XVII əsr Qərbi Avropa ədəbiyyatı
17
xüsusiyyətləri və ənənələri nəzərə alınmırdı. Məhz bu
cəhətinə görə klassisizm Almaniya, İngiltərə, İtaliya kimi
ölkələrdə əlverişli zəmin tapa bilməmişdir. Tarixi inkişafın
xüsusi keyfiyyətləri nəticəsində klassisizm Fransada geniş
yayılmış və bir sıra parlaq uğurlar qazanmışdır. Malerb, Gez
de Balzak, Şaplen, Vojla, d`Obinyak və xüsusən Bualo onun
nəzəriyyəsini hazırlamış, Kornel, Rasin, Molyer kimi sənət-
karlar isə klassisist dramaturgiyanın ölməz nümunələrini
yaratmışlar.
XVII əsrin Qərbi Avropa ölkələrinin ədəbiyyatından
danışarkən bir cəhət nəzərə alınmalıdır ki, bu dövrdə ayrı-
ayrı ölkə və xalqların tarixi inkişafı eyni səviyyədə
olmamışdır. Dünya ticarət yollarının dəyişməsi İtaliyanın
iqtisadiyyatına məhvedici təsir göstərdi. Avropanın ən varlı
ölkəsi olan, XIV, XV, XVI əsrin əvvəllərində Avropa və
dünya mədəniyyətinin mərkəzi sayılan İtaliya get-gedə hər
cəhətdən, o cümlədən mədəniyyət sahəsində yoxsullaşmağa
üz qoydu. XVII əsrdə onun ədəbi mənzərəsi bəzi qabaqcıl
Avropa ölkələrinin mədəniyyəti ilə müqayisədə yoxsul
görünür, başqa ölkələrin ədəbiyyat xadimlərinin diqqətini
cəlb edəcək böyük əsərlər yarada bilmir. Təkcə İntibah döv-
rünün böyük humanistlərinin axırıncı nümayəndələrindən
biri olan Qaliley hələ də öz axtarışları və kəşfləri ilə dünyanı
heyrətləndirir, cəlb edir. Ancaq o da irticanın təzyiqi altında
fəaliyyət dairəsini məhdudlaşdırır, universitet kafedrasını
tərk edir.
İtaliyada feodal katolik irticası qələbə qazanır, ölkə
geriyə orta əsrlərə doğru qayıdır, burjuaziya mövqelərini
onun əvvəlki sahibi olan zadəganlara tərk edərək geri çəkilir.
Bunun ən mühüm səbəbi, bir az əvvəl xatırlatdığımız kimi,
dünya ticarət yollarının dəyişməsi ilə əlaqədar idi.
Almaniyanın özündə də belə bir iqtisadi, siyasi və
mədəni geriləmə müşahidə olunurdu. Burada geriliyin əsas
Afaq Yusifli İshaqlı
18
səbəbi otuz illik müharibə və onun dağıdıcı nəticələri idi.
Məhz buna görə də XVII əsrdə Almaniya mədəniyyət
sahəsində hər hansı böyük bir uğur qazana bilməmişdir.
Qısa bir müddət ərzində İspaniya digər Avropa
ölkələrini qabaqlayaraq irəli çıxdı. Bir sıra müstəmləkələr
tutan, yeni kəşf edilmiş Amerikadan çoxlu qızıl əldə edən
İspaniya az bir müddət içində varlanır və XVII əsrdə ən
güclü dövlətlərdən birinə çevrilir. Lakin bu varlanma və
güclənmə prosesi çox çəkmədi. Amerikadan qızıl gəlməsi
dayandı, ölkənin daxili təsərrüfat həyatı isə büsbütün
pozuldu. Amerikadan gələn qızıla arxayın olaraq heç kəs
işləmək istəmirdi. Bu da özlüyündə acınacaqlı nəticələrə
gətirib çıxardı. XVI əsrin sonunda İngiltərə sahillərində
"Məğlubedilməz Armada" bütünlüklə məhv olur. Niderland
inqilabı və Niderland torpaqlarının İspaniyadan ayrılması
onun əvvəlki qüdrətinə xələl gətirdi. XVII əsrdə İspaniya
get-gedə daha artıq zəifləyir və yoxsullaşır. Feodal katolik
irticası burada da öz işini görür.
Servantesin ölümündən /1616/ sonra ispan nəsri
dünya mədəniyyəti səhnəsinə çıxmağa cəsarət etməsə də,
ispan dramaturqlarının gücü hələ qurtarmamışdır. Lope de
Veqanın yaradıcılığı nikbinliyi, rənglərinin əlvanlığı ilə
İntibah ənənələrinin hələ güclü olduğunu təsdiq edirdi.
Kalderonun güclü istedadı ilə yaradılmış əsərlər qaldırılan
problemlərin mühümlüyü və sənətkarlığının əlvanlığı ilə
seçilir.
Lakin
onun
dramalarındakı
haray
çəkən
uyğunsuzluqlar, kəskin və aydın gözə çarpan ziddiyyətlər də
diqqəti cəlb edir. Bu dramlarda gah intibah dövrünə məxsus
işıqlı rənglər, həyat və sevgi çağırışları görünür, gah da ki
dəfn nəğmələri, mistik ölüm himnləri eşidilir.
XVII əsrdə Fransada ədəbi-mədəni həyat daha qaynar
və coşqun bir dövr keçirir. XVII əsri Qərbi Avropa
ölkələrinin ədəbi tarixində Fransa əsri adlandıranlar, bizcə,
XVII əsr Qərbi Avropa ədəbiyyatı
19
tamamilə
haqlıdırlar.
XVI
əsrin
dəhşətli
dini
müharibələrindən sonra XVII əsrdə Fransada müəyyən bir
siyasi sabitləşmə əldə edilir. Mütləqiyyətçi silki-zadəgan
dövləti burada ən klassik bir şəkildə bərqərar olur. Fronda
hərəkatı
isə
mərkəzləşmiş
mütləqiyyət
dövlətinin
yaranmasına heç bir təsir göstərə bilməyən bir hadisə kimi
qaldı. Fransada yaranan milli birlik öz bəhrələrini verir,
mədəniyyət gur inkişaf dövrü keçirir. Dekartın və
Hassendinin fəlsəfi görüşləri, Kornel və Rasinin klassist
faciələri, Molyerin komediyaları dünya elmi və mədəniyyəti
sahəsinə çıxa biləcək hadisələr kimi qarşılanır. Molyerin
komediyaları Şekspir və Lope de Veqadan sonra Bomarşenin
meydana çıxmasına qədərki dövrün ən güclü dram əsərləri
sayılır. Təmsil /Lafonten/, aforizm /Paskal, Laroşfuko,
Labruyer/, memuar /Kardinal de Reti, hesaq Sen-Simon/ və
psixoloji roman /madam de Lafayet/ janrları sahəsində də
böyük uğurlar qazanılır.
XVI əsrin ortalarında İngiltərədə baş verən burjua
inqilabı bəşər tarixində yeni səhifə açır, ictimai müna-
sibətlərin feodal sisteminə son qoyulur, yeni burjua,
kapitalist ictimai münasibətlər sistemi başlanır. Bu inqilabın
XVII və XVIII əsrlərin ictimai, mədəni həyatı üçün
mütərəqqi əhəmiyyəti xüsusilə böyük olmuşdur.
İngiltərə XVII əsrdə dünya fəlsəfi fikrinin tarixinə
Frensis Bekon və Hobbs kimi iki böyük materialist filosof
bəxş etmişdir. Bədii ədəbiyyat sahəsində İngiltərənin xidməti
C.Milton kimi üsyankar bir şairin yetişməsi ilə müəyyənləşir.
Onun "İtirilmiş cənnət", "Qaytarılmış cənnət", "Pəhləvan
Samson" əsərlərində XVII əsrin inqilabi yürüşlərinin güclü
əks-sədaları eşidilir. XVII əsrdə İngiltərədə baş verən
inqilabi hadisələr Qərbi Avropa ölkələrində feodal qayda-
qanunlarının bütünlüklə məhv olması ilə nəticələnən XVIII
əsrə gətirib çıxarır.
Dostları ilə paylaş: |