50
digər əməliyyatların keyfiyyəti suvarılan torpaqların hamarlanıb
planlaşdırılmasından asılıdır. Тorpağın əsaslı beçərilməsi buldo-
zer, qreyder, skreper vasitəsilə yerinə yetirilir. Bu texniki vasitələr
suvarma sistemlərinin qurulub inşa edilməsində, onların yenidən
qurulmasında əvəzsizdir. Тorpağın cari və ya istismar planlaş-
dırılmasında məqsəd torpağın təsərrüfat istifadəsi zamanı əmələ
gələn çox böyük olmayan kələ-kötürləri düzləməkdir. Planlaşdır-
ma-
hamarlaşdırma əməliyyatı torpağın əsas beçərmə dövründə
dərin şumlamadan əvvəl və ya sonra yerinə yetirilir.
Quraq keçən payızlarda şum keyfiyyətini yüksəltmək məq-
sədilə hər hektara şumqabağı 400-600 m
3
su verilir. Vegetasiya
dövründə suvarmalarda gərginliyi azaltmaq və torpaqda lazımı
nəmlik ehtiyatı yaratmaq üçün ikinci dəfə suvarma- arat keçirilir.
Arat su norması şəraitdən asılı olaraq 1000-1500 m
3
/ha qədər ola
bilər.
Şəkər çuğundurunun gübrələmə sistemi elə qurulmalıdır ki,
bitki qida maddələri ilə arasıkəsilmədən təmin olunsun. Bu
zəmində yüksək texnoloji keyfiyyətli məhsul almaq mümkün
olmaqla,
torpaq münbitliyinin qorunub-
saxlanılması və get-gedə
sabi
tləşməsi üçün də şərait yaranır. Sübut edilmişdir ki, suvarma
şəraitində gübrələrin istifadə əmsalı 1,5 dəfə artır, dəmyə
çuğundura nisbətən gübrələrə qoyulan xərç 1,5-3 dəfə artıq olur.
Üzvi gübrələr hesabına məhsul xeyli artdığından, mümkün olan
yerdə peyinin normasını 40-60 t/ha-ya qədər artırmaq tövsiyə
edilir. Dəmyə bölgələr üzrə tövsiyə edici mədən gübrələri
normaları, suvarma şəraitində 25-50% artırılmalıdır. Əsas şumun
gübrələnməsindən başqa, yemləmə gübrələməsi də sərfəlidir.
Yemləmə gübrəsi 12-15 sm dərinlikdə aşağıdakı normalarda
verilir: azot 20 kq/ha, fosfor 20-30 kq/ ha, kalium 20 kq/ha.
Payızda əsas şuma, səpində cərgəyə və yemləmə şəklində
verilən gübrə normalarının məcmu 120 - 200 kq/ha azot, 140-180
kq/ha fosfor, 140-
160 kq/ha kalium. Belə gübrələmə suvarma
şəraitində hər hektardan 50-70 ton kökümeyvə məhsulu almağa
tam təminat verir.
52
Xüsusi hallar
da kimyəvi preparatlardan istifadə etmək olar. Şəkər
çuğunduruna müxtəlif həşəratlar ziyan vururlar. Bunlar çuğundur
birəsi, yarpaq və kök mənənəsi, yarpaqyeyən tırtıllar, çəmən
kəpənəyi, məftil qurdları, minalı çibinlər və s.- dir.
Bunun üçün
növbəli əkinlər yüksək aqrotexniki tədbirlərlə yanaşı bioloji və
kimyəvi mübarizə üsulları da tətbiq edilməlidir. Bioloji mübarizə
tədbiri kimi, trixoqrammadan və biopreparatlardan (hektara 2 kq
bitoksibatsilin və 1 kq denderobatsilin) istifadə edilir.
Zərərvericilərdən torpaqda qidalananlara qarşı mübarizə
növbəli əkin, torpağın becərilməsi və səpin qabağı hektara 100 kq
dənəvər fosfamidin tətbiqidir. Çıxışları zədələyən həşəratlara qarşı
mübarizə məqsədilə insektisidlərdən istifadə olunur (hektara 80%-
li dirol 3 kq, qamma-izomer 50% 0,8 kq, polixlorkanfenon 50%-li
3 litr, leboysid 50%-li 1 litr, metafos 40%-li 1 litr). Yarpaq
gəmirən tırtıllara, qalxanburun cücülərə qarşı əkinlər metafos və
ya xlorofosla çilənir.
Çuğundura çuğundur uzunburun böcəyi, mənənələr çox ziyan
verə bilir. Bu zərərvericilərlə mübarizə üçün onlar müşahidə
edildikdə aşağıdakı maddələrdən biri: 40 faizli metafos (1,0
kq/ha); 40 faizli bazudin (2,5 kq/ha); 50 faizli aktelik (2,0 kq/ha)
və ya əldə olan yeni preparatların biri çilənməlidir. Tarla
kəpənəyinin tırtıllarına qarşı da yuxarıdakı insektisidlərdən birini
və ya tırtılların kiçik yaşlarında biopreparatlardan bitoksibasillin –
(3 kq/ha) və ya entobakterin (3-4 kq miqdarında ) tətbiq oluna
bilər.
Şəkər çuğundurunun vegetasiya dövründə ən çox yayılan
xəstəlikləri unlu şeh, pas, yarpaq ləkəsi, kök çürümə, dəmgil
(qoturluq), serkosporoz, perenosporoz, virus xəstəliyi mozaika,
sarılıq, xloroz və s.- dir.
Serkosporoz xəstəliyinə qarşı mübarizə məqsədilə, xəstəlik
müşahidə edilidikdə sahəyə aşağıdakı preparatların biri – 1 %-li
bordo mayesi
( 6 kq/ha) və unlu şehə qarşı 1 %-li kolloid kükürd
suspenziyası (4-6 kq/ha) çilənməli və ya döyülmüş kükürd