Afaq Yusifli İshaqlı
8
malik olmalıdır".
Tassonun bu mülahizələrində katolik irticasının təsiri
aydınca hiss olunur. Gördüyümüz kimi, Tasso özü başa düşür
ki, möcüzə və həqiqətəuyğunluq bir-birini rədd edən
keyfiyyətlərdir. Lakin katolik irticasının təzyiqi altında
İntibah dövrünün sağlam insani dünyagörüşündən geri
çəkilən şair bu birləşməz keyfiyyətləri birləşdirməyə ümid
edir, görünür, daha çox insanların dini hisslərinə arxalanır.
Məhz şüur və baxışlarda əmələ gələn bu cür parçalanma və
ziddiyyətlər bir sıra Qərbi Avropa ölkələrinin incəsənətində
barokko adlandırılan üslubi cərəyanın meydana gəlməsinə
səbəb oldu. Bu üslubi cərəyanın daxili mahiyyəti şən, nikbin
İntibah dünyagörüşü ilə yenidən bərpa edilən kədərli,
bədbin, tərki-dünya orta əsrlər xristian baxışları arasındakı
ziddiyyətlərlə şərtlənir. İnsanların şüur və hislərini feodal
katolik irticası orta əsr xristianlığına, tərki-dünyalıq,
həyatdan küskünlük əhval-ruhiyyəsinə doğru çəkirsə, İntibah
onu sevincə, şadlığa, təbiətə, həqiqətəuyğunluğa doğru
meylləndirir. İnsan qaranlıqla işıq, elmi dünyagörüşlə dini
xurafat arasında sərgərdan qalır.
Bu baxımdan Tassonun "Azad edilmiş Yerusəlim"
poeması diqqəti daha çox cəlb edir. Şair əsərində daim bir-
birilə düşmən və barışmaz olan həzz ideyası ilə xristian
asketizmi ideyasını birləşdirməyə, barışdırmağa can atır.
Poemada Yerusəlim (Beytülmüqəddəs, Qüds) di-
varları qarşısında dayanan xristian cəngavərlərinin qəhrə-
manlığından söhbət açılır. Bulonlu Qotfrid onların
sərkərdəsidir. Müəllifin fikrinə görə, o, xristian idealları
uğrunda vuruşan bir sərkərdə kimi oxucunun diqqətini daha
çox cəlb etməli, onun idealına çevrilməlidir. Türklərin
Avropada yerləşməsi və İtaliya dəniz ticarətinin Şərqə
yolunu bağlaması baxımından poemanın mövzusu aktual
səslənirdi. Poema italyanlara qəhrəmanlıq ruhu aşılayıb,
XVII əsr Qərbi Avropa ədəbiyyatı
9
onları
türklərə
qarşı
ümumxalq
mübarizəsinə
ilhamlandırmalı idi. Digər tərəfdən poemada təsvir edilən
xristianlarla
kafirlərin döyüşü müasirlərin şüurunda
katoliklərin islahatçılığa qarşı mübarizəsi ilə səsləşirdi.
Göründüyü kimi, Tassonun səlib yürüşlərini və xristian
cəngavərlərini tərənnüm etməsi tamamilə aktual, müasir
səciyyə daşıyırdı.
Tasso poemasının əsas süjetinə bir sıra aşiqanə
epizodlar da artırmışdır. Olind və Sofroniya, Tankred və
Erminiya, Armida və Rinaldo epizodları buna misal ola bilər.
Poemanın XVI nəğməsində cadugər Armidanın tilsimli
bağları, onun öz sehrli kəməri ilə cəngavər Rinaldonu
sehrləməsi təsvir olunur.
Armida surəti Tasso tərəfindən böyük məharətlə
yaradılmış, epizodik səciyyə daşımasına baxmayaraq əsas
qəhrəmanı kölgədə qoymuşdur. Poemada o, tədricən
xristianlığa nifrət edən, onları məhv etməyə çalışan
cadugərdən adi bir qadına çevrilir. Rinaldoya bəslədiyi
məhəbbət ona qalib gəlir. Rinaldo Armidanı dərin ehtiraslı
bir məhəbbətlə sevsə də, allaha xidmət xatirinə dünyəvi
sevgidən əl çəkir, Armidanın sehrli bağından uzaqlaşır.
Rinaldo xristian dini qarşısında borcunu yerinə yetirib
Armidadan ayrılsa da, onu unuda bilmir, Armida da özünü
məcbur edə bilmir ki, Rinaldoya nifrət bəsləsin.
Qəhrəmanların səhrada axırıncı görüşü, özünü zəhərli
oxla öldürmək istəyən Armidanın qarşısında Rinaldonun
həqiqəti etiraf etməsi, onun cəngavəri və qulu olduğunu
bildirib xristianlığı qəbul etmək üçün ona yalvarması
Tassonun baxışlarındakı ideya ziddiyyətlərindən xəbər verir.
Xristian
asketizmi,
tərkidünyalığı
ilə
bütpərəst
hissiyyatlığının, həyatsevərliyinin toqquşmasında faktiki
olaraq hiss və ehtiras qələbə çalır. Tassonun bütün cəhdlərinə
baxmayaraq onun poemasında xristian ideallarının qələbəsi
Afaq Yusifli İshaqlı
10
təsdiq edilmir.
Tasso özü də başa düşür ki, birləşməz, yovuşmaz
ünsürləri birləşdirmək, qovuşdurmaq mümkün olmamışdır.
Ona görə də, qəfəsdə quş kimi çırpınır, gah onu Romaya
aparıb mütəxəssislərin müzakirəsinə verir, gah özünü bidətdə
təqsirləndirərək könüllü şəkildə inkvizisiya məhkəməsinin
mühakiməsinə təqdim edir. İnkvizisiya məhkəməsi ona
bəraət qazandırsa da, şairin şübhələri dağılmır, poemanı
yenidən işləməmiş çap etmək istəmir. Tasso gah istəyir ki,
poemada dünyəvi, həqiqətəuyğun nə varsa məhv etsin, gah
da allahı unudur, məhəbbətə və gözəlliyə həsr edilmiş
səhifələr üzərində göz yaşı tökür.
Bu dövrdə Qərbi Avropanın hər yerində eyni vəziyyət
hökm sürürdü. İspaniyada katolik şair Kalderon bir sıra
əsərlərində, o cümlədən "Ölümdən sonra sevgi" dramında
dünyəvi insan məhəbbətinə heyranedici bir himn yaradır.
İngilis şairi Con Donnun şeirlərində dini mistika ilə cismani
sevginin tərənnümü bir-birinə qarışır.
Feodal sistemin başlanan böhranı ilə əlaqədar Qərbi
Avropa ölkələrinin ədəbiyyat və incəsətində barokko
cərəyanı formalaşır. Tarixdə həmişə olduğu kimi, aparıcı
mövqeyini itirən siniflər özlərinin xəstə, cılız həyat
fəlsəfəsini işləyib hazırlayırlar. Ölən siniflərin bədbin,
ümidsiz əhval-ruhiyyəsi xüsusi estetik formalara bürünür.
Vahiməli və dəhşətli mənzərələr şair və rəssamları daha çox
cəlb edir. İntibah dövrü humanistlərinin dinə şübhə ilə
yanaşan görüşlərinin yerini dini vəcd və çılğınlıq tutmağa
başlayır.
Allah özü də qəddar, amansız bir qüvvəyə çevrilir.
İnsanın ilahinin qorxunc qüdrəti qarşısında acizliyi,
miskinliyi mövzusu barokkonun ən sevimli mövzusu olur.
Xüsusi forma şikəstliyi, hiss və duyğulardakı sınıqlıq,
parçalanma, bir-birini rədd edən uyğunsuzluqlar ölən bir
Dostları ilə paylaş: |