268
müalicə aldıqdan sonra göz almacıqlarının hərəkəti bərpa olu-
nur. Ancaq bundan sonra predmetləri qavraya bilir. Bu fakt onu
göstərir ki, cisimlərin qavranılmasında görmə duyğusu ilə
yanaşı hərəkət duyğusunun da iştirakı vacibdir. Qavrayışın
əşyaviliyi, onun əşyaviliyi deyilən keyfiyyəti ancaq bu zaman
meydana çıxır.
Qavrayışın əşyaviliyi xüsusiyyəti davranışın tənzim
olunmasında mühüm rol oynayır. Adətən insan əşyaları onların
görkəminə görə deyil, təcrübədə onlardan necə istifadə
etdiyimizə, onların əsas xassəllərinə görə xarakterizə edirik. Bu
isə qavrayışın əşyaviliyi xüsusiyyəti sayəsində mümkün olur.
Məsələn, biz oyuncaq tapançanı həqiqi tapançadan, yaxud bir
quşun müqəvvasını canlı quşdan ayıra biliriksə və onlarla
müvafiq şəkildə davranırıqsa, burada qavrayışın əşyaviliyi
xüsusiyyəti özünü göstərir.
Qavrayışın digər bir xüsusiyyəti isə onun tamlığıdır.
Qavrayış cisimlərin ayrı-ayrı xassələrini, əlamətlərini əks
etdirən duyğulardan fərqli olaraq cisimlərin tam surəti kimi
təzahür edir.
Qavrayışın sabitliyi onun digər bir xüsusiyyətidir. Qav-
rayışın sabitliyi qavranılan cismin surətinin, onun dərk edilmə
şəraitinin dəyişilməsinə baxmayaraq, sabit qalmasında ifadə
olunur. Bu daha çox görmə qavrayışında özünü büruzə verir.
Məsələn, eyni bir karandaş həm 20 sm, həm də 1 metr
məsafədə böyüklük etibarı ilə eyni cür qavranılır.
Yaxud, biz qarşımızdakı boşqabı üstdən dairə şəklində,
yandan baxanda isə ellepis şəklində görməli idik. Lakin biz onu
hansı tərəfdən baxmağımıza baxmayaraq dairə şəklində
qavrayırıq. Bu qavrayışın sabitliyi ilə əlaqədardır.
Qavrayışın sabitliyinin həqiqi mənbəyi perseptiv siste-
min fəaliyyətindən ibarətdir. Sıx meşə şəraitində yaşayan
adamlar üzərində aparılan müşahidələr göstərmişdir ki, həmin
adamlara uzaqda olan obyektləri göstərdikdə onlar bu əşyaları
uzaqda olan əşya kimi deyil, kiçik əşya kimi qavramışlar.
269
Qavrayışın sabitliyi anadangəlmə bir xüsusiyyət deyil.
Belə bir fakta diqqət yetirək. Uşaqlıqda gözləri tutulmuş bir
insanın görmə qabiliyyəti cərrahiyə əməliyyatı sayəsində bərpa
edilir. Əməliyyatdan sonrakı ilk vaxtlarda ona elə gəlir ki, 10-
12 metr hündürlükdə olan pəncərədən küçəyə tullansa ona heç
bir ziyan dəyməz. Bu o deməkdir ki, həmin adam aşağıda olan
obyektləri uzaqda olan obyekt kimi yox, kiçik obyektlər kimi
qavramışdır. Bu qavrayışın sabitliyinin pozulmasıdır. Yaxud da
belə
demək
olar
ki, perseptiv
sistemin
fəaliyyət
göstərməməsidir. Müalicə dövrü keçir. Perseptiv sistem
fəaliyyətə başlayır, qavrayışın sabitliyi də bərpa olunur.
Qavrayışın
mənalılığı
xüsusiyyəti
də
qavrayışı
xarakterizə edən başqa bir cəhətdir. Qavrayış zamanı yaranan
obrazlar qıcıqlandırıcıların bilavasitə təsiri nəticəsində yaransa
da, bu zaman yaranan surətlər həmişə müəyyən məna
əhəmiyyətinə malik olur. İnsanın qavrayışı təfəkkürlə, əşyanın
mahiyyətini anlamaqla sıx şəkildə bağlı olur. Əşyanı şüurlu
surətdə qavramaq onu fikrən adlandırmaq, yəni qavranılan
əşyanı müəyyən predmetlər qrupuna aid etmək, onu sözdə
ümumiləşdirmək deməkdir. Qavrayış obyekti, hətta bizə
naməlum olarsa, biz onun məlum predmetlərə oxşar olan
cəhətlərini axtarır, tapır, onu müəyyən cisimlər qrupuna aid
etməyə cəhd edirik. Qavrayış prosesində bu cür ilkin təfəkkür
elementlərinin iştirakı qavrayışın mənalılıq kimi xüsusiyyətə
malik olduğunu göstərir.
Qavrayışın mənalılığını əyani şəkildə görmək üçün iki
mənalı adlanan şəkillərə baxmaq kifayətdir (bax, şəkil 12) .
270
A B
Şəkil 12. Qavrayışın mənalılığı
Şəkil A-ya baxdıqda gah ağac, gah da insan silueti, şəkil
B-yə baxdıqda isə, gah vaza, gah da iki adamın profilini
gördüyümüzü söyləriksə, elə bu qavrayışın mənalılığı
deməkdir.
Deyilənlərdə əlavə qavrayışın seçiciliyi və strukturluğu
kimi xüsusiyyətləri də var.
Qavrayış fəal bir prosesdir, belə ki, qavrayış prosesində
hərəki sinirlər fəalliyyətə gəlir. Bu zaman əllərin, gözün,
bədənin hərəkəti zəruriyyətə çevrilir.
Appersepsiya. Qavrayış təkcə qıcıqlandırıcılardan asılı
deyil, həm də qavrayanın özündən də asılıdır. Qavrayan
adamın şəxsiyyətinin xüsusiyyəti, onun qavranılan obyektə
münasibəti, tələbatları, maraqları, arzu və hissləri həmişə
qavrayışda bu və ya başqa şəkildə özünü büruzə verir.
Qavrayışın
insanın
psixi
həyatının
məzmunundan,
şəxsiyyətinin xüsusiyyətlərindən asılılığına appersepsiya
deyilir. Appersepsiya
hadisəsi
də
qavrayışın
mühüm
xüsusiyyətlərindəndir.
Appersepsiya hər şeydən əvvəl insanın bilikləri ilə, onun
həyat təcrübəsi ilə, onun keçmiş fəaliyyəti ilə bağlı olur.
Məsələn, biz bilmədiyimiz bir dildə olan sözü qavrayarkən onu
tanımırıq, ancaq ana dilində o qədər də səlis tələffüz edilməyən
sözü eşitdikdə onu anlayırıq.
Qavrayış
insanın
qarşısına
qoyduğu
məqsədlə,
fəaliyyətinin motivləri ilə və onun maraqları, şəxsiyyəti ilə də
bağlı olur. Məsələn, texnika ilə maraqlanmayan bir adam
müxtəlif konstruksiyaya malik olan maşınlarda ancaq zahiri
fərqləri qavrayır, bir sıra digər çox sayda olan konstruksiya
fərqlərini qavraya bilmir.
Appersepsiya
zamanı
insanın
emosiyaları, onun
Dostları ilə paylaş: |