Downloaded from KitabYurdu org SƏhra çİÇƏYİ
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
53 bilmərəm, burada təkəm. Ona görə də yaxşı qız olmağa çalış. Mamanın qoçaq qızı ol ki, hər şey də tez qurtarsın”. Qıçlarımın arasından baxdım. Qaraçı qadın hazırlaşırdı. O da qoca somalili arvadlara oxşayırdı, başına rəngbərəng şərf dolamışdı, əlvan rəngli pambıq don geyinmişdi, əskik olan tək şey üzündəki təbəssüm idi. O, buz kimi donuq baxışları ilə üzümə zəhmli-zəhmli baxdı və xurcununu eşələdi. Məni nə ilə kəsəcəyini bilmək istədiyimdən gözlərimi ondan çəkmirdim. Böyük bir bıçaq çıxaracağını gözləsəm də, o, xurcunundan balaca pambıq torba çıxartdı. Uzun barmaqlarını torbanın içinə salıb ortadan bölünmüş bir ülgüc götürdü. O tərəf-bu tərəfə çevirərək onu nəzərdən keçirdi. Artıq günəş çıxmaq üzrə idi, xırdalıqları görə bilməsəm də, hava rəngləri seçə biləcəyim qədər işıqlı idi. Amma ülgücün üstündə quruyub qalmış qanı görə bilmişdim. Qadın onun üstünə tüpürərək paltarına sildi. O, bunları edərkən anam şərflə gözlərimi bağladı və artıq heç nə görə bilmədim. Növbəti hiss etdiyim şey ətimin, cinsi orqanlarımın kəsildiyi oldu. Küt ülgücün mişar kimi dərimə sürtünərək çıxardığı səsi eşitdim. O vaxtları xatırlayarkən, həqiqətən də, inana bilmirəm ki, bütün bunlar mənim başıma gəlib. Elə bilirəm ki, başqa adam haqqında danışıram. Bunun necə hiss olduğunu izah etmək üçün yer üzündə ona bənzər ikinci dəhşətli hiss yoxdur. Sanki qıçını, qolunu kəsirdilər, amma nəzərə almaq lazımdır ki, kəsilən yer bədənin ən həssas hissəsidir. Bununla belə, yerinidən zərrə qədər də olsun tərpənmirdim. Amanın qaçmağını yadıma salır və dərk edirdim ki, bundan qurtuluş yoxdur. Həm də anamın da mənimlə fəxr etməsini istəyirdim. Sadəcə, daşdan yonulmuş bir heykəl kimi downloaded from KitabYurdu.org oturub “nə qədər çox tərpənsən, ağrısı da bir o qədər çox olacaq” deyə özümü saxlayırdım. Bədbəxtlikdən, qıçlarım nəzarətimdən çıxaraq əsməyə, titrəməyə başladı. Hər şeyin tez bitməsi üçün Allaha dua etməyə başladım. Tezliklə bu baş verdi, çünki artıq özümdən getmişdim... Ayılanda fikirləşmişdim ki, artıq hər şey bitib, sən demə, ən əziyyətli hissə hələ qabaqda imiş. Gözlərimi örtən şərf açılmışdı deyə Cəllad arvadın qabağında qalaqlanmış akasiya tikanlarını görə bilirdim. O, bu tikanlarla dərimdə deşiklər açır, sonra qalın ağ sapı açdığı deşiklərdən keçirərərək məni tikirdi. Qıçlarım tamamilə keyləşmişdi, amma onların arasındakı ağrı o qədər dözülməz idi ki, ölmək istəyirdim. Bir azdan özümü ayaqlarım yerdən üzülmüş, havada hiss etdim, sanki artıq ağrı da geridə, yerdə qalmışdı. Yazıq anamın hələ də məni qolları arasında saxladığını, o qadmmsa qıçlarımın arasını tikdiyini artıq göylərdən seyr edirdim. Bu zaman özümü tamamilə sakit, rahat və qorxusuz hiss edirdim. Tək bunları xatırlaya bilirəm. Gözlərimi açanda artıq qaraçı qadın getmişdi. Yerimi də dəyişmişdilər, bayaqkı daşın yaxınlığında qumun üstündə uzanmışdım. Hərəkət etməyim deyə qıçlanmı bir yerdə topuqlarımdan çanağıma kimi ensiz bir əsgi ilə sarımışdılar. Anamı görmək üçün ətrafa göz gəzdirdim, lakin o da yox idi. Beləcə, tək-tənha nə baş verəcəyini gözləyərək orada uzanıb qalmışdım. Başımı yana çevirəndə üstündə uzandığım daşı gördüm, elə bil üstünü qanla sulamışdılar, sanki üstündə heyvan kəsmişdilər. Ətimin parçaları da onun üstünə atılmışdı, indi də qızmar günəşin altında quruyurdu. Düz günün altında uzanmışdım. Yaxınlıqda heç bir kölgə downloaded from KitabYurdu.org 55 olmadığından bacımla anam gələnədək günəşin istisi üzümü yandırırdı. Onlar balaca bir alaçıq düzəldənədək məni bir kolun kölgəsinə sürüyüb apardılar. Bu, adət idi. Özümü yaxşı hiss edincəyədək növbəti bir neçə həftədə dincəlmək və sağalmaq üçün ağacın altında kiçik bir alaçıq qurdular. İşlərini qurtarar- qurtarmaz məni içəri keçirdilər. İşəyənə qədər fikirləşirdim ki, əzab-əziyyət bitib. Yalnız bundan sonra anamın çox su və ya süd içməməklə bağlı məsləhətini başa düşdüm. Saatlarla gözlədikdən sonra artıq dözə bilmirdim, işəmək istəyirdim. Qıçlarım bağlı olduğundan tərpənə bilmirdim, anam da xəbərdarlıq etmişdi ki, gəzməyim. Yaramı açsaydım, təzədən tikmək lazım gələcəkdi. Bu isə mənim istədiyim ən son şey idi! “Mən işəməliyəm”, - bacıma dedim. Sifətindəki ifadədən anladım ki, bu heç də ürəkaçan xəbər olmadı. Yanıma gəldi və qumda kiçik bir çala qazdı. “İşində ol”. Birinci damcı gələndə elə ağndı ki, elə bil dərimi sirkə aşındınrdı. Qaraçı qadın məni tikəndə orada sidikçün və aybaşı qanının axması üçün kibritin başı boyda balaca bir deşik saxlamışdı. Bu “dahiyanə strategiya” evlənənə qədər heç kimlə cinsi əlaqədə ola bilməməyimi təmin etməyə hesablanıbmış. Bu həm də gələcək ərimə bakirə qızla evləndiyinə zəmanət verəcəkdi. Qanlı yarama toplanmış sidik damcı-damcı töküləndə ağrıdan hönkürüb ağlamağa başladım. Heç Cəllad arvad məni kəsəndə qışqırmamışdım, ağlamamışdım. Amma indi o qədər pis yandırırdı ki, qətiyyən dözə bilmirdim. Axşam düşəndə Amanla anam ailəmizin yanma, evə qayıtdılar, mənsə alaçıqda tək qaldım. Səhranın ortasında ayaqlarım bir-birinə sarıqlı, köməksiz halda uzansam da, downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|