-Ümumiyyətlə, bu ideya Sizdə təxminən nə vaxtdan yaranıb?
-Pis çıxmasın, 7-8 yaĢım olanda. 1946-nın dekabrında bir gecə qapımızı döydülər. Atam
müharibəyə gedib, evdə mənəm, bir də anamdır; qardaĢlarım dayımgildədir. Yəqin 21
Azərdən sonra olmuĢdu.
Qapı döyüləndə anam bu gecə vaxtı kim olduğunu soruĢdu. Bir qadın cavab verdi ki, bacı,
qorxma, aç, sözüm var. Açdıq qapını, içəriyə qadın, qaynı, iki də uĢağı girdilər. QıĢdı,
soyuqdu. Dedilər ki, bəs Arazdan keçmiĢik; amma yaĢ deyildilər, sadəcə, qarın nəmi vardı.
Gələndə çox oba keçmiĢdilər.
Keçib sobada qızındılar. Çay içdilər. UĢaqlar çörək yedi və s. Qadın dedi ki, ərimi qardaĢım
öldürdü. Demək, biri hökumətdəndi, biri inqilabçılardan. Hökumətdəki deyibmiĢ ki, bacımın
da baĢını kəsəcəyəm, uĢaqların da. Qadın da bunu eĢidib qaynının köməyiylə uĢaqları da
götürərək aradan çıxır.
Qadının qaynının 40-45 yaĢı olardı. Ona baĢqa otaqda yer düzəltdik, yatdı. Bu qadın
uĢaqlarıyla bizim otaqda qaldı. Ġki gün bizdə gecələdilər. Üçüncü gün hökumət gəlib apardı,
canları qurtardı. Onda anam dedi ki, orada (əliylə Güneyi göstərir - Ə.T.) qardaĢ qardaĢı
öldürür. Sonra mən onların gəlməsinin, qardaĢın öz qohumunu öldürməsinin səbəbiylə
maraqlandım. Anam dedi bilmirəm. YaĢa dolduqca bu haqda ətraflı öyrəndim.
Ordubadda orta məktəbin səkkizinci sinfində oxuyanda bizi sərhədçilərə köməkçün sərhədə
apardılar. Sərhədin o tərəfindəki bir oğlana bizim uĢaqlar daĢ atanda mən dava etdim -
fikirləĢirdim ki, biz müstəqilik, onlarsa zülm altındadır. Bu söhbət müəllimlərimə də çatdı.
Onlardan biri dedi ki, Əbülfəz düz edir - onlar bizim qardaĢlarımızdır.
Biz o zaman belə söhbətləri edirdik. Doqquzuncu sinifdəykən tarix müəlliminə sual verdim ki,
Azərbaycanın parçalanmasının səbəbi nədir? Bir az izah etdi. Sonra bayıra çağırıb dedi ki,
belə suallar
verib məni xataya salma - bu, baĢqa məsələdir.
Onuncu sinifdə yataqxanada qalanda bu mübahisələr bir az da geniĢləndi. Ġnqilabdan az-çox
bilirdik, PiĢəvərini də tanıyırdıq. Ordubadda bu məsələdən xəbərdar çoxlu adam vardı.
Buradakı mühit Cənubu tez-tez yada salırdı. Ġkinci kursda olanda məndə bu maraq daha da
gücləndi. Məhz bu kursdan artıq beynimdə Azərbaycanın birləĢməsi ideya, məfkurə kimi
yerləĢdi.
-Bu yaxında - noyabrın 26-sında "525-ci qəzet"ə müsahibə verən Ġran mədəniyyət nazirinin
müĢaviri deyir: "Azadlıq meydanındakı mitinqlərdə keçmiĢ prezidentiniz (Ə.Elçibəy - Ə.T.)
deyirdi ki, “camaat, dağılmayın, Təbriz məsələsini də həll edib gedək”. Elə bil ki, Təbriz
məsələsi “Azadlıq” meydanında həll olunmalı imiĢ". Bu fikrə və buna bənzər fikirlərə
münasibətiniz?
-Bunu meydanlarda olanlardan soruĢmaq lazımdır. Meydan bəzən saatlarla "Təbriz", "Təbriz"
deyə çığırırdı. Niyə yadlarından çıxıb? Bütün Meydan Dərbənd, Təbriz, Göyçə... adlarını
çəkirdi.
-Sizcə, Azərbaycanın bütövləĢməsi hansı mərhələlərdən keçəcək və onu necə təsəvvür
edirsiniz?
-Bunun necə baĢ verəcəyini qabaqcadan demək mümkün deyil. Burada bir
neçə yol, üsul var.
Bizim fikrimizcə, Azərbaycan xalqının azadlıq əzmini səfərbər etmək, bir məcraya yönəltmək
mümkün olardısa ən yaxĢı yol budur ki, Quzeydəki dövlətimiz güclənsin, müstəqilliyi dönməz
olsun, getmiĢ torpaqları geri qaytarılsın. Bu iĢ bir yandan, Güneydə milli azadlıq hərəkatının
geniĢlənməsi və bir dövlətin də yaranması baĢqa yandan getsin. Sonra bu iki tərəf arasında
birləĢmənin yolları müəyyənləĢdirilsin ki, bu iĢ böyük çaxnaĢmalarla baĢ verməsin. Ġndiki
ziyalılar, siyasətçilər, politoloqlar daha çox bu ehtimalı önə çəkirlər. Bu, ən düzgün yoldur.
Digər variant bu ola bilər ki, Güneydə azadlıq hərəkatı baĢlaya bilər, Quzey də bu iĢə qoĢular,
nəticədə birləĢmiĢ vahid dövlət yaranar. Bu varianta çox ehtiyatlı, hətta qorxulu da demək
olar, çünki Azərbaycanın Güneyində üsyan və inqilab nəticəsində dövlət qurulması çox ağır
prosesdir. Amma mümkün variantdır.
Mənim ehtimal etdiyim ən düzgün, sakit variant Quzeydəki dövlətin möhkəmlənməsi,
güclənməsi, Güneydə yeni dövlətin yaranması və sonradan bunların arasında danıĢıqlar
aparılıb birləĢdirilməsidir. Bu variant Vyetnam, Yəmən, Koreya və Almaniya tipinə bənzəyir,
amma Vyetnam tipini (müharibə nəticəsində birləĢməni) arzu etmirik. Bizim arzuladığımız -
dediyim variantdır, ancaq tarix bizim arzumuzdan asılı deyil - sabah nə olacağını
heç kəs deyə
bilməz...
-Cənubda əhalinin siyasətdən uzaq yüksək təbəqələri arasında belə bir fikir var ki, onsuz da,
Ġranda hakimiyyət türklərin əlindədir və burada müstəqil Azərbaycan dövləti yaratmağa
ehtiyac yoxdur; bundansa Quzey Azərbaycan gəlib bizə birləĢsin, vahid dövlətimizi yaradaq.
Bu ideyaya münasibətiniz?
-Bunu deyənlər paniranistlərdir, fars Ģovinistləridir, yaxud onların təsiri altında aldananlardır.
Bütün paniranistlər anlayırlar ki, Azərbaycan xalqının azadlıq mübarizəsi baĢlayıb və o,
qarĢısıalınmazdır. Xalqımızın da sayca əksəriyyəti Azərbaycanın Güneyində yaĢayır, bu deyilən
fikir onu aldadıb Quzeyə qarĢı qoymaqçündür. Bu, bir.
Ġkincisi, tutalım Ġrana birləĢdik. Orada konfederal dövlət yaranacaq, yoxsa federal dövlət?
Yaxud biz ora birləĢərək niyə farsları, bəlucları, ərəbləri idarə etməliyik? Qoy onların özlərinin
müstəqil dövlətləri olsun - bizim onlarla nə iĢimiz var?
Belə cəhdlər həmiĢə olub. Rusiya dağılanda da dedilər ki, ġərqi Avropa dövlətləri müstəqil
olsunlar, yerdə qalanlar yox, ancaq baĢ tutmadı - Sovet dövlətinin öz içərisindəki
respublikalar aralandılar, dedilər ki, Rusiyanın öz içindəki xalqlar qalsın. Ġndi hətta bu da baĢ
tutmur - orada hər xalq öz müqəddəratını həll etmək istəyir. Bu, təbiidir. Belə olan halda
Azərbaycan xalqı farslar, bəluclar, lorlar, kürdlər və s. xalqlarla bir yerdə öz taleyini necə həll
edə bilər? Əksinə, bu, böyük qarıĢıqlıq yaradar. Hər xalq öz gələcəyini azad Ģəkildə həll
etməlidir - bunun baĢqa yolu yoxdur.
-Sizin
təxmininizə görə, Azərbaycanın bütövlüyünü xalqımız nə vaxt əldə edə bilər?