Feçxaymerin məlumatına görə anomal hüceyrələrə malik olan toyuq
larda haploidlərə daha çox rast gəlinir. Yum urtalıq məqsədilə yetişdirilən
cinslərə nisbətən ətlik istiqamətli (broyler) cinslərdə heteroploid hüceyrələr 7
dəfə artıq olur. Ətlik istiqamətli toyuq cinslərində xromosom anomaliyala-
rmm üstünlük təşkil etməsinin əsas səbəbi ovulyasiya mərhələlərinin düzgün
olmaması və pozulmasıdır. O nlarda ilk meyotik bölünmə prosesi ovulyasiya-
dan 2 saat əvvəl, ikinci bölünmə isə ovulyasiya zamanı baş verir. Göründüyü
kimi, xromosom anomaliyalı toyuq və xoruzların vaxtında aşkar olunması
və sürüdən çıxdaş edilməsi üçün sitogenetik analiz üsulundan daha geniş
istifadə olunmalı və quşçuluqda ona istinad edilməlidir.
388
XƏSTƏLİKLƏRƏ DAVAMLILIĞA MÜHİT AMİLLƏRİNİN
TƏSİRİ VƏ ANOMALİYALARIN PROFİLAKTİKASI
«Orqanizin
xarici miihit almadan
ı
a-
şaya bilmaz.»
(İ.\I.S e ç c n o v )
«Başarix yat ümumi \ \ ,>ıb götiiriihlükda.
qax gfu lii ekoloji qiivvaya çevrilmişdir.»
( a k a d e m i k V . İ . V e r n o d s k i )
«Qartalın baxışı, turacın göziı.
Maralın duruşu goz.il deyilmi?
K.ıkliyin xınası, bülbülün özü.
Ceyranın y e rişi göz ul deyilmi?
I h r şeyi g ö r nec,ı yaradıb, qurub.
Bu r.ıssam tabi.it, m em ar tabi.it.
H ayana baxırsan y ü z naxış vurub.
E h
bil har naxış bir canlı san.it!
İ 'rok insaflı ol, ey insan, al çak.
Q ıym a gözalh ra bu gen cahanda.
Buna har birim iz cavab veracak,
Başarin galacak imtahanımla.»
( H i k m ə t M a h m u d o v , ş a i r , p r o f e s s o r )
12.1. Ümumi m əlum at.
Alimlər sübut etmişlər ki. heyvan və quşların xəstəliklərinin baş vermə
sinə irsiyyət və mühit amillərinin təsiri müxtəlif olur. Natamam və irrasional
yemləmə, binaların mikroiqlim və zoogigiyeniki göstəriciləri (yüksək və aşa
389
ğı temperatur, havanın nəmliyi, işıqlanma, radiasiya fonu, heyvanların sıx
lığı, zəhərli və zərərli qazlar, peyinin vaxtında toplanmaması və binadan çı-
xarılmaması və s.) heyvanların xəstəliklərə davamlılığını azaldır və neqativ
fəsadlar törədir. Yemlərin tərkibində vitamin, mikro və makroelementlərin
defisitliyi orqanizmin müdafiə qabiliyyətini azaldır, zülal mübadiləsi pozulur
və immunoqlobulinlərin sintezi zəifləyir. Heyvan və quşların mühit
amillərinin təsiri nəticəsində məhsuldarlıq əlamətlərinin kəskin surətdə
dəyişilməsindən fərqli olaraq, cinslər və xətlər arası genetik davamlılıq
əlamətlərinin fərqli olması nisbətən sabit saxlanılır. Mühit və saxlanma
şəraitinin həddindən artıq pisləşməsi nəticəsində heyvan və quşların
xəstələnmə halları həm rezistent, həm də həssas fərdlərdə xeyli artır.
Məsələn, helmintozlara qarşı yüksək rezistent olan ndama və holstin cinsli
iri buynuzlu heyvanlar pis saxlanma və irrasional yemləmə şəraitində də bu
əlamətlər üzrə öz genetik fərqliliyini tamamilə saxlayır. Xarici mühit amilləri
heyvan və quşlar arasında xəstəliklərin baş verməsində və inkişafında çox
mühim rol oynayır. Bu baxımdan yüksək və aşağı temperatur, radioaktiv
şüalanma, su ehtiyatlarının, otlaq və çəmənliklərin zəhərli, zərərli kimyəvi
birləşmələr, nitritlər, gübrələr, sənaye və məişət tullantıları və s. ilə
çirklənməsi xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. H.Kolenin (1980) hind toyuqları
üzərində apardığı təcrübə mühitin xəstəliklərə təsirini əyani surətdə nümayiş
etdirir. İsti yay aylarında 2-4 aylıq boz-gümüşü cinsli hind toyuqu balaları
orqanizmin suya olan tələbatım ödəmək üçün həddindən çox su qəbul
etdiklərinə görə onlarda çinədanın divarları bərpa olunmayan vo sürətlə
inkişaf edən formada böyüyür, şişir və aşağı sallanır. Onlarda kəskin qəbiz-
lik. çinədanda həddindən artıq qıcqırma baş verir və zəhərli qazlar toplanır,
onların əksəriyyəti pnevmoniyadan tələf olur. Hind toyuqları soyuq şəraitdə
saxlandıqda isə həmin əlamətlər, xəstələnmə və ölüm hallan müşahidə
olunmur. Boz-gümüşü hind toyuqlarından fərqli olaraq onlarla eym
saxlanma və yemləmə şəraitində bəslənilən qırmızı-burbon cinsində həmin
əlamətlər müşahidə olunmamış və onlarm inkişafı normal olmuşdur. Bu
təcrübə göstərir ki, gümüşü cinsli hindi toyuqlarında çinədanın sallanmasına
genetik meyillilik mövcuddur.
Sahib orqanizmlə parazitin qarşılıqlı əlaqəsinin populyusion- genetik
mexanizminin ətraflı öyrənilməsi baytarlıq təbabəti genetikasının aktual
problemlərindən biri hesab edilir.
Makroorqanizmlərlə mikroorqanizmlərin.
eləcə də parazitlərin uzunmüddətli gərgin müştərək təkamülü onların popul-
yasiyaları arasmda müəyyən mütənasiblik yaranmasına səbəb olur. Təkamül
prosesi zamanı parazitin virulentliyinin (xəstəlik törətmə dərəcəsinin) yaran
ması orqanizmdə onun daimi ekoloji qida kəsb etməsinə zəmin yaradır. Pa-
togen (xəstəlik törətmə qabiliyyətinə malik olan) parazıt növünün yaranması
sahib orqanizm növünün fərdlərinin seçilməsinə və parazit növünün inkişafı
nın qarşısının alınmasına yönəldilmiş genetik davamlılığın yaranmasına sə
bəb olur. Xoldeynin (1949) hipotezinə görə parazitlər zülalların geniş ya
yılmış polimorfizminə səbəb olan seçmənin ən başlıca amili ola bilər. Onun
fikrincə, bəzi biokimyəvi polimorfizm fenotipino malik olan fərdlər selektiv-
390