34
manlılaşdırmaqdan ibarət idi. Buna görə idi ki, həmin jurnal
osmanlı dilində, həm də çətin ərəb və fars sözləri ilə dolu olan
dolaşıq və anlaşılmaz bir dildə dərc olunurdu.
Eyni ildən, yəni 1906-cı ildən nəşr olunan demokratik
―Molla Nəsrəddin‖ jurnalı həmin mürtəce xarakterli jurnalın
tamamilə əksinə bir istiqamət və mövqe tuturdu. Bu jurnalın
məqsədi xalqın mənafeyinə xidmət etmək, o cumlədən dilimizi
qorumaq və inkişaf etdirməkdən ibarət idi.
―Molla Nəsrəddin‖ jurnalı xalqın başa düşəcəyi dildə yaz-
mağı özü üçün yeganə prinsip qəbul etmişdi. Jurnal 1913-cü ildə
nəşrə başlayan və ―Füyuzat‖ın ideyasını davam etdirməyə çalışan
―Şəlalə‖nin də dilini tənqid edərək onun nöqsanlı olduğunu gös-
tərirdi,
XX əsrin əvvəllərində ədəbi dilimizin inkişafında, onun daha
da püxtələşməsində və sadələşməsində M.Ə.Sabirin, Ə.Haqver-
diyev və başqalarının da xüsusi rolu olmuşdur. Sovet dövründə
Azərbaycan ədəbi dilinin nə qədər sürətlə və hərtərəfli inkişaf
etməsini aşağıdakılarla səciyyələndirmək olar:
a) ədəbi dilimizin lüğət tərkibi yeni-yeni sözlərlə zənginləş-
mişdir;
b) bütün elm sahələrinə aid saysız-hesabsız terminlər yara-
dılmışdır;
c) ədəbi dilimiz xalqa daha da yaxınlaşdırılmışdır;
d) yazımız asan və mükəmməl əlifba əsasında
qurulmuşdur;
e) dilimizin orfoqrafiyası elmi əsaslar üzərində qurulmuş və
onun normaları qaydaya salınmışdır;
f) dilimizin qrammatik quruluşu daha da təkmilləşmiş və
zənginləşmişdir;
g) ədəbi dilimiz ifadə tərzi cəhətdən daha da zənginləşmiş və
müxtəlif üslublar meydana çıxmışdır.