Downloaded from KitabYurdu org SƏhra çİÇƏYİ
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
məni narahat edir. Anam haqqında bildiyim tək budur ki, o, həddən artıq gözəl idi. Bəlkə də bu sözlərim anasına heyran olan bir qızın tipik fikirləri kimi səslənir, amma bu, həqiqətdir. Onun üzü Modiqlianinin4 yaratdığı heykələ bənzəyirdi, dərisi o qədər hamar və qara idi ki, sanki qara mərmərdən yonulmuşdu. Mamanın dərisi qapqara, dişləri isə göz qamaşdıracaq dərəcədə ağ olduğundan gecələr gülərkən dişləri gecənin qaranlığında süzürmüş kimi parlayırdı. Uzun, düz və yumşaq saçı var idi, heç vaxt darağı olmadığından saçlarını həmişə barmaqlan ilə darayardı. Anam incə və ucaboydur, bu, irsən onun bütün qızlarma keçib. Xasiyyətcə olduqca sakit və təmkinlidir. Lakin söhbət etməyə başlayanda inanılmaz dərəcədə məzəli danışar və çox gülərdi. Bəzən çox gülməli, bəzən də ədəbsiz lətifələr danışar, bəzən adi kiçik zarafatları ilə bizi gülməkdən öldürərdi. O, üzümə baxıb deyərdi: “Varis, sənin gözlərin niyə sifətində batıb?” Bundan başqa, mənə Avdohol, yəni “balaca ağız” deməkdən xoşu gəlirdi. Səbəbsiz yerə mənə baxar və deyərdi: “Ey, Avdohol, sənin ağzın niyə belə balacadır?” Atam çox yaraşıqlı kişi idi. Bunu özü də çox yaxşı bilirdi! Təxminən altı fut hündürlüyündə, ucaboy, anq və Mamadan daha açıq dərili, saçı şabalıdı, gözləri isə qəhvəyi idi. Papa yaraşıqlı olduğunu bildiyindən özünü çəkirdi. Həmişə Mamaya sataşaraq deyərdi: “Bax dediyimi etməsən, gedib başqa arvad alaram ha!” Yaxud da: “Sizin yanınızda ürəyim sıxılır, özümə başqa arvad alıram...” Anam da ona sataşardı: “Get, gör nə edə bilirsən”. Onlar bir-birilərini, həqiqətən, çox sevirdilər, amma, təəssüf ki, bir gün bu zarafatlar gerçək oldu. downloaded from KitabYurdu.org 35 Anam Somalinin paytaxtı Moqadişuda doğulub. Atam isə köçəri olub və bütün ömrü boyu səhrada dolaşaraq yaşayıb. Anam onunla qarşılaşanda Papa o qədər yaraşıqlı olub ki, onunla səhrada köçəri həyatı yaşamaq anamçün xeyli romantik səslənib və onlar tezliklə evlənmək qərarına gəliblər. O vaxt babam artıq sağ olmadığından atam özü nənəmin yanma elçi gedib və anamla evlənmək üçün icazə istəyib. Nənəmsə atama: “Yox, yox, qətiyyən yox”, anama isə: “O, avaranın biridir!” - deyib. Nənəm gözəl qızma bütün ömrünü bu səhra adamı ilə dəvə saxlamağa, həyatını vəhşi təbiətdə keçirməyə icazə vermək istəməyib. Amma anam hər şeyə rəğmən on altı yaşında evdən qaçıb və atamla evlənib. Onlar ölkənin başqa yerinə gedib və atamın ailəsi ilə birlikdə səhrada yaşayıblar. O səhra ki, anamçün bir yığın çətinliklər yaradıb. Anamın ailəsi zəngin və nüfuzlu ailə olub, anam çətin köçəri həyatının nə olduğunu bilməyib. Belə məşəqqətli həyatdan əlavə, üstəlik atam Darud, anamsa Haviyə tayfasından olublar. Aborigen amerikalılar kimi, somalililər də fanatikcəsinə sadiq olduqlan müxtəlif tayfalara bölünürlər. Bu tayfa qüruru onlar arasında tarix boyunca müxtəlif müharibələrə səbəb olub. Darudlar və Haviyələr arasında düşmənçilik olduğundan atamın ailəsi anamla həmişə çox pis rəftar edib, başqa tayfadan olduğuna görə ona qarşı amansız olublar. Anam uzun müddət onların arasında tək yaşasa da, sonra uyğunlaşıb. Evimizdən qaçdıqdan və ailəmdən ayrıldıqdan sonra anladım ki, o, Darudların arasında tək-tənha yaşamaqla necə çətin bir ömür sürüb. Sonra anamın övladları dünyaya gəlib, yaxınlarına olan downloaded from KitabYurdu.org itirdiyi sevgisini onlarda tapıb. İndi dönüb arxaya baxanda başa düşürəm ki, on iki övladı dünyaya gətirməklə o, hansı çətinliklərdən keçib. Xatırlayıram ki, anam hamilə olanda qəfildən yoxa çıxar və biz onu bir neçə gün görməzdik. Qayıdanda isə o, qucağında bir çağa ilə qayıdardı. O, uşağın göbəyini kəsmək üçün özü ilə iti bir şey götürür, tək-tənha səhraya yollanır, orada da doğurdu. Bir dəfə o gedəndən sonra biz su axtarışı ilə alaçığımızı başqa yerə köçürməli olduq. O, qucağında təzə doğulmuş körpə ilə dörd gün bizi axtarmalı olmuşdu. Anamın uşaqlar arasında ən çox məni sevdiyini hiss edirdim. Onunla bir-birimizi çox yaxşı anlayırdıq və indi də hər gün onu fikirləşir, ona kömək edə biləcəyim günədək Allahın onu qoruması üçün dua edirəm. Uşaq vaxtı həmişə onun yanında olmaq istəyirdim, bütün günü axşam evə qayıtmağı, onun böyründə oturub məni sığallamasını həsrətlə gözləyirdim. Anam gözəl səbətlər toxuyurdu. Bu işi yaxşı bacara bilmək üçün uzun illər sərf etmək lazım idi. O, mənə süd içmək üçün balaca fincan toxumağı öyrətmişdi. Amma böyük şeylər toxumağa nə qədər cəhd etsəm də, heç vaxt ondakı kimi mükəmməl alınmırdı. Mənim toxuduğum səbətlər səliqəsiz və deşik-deşik olurdu. Bir gün anamla olmaq həvəsi və təbii uşaq marağım xəlvətcə onu izləməyimə səbəb oldu. Ayda bir dəfə o, təkcə, günorta vaxtı alaçıqdan uzaqlaşırdı. Ona deyəndə ki, “Elə bilmək istəyirəm ki, sən hər ay belə hara gedirsən, nə edirsən?” cavab verərdi ki, öz işinlə məşğul ol. Afrikada heç bir uşağın böyüklərin işinə burnunu soxmağa ixtiyarı yoxdur. Adəti üzrə, o, mənə evdə oturub balaca bacı-qardaşlarıma baxmağı downloaded from KitabYurdu.org 37 tapşırdı. Lakin o, bir az uzaqlaşan kimi gözünə görünməmək üçün kolların arxasında gizlənə-gizlənə dalınca getdim. O, hər biri anam kimi xeyli yol gəlmiş başqa beş qadınla görüşdü. Onlar böyük bir ağacın altında oturdular. Siesta vaxtı, elə bir iş olmayan və ailə üzvlərinin dincəldiyi zaman bu qadınlar özlərinə bir balaca vaxt ayıra bilmişdilər. Onlann qara başları qarışqa kimi bir yerə toplanmışdı, çırtladılmış qarğıdalı yeyir, çay içirdilər. Çox uzaqda olduğumdan nədən danışdıqlarını eşidə bilmirdim. Yediklərindən mən də yemək istədiyimdən gizləndiyim yerdən çıxıb özümü göstərməyə risk etdim. Lal- dinməz yaxınlaşıb anamın yanında dayandım. - Sən haradan çıxdın? - üstümə qışqırdı. - Səni izləyirdim. - Yaramaz, ədəbsiz qız! - məni danladı. Amma o biri qadınların hamısı gülüşdü: - Oho, balaca qızdakı fərasətə bax. Gəl bura, ay qızım... Beləcə, anam bir az yumşaldı və mənə də qarğıdalı verdi. Uşaq olarkən mənimçün keçilərimiz və dəvələrimizlə yaşadığımız dünyadan qeyri bir dünya anlayışı yox idi. Heç bir başqa ölkəyə getmədən, televiziyaya, yaxud da kinoya baxmadan, kitab oxumadan dünyam, sadəcə, hər gün ətrafımda gördüklərimdən ibarət idi. Şübhəsiz, anamın səhraya başqa bir həyat tərzindən gəldiyini də bilmirdim. Somali 1960-cı ildə müstəqillik qazanmazdan əvvəl ölkənin cənub hissəsi İtaliyanın müstəmləkəsi olub. Bunun nəticəsi olaraq Moqadişunun mədəniyyətinə, memarlığına, cəmiyyətinə İtaliyanın böyük təsiri olub. Anam da italyanca danışa bilirdi. Bəzən o hirslənəndə bizi italyanca yağlı-yağlı söyərdi. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|