Downloaded from KitabYurdu org SƏhra çİÇƏYİ
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
qaranlıqdan, şirlərdən, ilanlardan qorxmurdum. O qadın qıçlarımın arasını tikərkən ağndan özümdən gedəndən sonra artıq məni heç nə qorxuda bilməzdi. Sadəcə, ölü kimi qorxuya laqeyd, ağndan halsızlaşmış, yaşayacağıma, yoxsa öləcəyimə etinasız halda daş kimi bərk yerdə uzanmışdım. Mən qaranlıqda tək-tənha tərpənməz qalarkən başqalarının tonqal ətrafına toplaşaraq deyib-gülmələri də vecimə deyildi. Günlər keçirdi, mənsə hələ də alaçığımda uzanıb qalmışdım. Yarama infeksiya düşdüyündən qızdırmam qalxmışdı, halsızlaşmışdım, tez-tez özümdən gedirdim. İşəmək ağrısından qorxduğumdan anam “Qızım, işəməsən, öləcəksən!” deyənə kimi özümü zorla sıxıb saxlayırdım. İşəmək istəyəndə yanımda heç kim olmurdusa, əlimlə yeri qazır, bir tərəfim üstə oyuğa tərəf çevrilir, gözlədiyim yandırıcı ağrıya hazırlaşırdım. Lakin yarama düşən infeksiya elə şiddətlənmişdi ki, bir müddət qətiyyən işəyə bilmədim. Növbəti iki həftə anam yemək və su gətirirdi, qalan vaxt isə qıçlarım bir-birinə sannmış vəziyyətdə tək-tənha qalırdım. Qızdırmalı, bezmiş və süst halda yaramın sağalmasını gözləyirdim. Bütün bu vaxt ərzində öz-özümə sual verirdim: “Niyə? Bütün bunlar axı nəyə lazımdır?” O yaşda cinsi əlaqə haqqında heç nə başa düşmürdüm. Tək bildiyim o idi ki, anamın izni ilə məni kəsib-tökmüşdülər, amma niyə? Bunu başa düşə bilmirdim. Nəhayət ki, bir gün Mama gəldi və qıçlarım hələ də bir- birinə sarınmış vəziyyətdə ayaqlanmı sürüyə-sürüyə evə getdik. Evə qayıtdığım birinci axşam atam soruşdu: “Özünü necə hiss edirsən?” Məncə, o, qadınlıq hissini nəzərdə tuturdu, amma mənim tək fikirləşdiyim şey qıçlarımın arasındakı ağrı idi. Cəmi beş yaşım var idi, sadəcə, gülümsədim və heç nə downloaded from KitabYurdu.org 57 demədim. Qadınlıq haqqında nə bilirdim ki?! Hərçənd bunu o vaxt hələ başa düşmürdüm, amma, əslində, Afrika qadını, onun uşaq kimi gücsüz və itaətkar bir halda min bir əziyyət içində sakitcə yaşaması barədə çox şey bilirdim. Yaramın sağalması üçün qıçlarım bir aydan çox bir-birinə sarınmış qaldı. Anam daim tullanmamaq, qaçmamaq barədə mənə xəbərdarlıq edirdi, ona görə də ayaqlarımı sürüyə-sürüyə ehtiyatla gəzirdim. Həmişə enerjili və bəbir kimi qaçağan, ora- bura dırmaşan, hərəkətli olduğumu nəzərə alsaq, sakitcə bir tərəfdə oturub bacı-qardaşlarımın ətrafda necə oynadığını görmək mənimçün başqa bir əzab idi. Lakin başıma gələnləri təkrar yaşamaqdan elə qorxurdum ki, demək olar, hərəkət etmirdim. Hər həftə anam sağalıb-sağalmadığımı yoxlayırdı. Qıçıma dolanmış əsgini açanda ilk dəfə özümə baxa bildim və orada ortasında zəncirbəndə bənzər bir çapıq olan sığallı dəri yamaq gördüm. Və o zəncirbənd bağlı idi! Vaginam keçilməz bir qala kimi elə hörülmüşdü ki, heç bir kişi toy gecəmə qədər onu deşib keçə bilməzdi, o vaxt çatanda isə gələcək ərim onu ya bıçaqla kəsməli, ya da zorla özünə bir yol açmalı idi. Gəzməyə başlayan kimi bir niyyətim var idi. O qoca arvadın üzərimdə qəssablıq etdiyi həmin gündən bəri səhranın ortasında təkbaşıma yatıb qaldığım həftələr ərzində bu barədə fikirləşirdim. Fikrim sünnət olunduğum o daşın yanma qayıtmaq və kəsilmiş cinsi orqanlarımı tapmaq idi. Lakin yox idi - şübhəsiz, Afrikanın təbii təmizləyiciləri olan kaftarlar, yaxud da quzğunlar yemişdi. Onların işi sərt səhra həyatının acı həqiqətləri olan iylənmiş ətləri, cəmdəkləri təmizləməkdir. Sünnət edilməklə çox əziyyət çəksəm də, əslində, bəxtim gətirmişdi. Başqa qızlarda tez-tez rast gəlindiyi kimi hər şey downloaded from KitabYurdu.org daha betər ola bilərdi. Biz Somalidə həmişə köç etdiyimizdən müxtəlif ailələrlə rastlaşırdıq. Mən də onların qızları ilə oynayırdım. Həmin ailələrlə yenidən rastlaşanda bəzən qızları daha gözə dəymirdi. Heç kim onların yoxolma səbəbi haqqında həqiqəti demir, ümumiyyətlə, onlar barədə danışmırdılar. Sonradan bildim ki, o qızlar sünnətin nəticəsi olaraq - qanaxmadan, ağn şokundan, infeksiyadan, yaxud da tetanusdan həyatlarını itirirdilər. Əməliyyatın baş tutduğu şəraiti nəzərə alsaq, bu, o qədər də təəccüblü deyildi. Təəccüblü bəzilərimizin sağ qalmasıdır. Bacım Halemonu çətinliklə xatırlayıram. Təxminən üç yaşım olanda onun aramızda olduğu yadımdadır, lakin sonra o yoxa çıxdı. Ona nə olduğunu bilmədim. Sonradan öyrəndim ki, “böyük vaxtı” çatanda qoca qaraçı arvad onu da sünnət edib, amma bacım qanaxmadan ölüb. Təxminən on yaşım olanda kiçik əmim qızının başına gələn bədbəxt hadisəni eşitdim. Onu altı yaşı olanda sünnət ediblər. Onun qardaşı bizdə qalmağa gələndə baş verənləri danışdı: “Bir qadın gəlib bacımı kəsdi, sonra onu sağalması üçün bir alaçığa qoydular. Lakin onun “zadı” - o, belə adlandırırdı - şişməyə başladı. Onun alaçığından gələn üfunət iyi dözülməz idi”. O, bu hadisəni danışanda, əslində, inana bilmirdim. Niyə ondan belə üfunət iyi gəlməli idi?! Axı nə Amandan, nə də məndən belə iy gəlmirdi! Onun həqiqəti dediyini indi başa düşürəm: əməliyyat natəmiz şəraitdə həyata keçirildiyindən, qızları kolluqdaca kəsdiklərindən onun yarasına infeksiya düşübmüş. Üfunət iyi isə çürümənin əlamətidir. Bir səhər anası, adəti üzrə, gecəni alaçıqda tək qalan qızından xəbər bilməyə gələndə onu göyərmiş vəziyyətdə, ölü tapıb. Lakin downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|