isə məndədir!”
Mənsə soruşardım: “Papa, bəs açarı hara qoymusan?”
O, dəli kimi gülər və deyərdi: “Tullamışam”.
Mən isə qışqırardım: “Bəs biz necə çıxacağıq?” Sonra
hamımız gülüşərdik. “Yox, əzizim. Mən sizə hazır olduğunuzu
deyənəcən çıxmayacaqsınız!”
Bu zarafatı böyük bacım Amandan balaca bacılarıma kimi
hamı eşitmişdi. Amma bu, əslində, zarafat deyildi. Atamın
icazəsi olmadan qızlara yaxın durmaq olmazdı. Onun bizi
arzulanmayan adamlardan qorumağının arxasında başqa
məsələ dururdu, sünnətin haqqında bir kəlmə də olsun
danışılmasa da, hamı bilirdi ki, bakirə qızlar Afrikanın evlilik
bazannda yaxşı satışa gedən məhsul hesab edilir. Atam gözəl
bakirə qızları üçün yüksək məbləğ gözləyirdi. Amma qızlardan
hər hansı birinin başqa kişi ilə bakirəliyini pozduğu üzə çıxsa,
həmin qızın bazar dəyəri ölərdi. Mən balaca olanda ağlım
kəsmədiyindən heç vaxt evlilik və seks haqda fikirləşmirdim,
belə söhbət məni heç maraqlandırmırdı da!
Rəfiqəm Şükrinin toy xəbərini eşidənədək bu, belə idi. O
xəbərdən bir neçə gün sonra axşam atam evə gəlib məni
çağırdı:
-
Ey, Varis, haradasan?
-
Buradayam, Papa...
-
Bura gəl, - o, yumşaq bir tonla çağırdı.
Adətən, o çox sərt və əsəbi olardı. Bildim ki, nəsə olub.
Fikirləşdim ki, yəqin, onunçün nəsə etməyimi istəyir,
heyvanlara baxmaqmı, su gətirməkmi, yeməyə nəsə
axtarmaqmı və başqa bu kimi işlər... Ona görə olduğum yerdə
dayandım və onun mənimçün nə planladığını tapmağa
downloaded from KitabYurdu.org
63
çalışaraq ehmallıca üzünə baxdım. “Gəl, gəl, bura gəl”, -
səbirsizcəsinə dedi.
Bir neçə addım yaxınlaşaraq heç nə demədən şübhə ilə onun
gözünün içinə baxdım. Papa qolumdan tutub məni dizinin
üstündə otuzdurdu. “Bilirsən... - o başladı, - ...mənimçün yaxşı
qız olmusan”. Başa düşdüm ki, nəsə ciddi bir şey olub.
- Sən, həqiqətən, çox yaxşı qız olmusan, oğlan kimi qız
olmusan, sanki mənə oğul olmusan. - Bu, onun dediyi ən yaxşı
tərif idi.
“Hmmm”, doğrusu, bu qədər tərifi nədən ötrü eşitdiyimə
təəccüblənmişdim.
- Həmişə mənə oğul kimi olmusan, kişi kimi işləmisən,
mal-qaraya yaxşı baxmısan. İstəyirəm biləsən ki, səndən ötrü
çox darıxacağam.
Atam bunu deyəndə fikirləşdim ki, o, bacım Aman kimi,
mənim də qaçacağımdan qorxur. Atam onu ərə vermək
istəyəndə o qaçmışdı. Deyəsən, indi qorxurdu ki, bütün işi
onun
və Mamanın öhdəsinə buraxıb mən də qaçaram. Məndən belə
şübhələndiyinə görə özümü günahkar hiss etdim.
Qəhərləndiyimdən onu qucaqladım.
-
Ah, ata, mən heç yerə getməyəcəyəm!
O, məni özündən araladı və üzümə baxaraq sakit bir tərzdə
dedi:
-
Gedəcəksən, qızım.
- Hara gedirəm? Səni, Mamanı qoyub heç yerə gedən
deyiləm!
-
Gedəcəksən, Varis. Səninçün ər tapmışam.
- Yox, Papa, yox! - Qucağından tullanaraq ayağa qalxdım.
downloaded from KitabYurdu.org
O, məni tutmağa çalışdı, qollanmdan yapışdı. - Mən buradan
getmək istəmirəm. Evimizdən getmək istəmirəm. Mama ilə,
səninlə qalmaq istəyirəm!
- Sakit ol, sakit ol, hər şey yaxşı olacaq. Sənə çox yaxşı ər
tapmışam.
-
Kimdir? - bu dəfə maraqla soruşdum.
-
Onunla görüşəcəksən.
Özümü saxlaya bilmədim, gözlərim yaşla doldu. Ondan
canımı qurtarmağa, qışqırmağa başladım:
-
Mən ərə getmək istəmirəm!
- Yaxşı, Varis, bax... - Papa əyilib yerdən bir daş götürdü,
əllərini arxasına apardı, sonra yumruqlarını mənə uzadaraq
daşı tapmağımı istədi. - Ya sağ, ya da sol əlimi seç. Daş olan
əlimi düz tapa bilsən, mən nə desəm, onu da edəcəksən və
ömrün boyu xoşbəxt olacaqsan. Yox, işdir, səhv tapsan, səni
övladlıqdan siləcəyəm, həyatın acılarla dolu olacaq.
Birdən səhv əli seçsəm, nələr olacağını fikirləşə-fikirləşə
gözlərimi ona zillədim. Görəsən, ölərəm? Sol əlinə toxundum.
Əli boş idi. Kefsiz halda mızıldandım:
-
Yəqin, sənin bayaq dediyini etməli olmayacağam.
-
Biz bir də cəhd edə bilərik.
- Yox, - deyə başımı yellədim, - yox, Papa. Mən ərə
getməyəcəyəm.
Atam qışqırdı:
- Dedim ki, o, yaxşı adamdır. Mənə güvənməlisən, mən
görən kimi adamı tanıyıram. Və sənə nə deyirəmsə, onu da
etməlisən!
Çarəsiz, qorxmuş, çiyinlərim sallanmış halda yerimdə
dayanıb başımı yellədim.
downloaded from KitabYurdu.org
65
O, əlində gizlətdiyi daşı qaranlığa tullayıb üstümə qışqırdı:
-
Onda bütün ömrün boyu bədbəxt olacaqsan!
-
Buna mən dözməliyəm, elə deyil? - dedim.
Atama heç kim cavab qaytarmazdı, buna görə o, üzümə
möhkəm bir şillə vurdu. İndi başa düşürəm ki, məni tezliklə ərə
verməkdə ənənədən başqa da səbəbi var idi - bu cür
davranışıma görə məndən nə qədər tez canını qurtarsa, bir o
qədər yaxşı idi! Onun nəzərində üsyankar, qorxusuz,
tərbiyəsiz, dikbaş idim. Hələ qiymətimi itirməmiş atam mənə
tezliklə ər tapmalı idi, çünki heç bir afrikalı kişiyə qadını
meydan oxuya bilməz.
Ertəsi gün, adəti üzrə, səhər yerimdən qalxıb heyvanları
otarmağa apardım. Onların otlamağım seyr edə-edə bu yeni
evlilik söhbəti haqda fikirləşirdim. Atam evdə qalmağıma
icazə versin deyə plan qurmağa çalışdım. Lakin ürəyimdə
bilirdim ki, bu, baş tutan deyil. Ərə gedəcəyim adamın kim ola
biləcəyini
fikirləşdim. Bu vaxta kimi romantik uşaqlıq marağım yalnız
atamın dostunun oğlu Camaha qarşı olmuşdu. Ailələrimiz tez-
tez birgə köç etdiyindən onu çox görmüşdüm. Camah yaşca
məndən xeyli böyük idi. Onun çox yaraşıqlı olduğunu
fikirləşirdim. O, hələ evlənməmişdi. Atam onu öz oğlu qədər
çox istəyirdi və onun öz atası üçün yaxşı oğul olduğunu
düşünürdü. Camah bacım Amana elə vurulmuşdu ki, məni
görmürdü. Mən onunçün balaca bir uşaq, Amansa arzuolunan
bir qadın idi. Amana Camahm ondan xoşu gəldiyini deyəndə
əlini yellədərək “Sus!” dedi. O, köçərilik həyatının
çətinliklərini gördüyündən və atam kimisinə ərə getmək
istəmədiyindən Camahm üzünə də baxmırdı. Həmişə şəhərə
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |