12
Təbriz və
Ərdəbil şəhərləri mühüm rol oynayırdı. Bəhs edilən dövrdə Şamaxıdan Hindistana
xam ipək, ipək parça, Bakıdan
qara və ağ neft, Abşerondan
zəfəran aparılırdı.
XVII əsrin ikinci yarısında Osmanlıların avropalılara satmaqla böyük gəlir əldə etdikləri Azərbaycan malları
Səfəvilər dövləti ilə Rusiya arasında iqtisadi əlaqələr
XVII əsrin ikinci yarısında Azərbaycan ilə Rusiya arasında iqtisadi
və ticarət əlaqələrə aiddir:
•
Səfəvi dövlətinin Rusiya ilə ticarət-iqtisadi əlaqələri artmışdır.
•
Tərəflər arasında münasibətlər siyasi marağa və iqtisadi əlaqələrə əsaslanırdı.
•
Rus tacirləri Azərbaycan şəhərləri ilə ticarət edirdilər.
•
Rusiyanın tranzit ticarətinin mərkəzi olan Həştərxana Xəzəryanı vilayətlərindən tacirlər gedirdi.
•
Azərbaycan tacirləri
Kazan, Novqorod, Yaroslav, Arxangelsk şəhərləri ilə ticarət edirdilər.
•
Ruslar ticarətdə
Şirvana xüsusi əhəmiyyət verirdilər.
•
Moskva Azərbaycan malının daimi ticarət yeri olaraq qalırdı.
•
Rus tacirləri Azərbaycanın
ipək parçalarına, yun və
ipək xalçalarına xüsusi maraq göstərirdilər.
•
Rusiyadan Azərbaycana
xəz dəri, mis, qalay, sənətkarlıq məmulatı, kağız, mahud gətrilirdi.
•
Rusiya dövləti Azərbaycana
əlverişli satış bazarı kimi yanaşırdı.
•
Rusiya digər gövlətlərin Azərbaycanla iqtisadi əlaqələrinə mane olmağa çalışırdı.
Azərbaycanda pul dövriyyəsi
Azərbaycanda sikkə zərbi mərkəzləşmiş xərəkter daşımasa da, o dövrün pulları hazırlanan bir çox şəhərlərdə -
İrəvan,
Təbriz, Gəncə, Naxçıvan və
Ərdəbildə zərbxanalar fəaliyyət göstərirdi.
XVII əsrin ikinci yarısında Azərbaycan Səfəvilər
dövlətində nominal pul vahidi
dinar (
ərəbcə qızıl sikkə) idi. I Şah Abbas dövründə buraxılan və
“abbası” adlandırılan pul vahidi
XVII əsrin ikinci yarısında da dövriyyədə qalmaqda idi. Ümumiyyətlə, XVII əsrin ikinci yarısında Azərbaycanda aşağıdakı pul
vahidlərindən istifadə edilirdi:
1.
Abbası - 200 dinar dəyərində idi.
2.
Mahmudi - 100 dinar dəyərində idi.
3.
Şahı - 50 dinar dəyərində idi.
4.
Bisti – Şah I Təhmasibin dövründə buraxılmış və 20 dinar dəyərində olan a
gümüş pul idi.
5.
Qızılbəyi - Şirvanşah
Sultan Mahmudun dövründə kəsilən 5
dinar dəyərində
mis pul vahidi idi.
Qeyd edildiyi kimi birinci üç sikkə
qızıl və
gümüşdən, bisti və qazıbəyi isə
misdən həzırlanırdı. Gümüş pulların üzündə
ortada
“Allahdan başqa Allah yoxdur. Məhhəməd onun elçisi, Əli isə nümayəndəsidir” sözləri yazılırdı. Bu sözlərin ətrafında isə
12 imamın adları həkk edilirdi. Pulun arxa üzündə isə hakimiyyətədə olan şahın adı, sikkənin kəsildiyi yer və tarix göstərilirdi.
Xırda miss sikkələrin üzündə doğan günəş əks olunur, arxa üzündə isə sikkənin kəsildiyi yer, tarix göstərilirdi. Səfəvi dövləti
ərazisində, eləcə də Azərbaycanda XVII əsrədə hələ
dəmir filizi və başqa yataqlar geniş miqyasda aşkar edilməməsi səbəbi ilə
metal qismən xaricdən gətirilirdi. XVII əsrin son onilliklərində ölkəyə gətirilən qızıl və gümüş məmulatın əsas mənbəyi olan xarici
ticarətin tənəzzülə uğraması nəticəsində:
•
Səfəvilər dövlətində pul dəyərdən düşmüş dövriyyədən çıxarıldı.
•
Dövrüyyəyə çoxlu qəlp pul daxil oldu.
•
Ölkədə maliyyə vəziyyəti acınacaqlı vəziyyətə düşdü.
XVII əsrin ikinci yarısında Azərbaycanda pul böhranının səbəbləri aşağıdakılar idi:
1.
Tədavülə çoxlu qəlb pul buraxılması.
2.
Xarici ticarətin tənəzzül etməsi
.
XVII əsrin ikinci yarısında ölkədə baş vermiş
pul böhranı Səfəvi dövlətini sarsıdan səbəblərdən biri idi.
İpək parçalar
Toxuculuq məmulatları
Boyaq maddələri
13
XVII əsrin ikinci yarısında zərbxanalar fəaliyyət göstərən Azərbaycan şəhərləri
XVII əsrin sonunda Azərbaycanda iqtisadi tənəzzül
XVII əsrin sonunda Azərbaycan iqtisadiyyatının bütün sahələri dərin tənəzzül dövrü keçirirdi. Bu dövrdə Səfəvilər dövlətindən
iqtisadi tənəzzülün daxili və xarici səbəbləri var idi. Daxili səbəblərə aşağıdakılar daxil idi:
•
Vergi və mükəlləfiyyətlərin ağırlığı.
•
Hakimiyyət nümayəndələrinin özbaşınalığı.
•
Dövlətdə vəzifəli şəxslərin pul hərisliyi və satqınlığının kütləvi hal alması.
•
Suvarma sisteminin dağılması.
•
Səfəvilər dövlətinin hüdudlarında sikkələrin xarab olması.
•
Qızıl və gümüş pulların dövrüyyədən çıxması ticarətin, əmtəə mübadiləsinin inkişafını ləngitməsi .
•
Maliyyə sahəsindəki hərc-mərclik.
•
Şəhər iqtisadiyyatındakı tənəzzül.
Şəhər iqtisadiyyatındakı tənəzzülün Azərbaycanın ictimai, siyasi həyatında dərin böhrana səbəb olmuş, xəzinənin, ayrı-ayrı
feodalların gəliri azalmışdır. Hökümət böhrandan çıxış yolu tapmaq
üçün əhalidən yığılan vergiləri artırırdı.
Səfəvilər dövlətindəni iqtisadi tənəzzülünün xarici səbəbi isə –
ümumdünya ticarət yollarının dəyişilməsi idi. XVII əsrdən
etibarən
Avropanı Asiya ilə birləşdirən və Afrika ətrafından keçən dəniz yolunun kəşfi ilə əlaqədar olaraq
e.ə II əsrdə salından
qədim
İpək yolu öz əhəmiyyətini
XVII əsrdə tədricən itirdi.
Səfəvilər dövlətinin iqtisadi həyatında dərinləşən tənəzzülü fransız səyyahı
Şarden daha aydın göstərir:
“...on iki illik qısa
müddət ərzində ölkənin sərvəti sanki yarıbayarı azalmışdı. Sikklərin xarab olması göz qabağında idi, tam dəyərli pullar artıq
yoxa çıxmışdı”. Digər fransız səyyahı
C. Tavernye isə yazır:
“Keçmişdə Avropaya il ərzində külli miqdarda parça, məxmər
gətirilirdi… indii isə bu parçalar Avropada həmin yüksək keyfiyyətlə və daha ucuz istehsal olunmaqdadır”.
Durğunluq ictimai həyatın bütün sahələrinə mənfi təsir etdi. Əkin sahələrinin azalması və su təchizatının zəifliyi özünü daha
kəskin büruzə verirdi. Bu da kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsalının kəskin şəkildə azalmasına səbəb olmuşdu.
Ticarət və sənətkarlıqla məşğul olan əhərlərdənəhalinin ş kütləvi surətdə axını iqtisadiyyatın həcminin azalmasına gətirib
çıxarmışdı. Məsələn,
Bakı şəhərində neft hasilatının həcmi iki dəfə azalmış,
Ərəş, Şabran, Zəncan, Qəbələ və.s şəhərlər acınacaqlı
vəziyyətə düşmüşdür.
Xam ipəyin istehsalı və ixracı 10 dəfə azalmışdı. Bunun əsas səbəbi aşağıdakı amillərlə bağlı idi:
•
Avropa ölkələrinə istiqamətlənmiş baş ticarət yollarındakı dəyişiklikliklər.
•
Avropada manufaktura məhsulları istehsalının artması.
•
Sənətkarlıq məhsullarına olan tələbatın azalması.
Xalq hərəkatı. Çuxursəd bəylərbəyliyində hərbçilərin qiyamı (1677)
XVII əsrin ikinci yarısında xalqın hakim təbəqəsinin zülmünə qarşı mübarizəsi aşağıdakı formalarda özünü göstərirdi:
•
Kütləvi etirazlar etmək.
•
Bürokratik aparatdan və məmurlardan şikayət etmək.
•
Vergi və mükəlləfiyyətlərin ödənilməsindən yayınmaq.
Mübarizə bəzən də
dini xarakter daşıyır,
xalq azadlıq hərəkatı şəklində cərəyan edir, ya da
qiyama çevrilirdi. Bu
qiyamlardan biri Çuxursəd bəylərbəyiliyində əsgərlərin qiyamı idi.
1677-ci ildə Səfəvilər dövlətinin
Çuxursəd bəylərbəyiliyində iki il ərzində maaşları ödənilməmiş
Qacar və
Bayat
tayfalarından olan əsgərlərin üsyanı baş verdi. Çuxursəd bəylərbəyi
Səfiqulu xan üsyançılar qarşısında davam gətirməyərək
qalaya sığınmağa məcbur oldu. Lakin tezliklə Səfəvi hökmdarı
Şah Süleymanın (1666-1692) təyin etdiyi yeni bəylərbəyi bu üsyanı
amansızcasına yatırtmağa nail oldu.
Təbriz
Gəncə
İrəvan
Şəhərlər
Naxçıvan
Ərdəbil