Şəkil 6.5. Quruda maddələrin biogeokimyəvi dövranı sxemi (R.Koşanova görə,
1984)
—
Birinci -
qaz funksiyası - Yer atmosferinin əsas qazları, biogen
mənşəli azot və oksigen, həm də bütün yeraltı qazlar - ölmüş orqanizmlərin
parçalanma məhsulu;
—
İkinci -
konsentrasiya funksiyası - orqanizmlər bədənlərində
(gövdələrində) çoxlu kimyəvi elementlər toplayır, onların arasında birinci
yerdə karbon, metallar arasında - birinci kalsium hesab olunur. Silisiumun
konsentratoru (toplayıcısı) diatom yosunları, yodunku - yosunlar (laminariya),
fosforunku onurğalı heyvanların skeletləri;
—
Üçüncü
oksidləşmə - reduksiya funksiyası - su hövzələrində
yaşayan orqanizmlər oksigen rejimini nizamlayır və bir sıra metalların (V, Mn,
93
Fe) və qeyri metalların (S) həll olmasına və çökməsinə şərait yaradır;
—
Dördüncü -
biokimyəvi funksiya - canlı maddənin çoxalması,
böyüməsi və ərazidə yerləşməsi;
—
Beşinci - insan fəaliyyətinin biogeokimyəvi funksiyası - Yer
qabığının getdikcə artan maddələrini, o cümlədən insanın təsərrüfat və məişət
ehtiyacı üçün lazım olan daş kömür, neft, qaz və b. bu kimi kon- sentratorları
əhatə edir.
Biogeokimyəvi dövranda iki hissə ayırmaq lazımdır:
1)
ehtiyat fondu - orqanizmlərdən asılı olmayaraq hərəkət edən böyük
kütlə; 2)
mübadilə fondu - bir qədər az, lakin aktiv olub orqanizmlər və
onların bilavasitə əhatəsində olan biogen maddənin birbaşa mübadiləsindən
irəli gəlir. Biosferi bütövlükdə təhlil (təsvir) etsək, onda aşağıdakıları ayırmaq
olar: 1) atmosfer və hidrosferdə (okean) ehtiyat fondu ilə qazşəkilli maddələrin
dövranı və 2) Yer qabığında (geoloji dövranda) ehtiyat fondu ilə çöküntü tsikli.
Bununla əlaqədar olaraq Yerdə yalnız bir prosesi - fotosintez nəticəsində
üzvi maddələrin yaranmasını qeyd etmək lazımdır. Bu proses Günəş enerjisini
sərf etmir, əksinə onu toplayır.
6.3.
ƏN MÜHÜM BİOGEN MADDƏLƏRİN
BİOGEOKİMYƏVİ TSİKLLƏRİ
Atmosfer, hidrosfer və o cümlədən planetin biosferinə daxil olan
qatlarında gedən proseslərdə maddələrin dəfələrlə (təkrarən) iştirakı
elementlərin dövranı adlanır. Oksigen, karbon, azot, kükürd və fosforun
dövranı xüsusilə böyük əhəmiyyət kəsb edir.
6.3.1.
Oksigenin dövranı
Oksigenin dövranı - biokimyəvi tsikli planetar proses olub, atmosferi və
hidrosferi Yer qabığı ilə əlaqələndirir. Oksigenin dövranının əsas həlqələri
bunlardır: yaşıl bitkilərdə fotosintez zamanı sərbəst oksigenin əmələ gəlməsi,
bütün canlı orqanizmlərin tənəffüsü üçün oksigendən istifadə edilməsi, üzvi
qalıqların və qeyri-üzvi maddələrin (məs. yanacağın yandırılması)
oksidləşməsinin reaksiyası üçün və digər kimyəvi dəyişikliklər, bunlar karbon
qazı, su kimi oksidləşmiş birləşmələrin əmələ gəlməsinə və onların
fotosintetik çevrilmələrin yeni tsiklinə cəlb edilməsinə səbəb olur.
Oksigenin dövranında canlı maddənin aktiv geokimyəvi fəaliyyəti aydın
təzahür olunur, bu, canlı maddənin tsikl prosesində aparıcı roludur. II ərzində
sintez olunan üzvi maddələrin kütləsinə əsaslanaraq (15% tənəffüs prosesinə
sərf edilməsini nəzərə alaraq) bu nəticəyə gəlmək olar
94
ki, planetin yaşıl bitki örtüyünün illik oksigen məhsulunun miqdarı 300x10^
ton təşkil edir. Onun az miqdarı, yəni 25%-dən bir qədər artığı quruda yerləşən
bitki örtüyü tərəfindən, qalanı isə Dünya okeanının fo- tosintez edən
orqanizmləri tərəfindən ayrılır, sərbəst oksigen yalnız atmosferdə deyil,
həmçinin təbii sularda həll olunmuş vəziyyətdə mövcuddur. Dünya okeanı
sularıqın həcmi cəmi IByxlO'*^ litrə bərabərdir, 1 litr suda isə 2-dən 8 sm'
oksigen həll olunur. Deməli, Dünya okeanı sularında 2,7-dən 10,9x10'- ton
həll olunmuş oksigen vardır.
Oksigen yanma prosesi və antropogen fəaliyyətin digər növləri üçün
istifadə edilir. Bəşəriyyətin 1980-ci ilə qədər olan tarixində dünyada 84 mlrd,
ton daş kömür, 30 mlrd, ton neft və 7,3 trln. m3 təbii qaz yanacağından istifadə
olunmuşdur. Bu qədər yanacağın yandırılmasına 273 milyard ton oksigen sərf
edilmişdir, bunun nəticəsində 322 milyard ton karbon qazı əmələ gəlmişdir.
Göstərilən yanacağın 90%-ə qədəri son 40- 60 ildə yandırılmışdır.
ATMOSFER
Şəkil 6.6. Biosfer, hidrosfer və litosfer arasında oksigen, karbon qazı, su buxarı
mübadiləsinin sxemi (Məmmədov. Suravegina, 2000)
95
Bura insan, heyvan, bitkilərin tənəffüsünə, mikroorqanizmlərin ok-
sidləşmə reaksiyalarına sərf .olunan oksigeni əlavə etmək lazımdır.
6.3.2.
Karbonun dövranı
Məlum olduğu kimi karbon biosferin ən mühüm kimyəvi
elementlərindən biri sayılır; Bu aşağıdakılarla bağlıdır:
a)
Həyatın demək olar ki, bütün formaları karbon birləşmələrindən
ibarətdir.
b)
Biosferdə karbon birləşmələrinin oksidləşməsi və reduksiyası
reaksiyaları yalnız karbonun deyil, həmçinin oksigenin və bir çox digər
elementlərin qlobal yayılmasına və balansına səbəb olur;
ç) Karbon atomlarının zəncir və həlqə yaratma qabiliyyəti üzvi
birləşmələrin müxtəlifliyini təmin edir;
Geoloji
proseslər
Atmosfer
(711)
Kənd təsərrüfatı
və sənaye
V
Biotik və
kimyəvi
proseslər
Biosferin
yerüstü
hissəsi
(3100)
Okean
(karbon əsasən'
karbonatlar
şəklində) s
(39000)
Yanar
qazıntılar
(
12000
)
Şəkil 6.7. Karbon iki oksidin dövranı. Rəqəmlər biosferin əsas hissələrində və
onların axınlarında (oxlarla) S02-nin (mlrd.ton) miqdarını göstərir
c)
tərkibində karbon olan qazlar - karbon qazı (CO
2
) və metan
(CH4)
-
antropogen parnik effektində müəyyən rol oynayır.
Karbonun əsas ekosfer ehtiyatları hidrosfer, litosfer və atmosferdə
yerləşir. Onlar arasında intensivliyi ildə on milyard tonlarla aktiv karbon
mübadiləsi gedir. Bu mübadilədə okean karbonun əsas uducusu hesab olunur,
bu qurudan çay axınları ilə üzvi maddələrin destruksiyası, həm də
atmosferdən - bütün canlı orqanizm kompleksinin (biotanm) tənəffüsü
nəticəsində daxil olur. Biosferdə mühüm proseslər - qeyri-üz- vi maddələrdən
günəş enerjisinin iştirakı ilə (fotosintez) üzvi maddələ-
96