İstehsal imKanları va iqtisadi seçimin qarşılıqlı əlaqəsi
rəsində fəaliyyət göstərir və özünün imnan əyrisi hüdudlarından
Kənarlaşa bilməz. Yə'ni öİKədə əgər hər il ərzində 200 mln. ton sement
istehsal olunursa, bunun 100 min tonu müİKİ tİKİntiyə, 50 min tonu
sosial tİKİntiyə, 50 min tonu hərbi tİKİntiyə, başqa sözlə, 10 yaşayış
binasına, 2 xəstəxanaya, 3 hərbi bunKerə yönəldilərsə, əlavə olaraq ya
bir bina, yaxud da bir hərbi buuKerin ti- Kİlməsi istər-istəməz ya bir
xəstəxananın tİKİlməsinə, yaxud bir buuKerin, ya da Kİ, bir mənzilin
tİKİntisinin yarımçıq qalmasına səbəb olacaq.
Cəmiyyət hər şəraitdə iqtisadi sistemin yaratdığı şəraitə uyğun
olaraq iqtisadi antivliyə imKan verən yığımla istehlaK arasındanı
həddi seçməlidir. Əgər müəyyən müddət ərzində şəxsi istehlaKa daxil
olan məhsullardan imtina edilirsə (yə’ni az ət, yağ, yumurta, geyim və
məişət əşyaları və s.) və yığımın həcmi (yeni qurğuların, fabrİK və
zavodların, mə’dənlərin tİKİlməsi) artırılırsa, müəyyən müddətdən
sonra daha yÜKSƏK səviyyəli imnan əyrisinə nail olmaq olar.
Artıq qeyd etdiyimiz Kİmi yalnız məhdud resurslar şəraitində
adamların fəaliyyəti, davranışı və onların istifadə üçün seçmə
üsullarına görə iqtisadi sistemlər fərqlənir. Məhz məhdudluq
cəmiyyətin inKİşafının iqtisadi əsasını müəyyən edir. İstər təbiət- dəKİ
hazır məhsullar, istərsə də insan əməyi tətbiq olunan məhsulların
hamısı nisbi məhdudluğa, nadirliyə, çatışmazlığa malİKdir. Əgər belə
olmasaydı onda insanların tələbatı tam ödənilərdi və hansı məhsulun
az və ya çox istehsal olunmasının heç bir əhəmiyyəti olmazdı. Eləcə də
resursları iqtisadi tə'yinatı baxımından təsnifatlaşdırmağa ehtiyac
qalmazdı. Deməli, tələbatın ödənilməsi üçün vasitə hesab olunan
ne'mətlərdə «arzulanan şey» (A.Marşal) Kİmi mövcud olmazdı.
BeləlİKİə, birmə'nalı qeyd olunmalıdır
K
İ,
iqtisadi sistemdə
məhdudluq qanunauyğun hal Kİmi çıxış edir. Ümumiyyətlə,
məhdudluq dedİKdə, ayrı-ayrı adamların tələbatının ödənilməsi üçün
resursların çatışmazlığı başa düşülür. Belə Kİ, iqtisadi resurslardan
eyni zamanda İKİ yerdə tam istifadə etməK mümKÜn deyil. ƏtlİK
üçün nəzərdə tutulan heyvanlardan heç vaxt süd istehsalı üçün
istifadə etməK mümKÜn deyil. Yaxud da fortepianodan dərs deyən
musiqiçidən futbol haKİmi Kİmi istifadə et- məK mümKÜn deyil. Bu
da adi bir məntiqdən doğur Kİ, hətta uşağa müraciət edəndə
K
İ,
«sən
bu adamlardan birini seç» onda o, heç vaxt deməz Kİ, «mən onların hər
İKİsini istəyirəm». Bir yerdə istifadə olunan resurs başqa yerlərdə
istehsal olunacaq məhsulların imKanının itKİsi deməKdir. Deməli,
iqtisadi sistemdə resursların məhdudluğu qanununun tələblərinə
uyğun olaraq iqtisadi resurslardan elə istifadə olunmalıdır
K
İ,
əldə
olunacaq
səmərənin fay
85
İqtisadi sistem
dası İtirilmiş imKanın faydasından qat-qat yÜKSƏK olsun.
Bütün növ resursların məhdudluğu şəraitində bir sıra xərclər
çəKmədən, ümumiyyətlə, istehsal mövcud ola bilməz. İş orasındadır
Kİ, mövcud tələbatların ödənilməsi üçün resurslar həmişə istənilən
qədər olmur. Belə şəraitdə bir məhsul növünün istehsalı üçün lazım
olan resurslardan istifadə etməK qərarına gəldİKdə onun başqa növ
məhsul istehsalı üçün imtina olunmasına səbəb olur. BeləlİKİə, məhsul
istehsalı üçün tətbiq olunan bütün resurslar xərc formasında çıxış edir
və alternativ qaydada fəaliyyət göstərir. İstehsalın hər şəraitində
müəyyən qisim xərclərlə başa gəldiyindən onların alternativ qaydada
tətbiqinin seçilməsi zəruriliyi meydana gəlir. Bir qisim əlavə məhsul
əldə olunması üçün istifadə olunan xərclərin başqa sahələrdə
tətbiqindən imtina olunmasına, istehsal xərcşərinin artması deyilir.
Başqa cür demiş olsaq, mövcud resurslar şəraitində faKtİKİ istehsal
olunan bir məhsul növünün digərinə nisbətən artırılması, hər əlavə
istehsal olunan məhsula görə digər növ məhsulların qurban verilməsi
meydana gəlir
K
İ,
bu da xərclərin artmasına səbəb olur. Bunun da əsas
səbəbi iqtisadi resursların alternativ məhsul növlərinin istehsalı üçün
tam yararlı olmasından irəli gəlir. Hesab edəK Kİ, cəmiyyətdə yalnız
Kondisioner və buğda istehsal olunur. İstehsal imKanları baxımından
məhsuldarlıqları istənilən səviyyədədir.
La-
Kİn daha gəlirli sahə olan
Kondisioner istehsalını mövcud resurslarda artırmaq fİKrinə ğəldİKdə
hər əlavə Kondisioner üçün buğda istehsalında tətbiq olunan
resurslardan imtina olunması deməKdir. Yə'ni çox Kondisioner əldə
etməK
üçün
artıq
taxılçılıqla,
məhsuldarlığı
Kondisioner
istehsalındaKindan daha yÜKSƏK olan resurslardan istifadə olunması
tələb olunur. Aydındır Kİ, hər əlavə Kondisioner istehsalı üçün ehtiyac
artır. Deməli, buğda istehsalından daha çox resurs Kəmiyyətlərini
çıxartmaq ehtiyacı irəli gəlir və yaxud buğda istehsalının hər əlavə
tonu üçün Kondisioner istehsalında tətbiq olunan resursların
çıxarılması zəruriləşir. Bu proses olduqca elastİK, zahiri görünmə və
qarşılıqlı əvəz olunma qaydası ilə fəaliyyət göstərir. Xərclərin artması
təKCə bir məhsul növünün dəyərcə azalması deyil, eyni zamanda
onun natural formada azalmasına və qıtlaşmasına, digər məhsul
növünün isə bahalaşmasına səbəb olur. Ona görə də alternativ məhsul
istehsal olunarKən, mütləq mövcud məhdud resurs növlərindən
istifadə olunması imKanlarını nəzərə almaq lazımdır.
İstehsalın miqyasının durmadan genişləndirilməsi, onun texnoloji
yeniləşmələrə mə'ruz qalması gəlirlərin azalmasına səbəb olur. Əlbəttə bu heç
də o deməK deyildir
Kİ,
cəmiyyətin milli sərvəti artdıqca onun gəlirləri azalır.
Burada söhbət hər əlavə məh
86