30
"Li szi" kabilar ko`chirilgan. Bu asarlarda miloddan avvalgi 1 ming yillik 2-yarmi boshlaridayoq konfutsiylarning
axloq me’yorlari sistemalashtirilgan va mustahkamlangan edi.
Miloddan avvalgi X asrda Chjou davlatida van –
Mu tomonidan 3000 ta
moddaga ega bo`lgan
Jinoyat kodeksi - jazolar haqidagi qonunnoma ishlab chiqilgan.
aybni yengillashtiradigan va og`irlashtiradigan holatlar haqida gapirilgan,
ehtiyotsizlikdan va qasddan qilingan xatti-harakatlar bir-biridan ajratilgan. Qonunnoma
alohida sud qarorlari yozuvi bo`lganligi ehtimoldan
holi emas, unda avvalo odat huquqi
me’yorlari mustahkamlangan.
Xitoyda yozma qonunlarning bir muncha keng tarqalishi miloddan avvalgi VI-V asrlarga to`g`ri keladi. Bu
qadimgi xitoy jamiyatining tabaqalashuvi kuchayishi bilan bog`liq. Miloddan avvalgi VI asrda Lu podsholigida qabul
qilingan yer solig`i haqidagi jamoa yer egaligining tugatilganligi va xususiy yer egaligining o`rnatilganligi ham bejiz
emas.
Xitoyda ayniqsa Chjango davrida qonunchilik faoliyatining juda tez. rivojlanishi eslatib o`tiladi.
Bu miloddan avvalgi
V-III asrlarda alohida xitoy podsholiklari o`rtasidagi og`ir va tinimsiz kurashlar sharoitida siyosiy ahvolni
barqarorlashtirish maqsadlarida qonunlardan foydalanish zaruriyati bilan bog`liq.
Qadimgi Xitoyda miloddan avvalgi 536 yilga taalluqli
"Qonunlar obzori" ilk yozma
qonunlarga yorqin misol
bo`la oladi. Unda jinoyatlar uchun jazolarning quyidagi beshta turi: tamg`a bosish, burnini kesish, bitta yoki ikkala
oyog`ini kesish, kastratsiya (axtalash, bichish) va o`lim jazosi berish nazarda tutilgan edi. Bu jazolar keyinchalik eng
ko`p tarqalgan jazo turlari bo`lib qolgan.
Miloddan avvalgi V-IV asrlarda legistlarning ilg`or vakillaridan biri Li
Kuy tomonidan tuzilgan "Vey
podsholigi qonunlari kitobi" qadimgi Xitoydagi ilk qonunlar to`plamlaridan muhimi hisoblanadi.
Shuni aytib o`tish kerakki, yozma qonunlarning paydo bo`lishi
odat huquqi me’yorlarining tugatilishiga olib
kelmagan.
Xitoy an’anaviy huquqida xususiy huquq me’yorlari mustaqil rivojlanmagan.
Lekin shunga qaramay Chjou davrining oxirlaridan boshlab (miloddan avvalgi IV-III
asrlarda) "yu" fe’li "mulkka ega bo`lish" degan ma’noni bildirgan.
Miloddan avvalgi I asr o`rtalaridan qator podsholiklar yer olish-sotish haqida bitimlar tuza boshlaganlar.
Qadimgi Xitoyda yerlar bilan birga mulk huquqining muhim ob’yekti qullar bo`lgan. Shan (In) davrida qullar
chorvaga tenglashtirilgan. Ular davlat mulki hisoblangan, qullar garchi xususiy shaxslar egaligida bo`lsa-da, hali ularni
olish-sotish bo`lmagan. Chjou
davrida esa qul ayirboshlash, olish-sotish mumkin edi. Miloddan avvalgi V-III asrlarda
ikki toifadagi qullar: davlat qullari va xususiy qullar mavjud edi.
Shunday qilib, qadimgi Xitoyda yerga nisbatan davlat, jamoa va xususiy mulkchilik shakllari mavjud
bo`lib, vaqt o`tishi bilan mulkka egalikning oxirgi shakli tobora rivojlanib borgan.
Qadimgi Xitoyda majburiyatlarning shartnomalardan kelib chiqadigan turi
keng tarqalgan. Huquqiy manbalarda shartnomalarning xilma-xil turlari eslab o`tilgan.
Dastlabki shartnomalardan biri
ayirboshlash bo`lib, u asta-sekin o`z o`rnini
oldi-
sotdi shartnomasiga bo`shatib borgan. Yerni olish-sotish bilan bog`liq shartnomalar keng tarqalgan.
Manbalarning
xabar berishicha, milodning I asrida ayollar va davlat qullari ham yerlarni olish-sotish shartnomasini tuzishlari mumkin
bo`lgan.
Hadya shartnomasi ham juda ko`p uchraydigan shartnomalardan edi. Yerlarni, qullarni, aravalarni, qurol-
yarog` va boshqa mulklarni hadya qilish tez-tez bo`lib turadigan hodisa edi. Chjango davrida
qarz shartnomasi
bo`lganligi ma’lum, sudxo`rlik rivojlangan. Qarz shartnomasi qarzdorlik tilxati bilan rasmiylashtirilgan. To`lov
muddatini kechiktirish, garovga qo`yish, yozma majburiyatlar berish hollari ham ma’lum.
Qarz shartnomasining
rivojlanishi qarzdorlik qulchiligining paydo bo`lishiga olib kelgan. Miloddan avvalgi V-
III asrlarda
yerni ijaraga
berish shartnomasi ayniqsa tez-tez tug`ilib turgan. Bundan keyingi vaqtlarda shuningdek
shaxsiy ijara shartnomasi
keng tarqalgan edi. Ularning shartlari asosan odat huquqi bilan tartibga solingan.
Qadimgi Xitoyda oila patriarxal xarakterga ega bo`lgan.
Miloddan avvalgi
356-350 yillarda Shan Yan kuchli markazlashgan hokimiyat tashkil etish yo`lida
to`siq hisoblangan nufuzli katta oilalarning, oilaviy urug`-aymoqlarning ajralib
chiqishlariga qarshi kurashib, ularni majburiy suratda bo`lib yuborishga karatilgan
siyosat yurgizgan.
Li szining V kitobida nikoh yoshining o`ziga xos quyi va yuqori chegarasi: erkaklar uchun 16 yoshdan 30
yoshgacha, ayollar uchun 14 yoshdan 20 yoshgacha qilib belgilangan.
Xotinning nikohni bekor qilish huquqi juda cheklangan.
Meros
huquqida
avvalo bolalar, nabiralar va ular bo`lmasa boshqa qarindoshlar qonuniy merosxo`rlar sifatida
chiqqanlar. Oilada katta o`g`il meros olishda katta imtiyozga ega bo`lgan. Ota o`lganidan so`ng oila mulki unga o`tgan
va u oila boshlig`iga aylanib, boshqa oila a’zolari ustidan hukmronlik qila boshlagan.
Qadimgi Xitoyda huquqning rivojlanishi ko`proq jinoyat huquqi rivojlanishi bilan
bog`liq edi.
Qadimgi Xitoy jinoyat huquqida tugallangan jinoyat va suiqasd o`rtasidagi farq ham
ajratilgan.
Jinoyat huquqida aybni yengillashtiradigan va og`irlashtiradigan holatlar haqidagi
huquqiy qoidalar konfutsiylarning quyidagi pand-nasihatlarida ham belgilangan: "Ota-onalarni va qarindosh-urug`larni
Huquq
manbalari
Mulk huquqi
Majburiyatlar
Nikoh-oila va
meros
Jinoyat va
jazo