getmək və varlı bir adamın arvadı olmaq barədə danışırdı.
Atam onu öz köçəri dostlarından birinə ərə vermək istəyəndə o,
xəyallarını gerçəkləşdirmək üçün şəhərə qaçdı. Ondan bir daha
xəbərimiz olmadı.
Bütün günü heyvanların otlamağım seyr edə-edə atamla
anam bir yerdə yaşadığı kimi özümü Camahla yanaşı təsəvvür
edərək inanmağa çalışırdım ki, evlilik elə də qorxulu deyil.
Günəş qürub edəndə sürünü qaytarıb evə döndüm. Kiçik bacım
məni görcək üstümə qaçıb xəbər verdi: “Papanın yanında
kimsə var, məncə, onlar səni gözləyirlər”. Bacım mənə olan bu
maraqdan şübhələnmişdi və bəlkə də fikirləşirdi ki, o,
diqqətdən kənarda qalıb. Lakin mən atamın sanki razılığımı
alıbmış kimi öz bildiyini etməsindən dəhşətə gəldim.
-
Onlar haradadırlar?
Bacım barmağı ilə göstərdi, mən isə tamam başqa tərəfə
getdim.
-
Varis, səni gözləyirlər! - o qışqırdı.
-
Kəs səsini! Rədd ol başımdan!
Sürünü ağıla salıb sağmağa başladım. İşimi yarılamışdım ki,
atamın məni çağırdığını eşitdim. “Bəli, Papa, gəlirəm”.
Duruxub qaldım, amma ləngiməyin mənası yox idi. Camahm
üzünü təsəvvürümdə canlandıraraq bir balaca ümidləndim ki,
bəlkə də atamın yanındakı odur. Gözlərimi yumub onlar tərəfə
getməyə başladım. “Nə olar, Camah olsun...” - ürəyimdə
yalvara-yalvara onlara yaxınlaşırdım. Camah evdən ayrılıb yad
bir kişi ilə yaşamaq kimi bu xoşagəlməz durumda mənim
fikirlərimin yeganə xilaskarına çevrilmişdi.
Nəhayət, gözlərimi açıb qıpqırmızı olmuş səmaya baxdım,
günəş üfüqdə gözdən itirdi. Və qarşımda iki kişinin siluetini
downloaded from KitabYurdu.org
67
gördüm. Atam dedi: “Hə, axır ki, gəldin. Gəl bura, qızım. Bu
cənab...” - daha nə dediyini eşitmədim. Dərhal əlində tutduğu
əsaya söykənib oturmuş kişiyə baxdım. Ən azı altmış yaşı
olardı, uzun ağ saqqalı var idi.
“Varis, - nəhayət, atamın mənimlə danışdığını başa düşdüm,
- cənab Qalul ilə salamlaş”.
Özümü güc-bəla ilə toplayaraq soyuq bir tərzdə dedim:
“Salam”. Hörmətlə yanaşmalı idim, amma həvəsli olduğumu
göstərməyə məcbur deyildim. Qoca axmaq bütün ağırlığını
söykəndiyi əsaya salaraq oturduğu yerdəcə üzümə baxaraq
irişirdi, lakin cavab vermədi. Ola bilsin, o ürkə-ürkə üzünə
baxan evlənəcəyi bu qıza nə deməli olduğunu bilmirdi.
Gözlərimdəki ifadəni görməsinlər deyə başımı aşağı dikdim.
“Varis, əzizim, utanma”, - Papa dedi. Başımı qaldırıb atamın
üzünə baxanda o, gözlərimdəki ifadəni sanki oxudu və
başa düşdü ki, gələcək ərimi qorxudub qaçırmayım deyə məni
geri göndərmək lazımdır. “Yaxşı, get işlərini qurtar”. Sonra
üzünü cənab Qalula tutub izah etdi: “Başıaşağı, utancaq
qızdır”. Artıq orada bir saniyə də qalmadım və ildırım sürətiylə
keçilərimin yanma qayıtdım.
Bütün axşamı Qalulla evlənsəm, həyatımın necə olacağını
götür-qoy
etdim.
Valideynlərimdən
heç vaxt ayrı
qalmamışdım. Onlarsız, tanımadığım bir kişi ilə necə
yaşayacağımı təsəvvür etməyə çalışdım. Nə yaxşı ki, o qoca
kaftarla seks haqqında fikirləşib iztirablanmı artırmırdım. Belə
az yaşımda bu haqda nəsə bilmək üçün hələ çox sadəlövh idim.
Bu evlilik dilemmasını başımdan çıxartmaq istəyərkən üstəlik
kiçik qardaşımı da əzişdirməli oldum.
Səhər tezdən atam məni çağırdı:
downloaded from KitabYurdu.org
-
Dünən axşamkı adamın kim olduğunu bildin?
-
Təxmin edirəm.
-
O, sənin gələcək ərindir.
-
Amma, Papa, axı o çox qocadır?!
Atamın məni düşünmədən belə bir qoca kişiyə ərə vermək
istədiyinə hələ də inana bilmirdim.
- O ən yaxşısıdır, əzizim! Başqa qadınların dalınca
getməyəcək, evə başqa arvad gətirməyəcək, orada-burada
qalmayacaq. O, səni heç vaxt tərk etməyəcək, nazını çəkəcək.
Bundan əlavə, - Papa irişərək davam etdi, - heç bilirsən, o,
səninçün nə qədər ödəyir?
-
Nə qədər?
- BEŞ dəvə! O, mənə BEŞ dəvə verir. Səninlə fəxr edirəm. -
Papa qolumu sığalladı.
Üzümü kənara çevirib səhranı yuxudan oyadan səhər
günəşinin qızılı şəfəqlərinə baxdım. Gözlərimi yumaraq onun
istiliyini üzümdə hiss etdim. Fikrim yata bilmədiyim dünənki
axşama qayıtdı. Ailəmin əhatəsində uzanaraq rahatlıq tapmaq
əvəzinə, ulduzlara baxa-baxa bir qərara gəlmişdim. Bilirdim ki,
o qoca kişi ilə evlənməyə etiraz etməklə vəziyyəti dəyişə
bilməyəcəyəm. Atam, sadəcə, başqa birini, yenə başqa birini
tapacaq, çünki məndən canını qurtarmaq istəyirdi. Başımı
yellədərək dedim: “Yaxşı, amma indi heyvanları otarmağa
aparmalıyam”. Papa razılıqla mənə baxdı, mənsə onun fikrini
oxuya bildim: “Eh, onu yola gətirmək mən düşündüyümdən də
rahat oldu”.
Oturub keçilərin oynaşmasını seyr etdikcə fikirləşirdim ki,
axınncı dəfədir atamın keçilərinə baxıram. Özümü o qoca kişi
ilə səhranın başqa bir tərəfində yaşayan təsəvvür etdim - bütün
downloaded from KitabYurdu.org
69
işləri mən görürdüm, o isə əlində əsa gəzirdi. Onun
ürəktutmasından sonra tək necə yaşadığımı, ən yaxşı halda isə,
o öldükdən sonra beş-altı uşağı təkbaşıma necə böyütdüyümü
təsəvvür etdim. Çünki Somalidə dul qalmış qadınlar yenidən
ərə getmirlər. Qərara gəldim ki, bu, mənim həyatım ola bilməz.
Həmin axşam evə qayıdanda anam nə olduğunu soruşdu. Dilim
topuq çala-çala soruşdum:
-
O kişini görmüsən?
Hansı kişi haqda danışdığımı soruşmağa ehtiyac yox idi.
-
Hə, o gün görmüşdüm.
Atam eşidə bilməyəcəyi əsəbi bir pıçıltı ilə dedim:
-
Mama, mən o kişiyə ərə getmək istəmirəm!
O, çiyinlərini çəkdi.
- Qızım, bilirsən ki, bu, mənim əlimdə deyil. Mən
nəkarəyəm ki?! Atanın qərarıdır.
Bilirdim ki, kişi sabah, ya da birigün dəvələrini gətirib atama
verəcək, məni aparacaq. Qərara gəldim ki, nə qədər gec deyil,
evdən qaçmalıyam.
Həmin axşam hamı yuxuya getdikdən sonra atamın tanış
xorultusuna qulaq asırdım. Sonra ayağa qalxdım və hələ də
tonqalın yanında oturan anamın yanma gedib pıçıltı ilə dedim:
- Mama, mən o kişiyə ərə gedə bilmərəm - mən qaçmaq
istəyirəm.
-
Şşşş, sakit! Hara, balam? Hara gedəcəksən?
-
Moqadişudakı xalamı tapacağam.
-
Sən bilirsən, o, haradadır? Mən bilmirəm.
-
Narahat olma, mən taparam.
- Yaxşı, indi qaranlıqdır, - sanki başıma gələnlərin qabağını
alacaqmış kimi o, səbəb gətirdi.
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |