gəlginən.
Dəmirçi Abbas:
Əgər gəlməliyəm, yaz, sizə gəlim,
Qış çıxandan sonra yaz sizə gəlim.
Evini pir bilim, düz sizə gəlim,
Heç dönməyim qeyri-yana, gəlimmi?
Hüseyn Saraçlı
70
Hüseyn Saraçlı:
Sən Sınıq Körpüdən keçmə, sola dön,
Şirin dil görərsən, bu mahala dön.
İstər acı danış, istər bala dön,
Salğadığın bu bəyana gəlginən.
Dəmirçi Abbas:
Geri dönməz bu dünyadan gedənim,
Tək qalmışam, yoxdu kömək edənim.
Eşqimnən od tutub yanır bədənim,
Alışmışam, yana-yana gəlimmi?
Hüseyn Saraçlı:
Doğru anlayıram sədaqət nədi,
Xəyala gətirmə, söz-söhbət nədi.
Əziz dost, yolunda var-dövlət nədi,
İstəsən qıyaram cana, gəlginən.
Dəmirçi Abbas:
Dəmirçiyəm, baxtı yeyin, zəhri çak,
Nə canlıyam, nə cansızam, nə də xak.
Atam düzgün, anam təmiz, özüm pak,
Sinəmdə bir neçə xana, gəlimmi?
Hüseyn Saraçlı:
Borçalının qışı, yazı gözəldi,
Aşığa yaraşıq sazı gözəldi.
Saraçlının xoş avazı gözəldi,
Dinləməyə xana-xana gəlginən.
Nəğməli sinəmdə yüz dastan yatır
71
II deyiĢmə
Dəmirçi Abbas:
İndi kimə tapşırırsan,
Söylə görüm, usta, məni.
Gözüyaşlı bir bülbüləm,
Qoyursan qəfəsdə məni.
Hüseyn Saraçlı:
Ey Dəmirçi, bu dünyada,
Qoymaram qəfəsdə səni.
Sidq-candan tapşırıram,
Bir vəfalı dosta səni.
Dəmirçi Abbas:
Kərəm kimi yana-yana,
Dönübsən şeirə, dastana:
Bənzət özünü loğmana,
San çarasız xəstə məni.
Hüseyn Saraçlı:
Ayrılıqdan çəkmə ahı,
Hər gecənin var sabahı.
Sinəndəki şahlar şahı,
Gör qoyarmı xəstə səni.
Dəmirçi Abbas:
El istəyir səni görə,
Bir də gəl bu Kəlbəcərə.
Zərgərsən, bəzək vur zərə,
Belə qoyma pasda məni.
Hüseyn Saraçlı
72
Hüseyn Saraçlı:
Ucalarsan bir dağ kimi,
Başım üstə bayraq kimi,
Şölə verən çıraq kimi,
Görərlər həvəsdə səni.
Dəmirçi Abbas:
Gəlməsin ömrümün qışı,
Axmasın gözümün yaşı.
Əridərəm dağı, daşı,
Qoyub getmə yasda məni.
Hüseyn Saraçlı:
Gəz meydanı sola, sağa,
Qəlbin dönsün bağça, bağa.
Bir də gedəm Dəlidağa,
Görəm atın üstdə səni.
Dəmirçi Abbas:
Dəmirçiyəm, heç dözmərəm,
Qəmdən qəlbim bağlar vərəm.
İşdi, dünyadan gedərəm,
Dəlidağdan istə məni.
Hüseyn Saraçlı:
Saraçlı getsə yanından,
Ruhu ayrılmaz canından,
On gün addatma, sanınan
İstərəm Tiflisdə səni.
Dostları ilə paylaş: | 
