Downloaded from KitabYurdu org SƏhra çİÇƏYİ
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
yaxınlaşdıq, giriş üstündə pəncərəsi olan gözəl bir yer idi. İçəri keçəndə divarlann birində böyük, qızılı çərçivəli, qarşı divardakı kitabları əks etdirən bir güzgü gördüm. Məryəm xala foyeyə gələrək məni salamladı. “Xala!” - onu görcək qışqırdım. Anamdan bir az cavan görünən bu qadın Qərb üslubunda dəblə geyinmişdi. Laqeydliklə dedi: “Gəl içəri. Qapını bağla”. Yolboyu onun üstünə qaçıb qucaqlayacağımı fikirləşsəm də, onun əllərini sinəsində çarpazlayıb etinasızlıqla dayandığını görəndə qapının ağzında donub-qaldım. - Əvvəlcə sənə ətrafı göstərmək, vəzifələrini izah etmək istəyirəm. Artıq enerjimin tükəndiyini hiss etdiyimdən sakit bir tərzdə xalama dedim: - Oh, xala, çox yorğunam, bir az uzanmaq istəyirəm. Olar gedim yatım? - Yaxşı, olar, mənimlə gəl. Biz zaldan keçib pilləkənlərlə yuxarı qalxdıqca evin çilçıraqlarla, üstündə çoxlu balışlar olan ağ divanla, buxarının üstündən asılmış yağlı boya ilə işlənmiş rəsmlərlə necə zövqlə bəzədildiyinə heyranlıqla tamaşa edirdim. Məryəm xala məni otağına apardı və yatmaq üçün mənə öz yatağını göstərdi. Xalamın taxtı bizim bütün ailəmizin qaldığı alaçıq böyüklüyündə idi və üstünə çox gözəl, yumşaq yorğan sərilmişdi. Əlimi onun ipək parçasına sürtərək yumşaqlığından və zərifliyindən həzz aldım. - Oyananda evi sənə göstərərəm. - Məni oyadacaqsan? - Yox. Nə vaxt istəsən, onda da oyanarsan. Nə qədər yatmaq downloaded from KitabYurdu.org 107 istəyirsən yat. Yorğanın altına girdim. Ömrüm boyu heç vaxt belə valehedici rahatlıq hiss etməmişdim. Xalam qapını astaca örtdü və mən uzun və qaranlıq bir tunelə enirəmmiş kimi dərin yuxuya getdim. 9. QULLUQÇU Gözlərimi açanda hələ də şirin bir yuxu gördüyümü fikirləşdim. Çünki yaraşıqlı otaqda böyük və rahat çarpayıda oyananda gördüklərimin gerçək olduğuna inana bilmirdim. Məryəm xala uşaqlarından biri ilə yatmış olardı, çünki mən onun otağında o biri gün səhərə qədər daş kimi yuxuya getmişdim. Lakin yerimdən qalxanda xəyal dünyam tamamilə alt-üst oldu və real həyata qayıtdım. Xalamın otağından çıxıb evi dolaşanda o özü məni tapdı. “Əla. Deməli, oyanmısan. Gəl mətbəxə gedək, nə edəcəyini sənə göstərim”. Çaşbaş halda onun arxasınca mətbəx dediyi otağa getdim. Bu, Moqadişuda xalamın evində gördüyüm mətbəxə qətiyyən bənzəmirdi. Mavi rəngli hamar kafel vurulmuş otağın bütün divarlan krem rəngli dolablarla əhatələnmişdi, ortada isə böyük bir soba var idi. Xalam siyirmələri açıb-bağlayaraq bir- bir sayırdı: “Burada qab-qacaqlar, burada çəngəl-bıçaq, burada dəsmallar...” Bu qadının nə danışdığını başa düşmürdüm, saydığı əşyalarla nə edəcəyimi, hətta onların nə olduğunu belə bilmirdim. “Hər gün yeddinin yarısında dayının səhər yeməyini verəcəksən, çünki o, səfirliyə tezdən gedir. Onun şəkəri var, ona görə yeməyinə fikir vermək lazımdır. O, səhərlər həmişə bir fincan bitki çayı içir və iki yumurta yeyir. Saat yeddidə qəhvəmi otağıma gətirərsən. Sonra uşaqlar üçün downloaded from KitabYurdu.org fəsəli hazırlamalısan. Onlar saat doqquzda məktəbdə olmalıdırlar, ona görə də düz səkkizdə yeyirlər. Səhər yeməyindən sonra...” “Xala, bu saydıqlarını necə edəcəyəm? Mənə kim öyrədəcək? Mən o dediyini... blini hazırlamağı bacarmıram. Fəsəli necə olur?” - dedim. Məryəm xala onun sözünü kəsdiyimə görə əllərini qapıya tərəf uzadaraq dərindən bir ah çəkdi. Qolu hələ də havada nəfəsini saxlayıb narazı bir ifadə ilə mənə baxdı. Sonra yavaş- yavaş nəfəsini buraxdı, qolunu yanma saldı və onu birinci dəfə görəndə etdiyi kimi qollarını sinəsi üstündə çarpazlayıb dedi: “Bütün bunları birinci dəfə özüm edəcəyəm, Varis. Amma sən əlimə diqqətlə baxmalısan. Çox diqqətlə bax, qulaq as və öyrən”. Başımı təsdiq əlaməti olaraq yellədim və o, qaldığı yerdən davam etməyə başladı. Bu minvalla birinci həftədən və bir neçə kiçik xətalardan sonra üzərimə düşən işləri nizamlı şəkildə növbəti dörd ildə, ilin üç yüz altmış beş günü hər gün yerinə yetirdim. Vaxt anlayışından xəbərsiz olan bir səhra qızı olsam da, tez-tez saata baxmağı və saatla yaşamağı öyrənməli oldum. Saat altıda yerimdən qalxaraq yeddinin yarısınadək dayımın səhər yeməyini hazırlayır, xalamın qəhvəsini yeddidə otağına aparır, səkkizdə uşaqlara yemək verirdim. Sonra dayımı səfirliyə aparan sürücü qayıdıb uşaqlan məktəbə apanrdı. Uşaqlar getdikdən sonra mətbəxi səliqəyə salır, xalamın otağını, hamamını təmizləyir, sonra dörd mərtəbənin bütün otaqlarının tozunu alır, silib parıldadırdım. İşimdən kiminsə xoşu gəlməyəndə şikayət də edərdilər: “Hamamı təmizləməyindən downloaded from KitabYurdu.org 109 xoşum gəlmədi. Gələn dəfə yaxşı təmizlə, elə təmizlə ki, ağ kafellərin üstündə ləkə qalmasın, parıldasın”. Sürücüdən və aşpazdan başqa, evdə yeganə qulluqçu mən idim. Xalam deyirdi ki, bizim ev kimi balaca evə bir qulluqçu bəsdir. Aşpaz həftənin altı günü işləyirdi, bazar günü isə onun istirahət günü idi. Həmin gün bişirmək mənim boynuma idi. Orada qaldığım dörd il ərzində bircə dəfə də olsun istirahət günüm olmayıb. Bir-iki dəfə xalamdan xahiş etsəm də, mənə elə sifət göstərdi ki, fikrimdən vaz keçməli oldum. Mən ailə ilə birlikdə yemirdim. İmkan olanda ayaqüstü nəsə yeyir, gecəyansı yatanacan işləyirdim. Lakin ailə ilə birlikdə yemədiyimə təəssüflənmirdim, çünki fikrimcə aşpazın bişirdiyi yeməklər zibil dadı verirdi. O da Somalidən idi, amma başqa tayfadan. O, mənə əziyyət etməyi xoşlayan zalım, tənbəl və lovğa adam idi. Xalam mətbəxə girən kimi o, yalandan deyinməyə başlayardı: “Varis, bazar ertəsi mətbəxə gələndə buranı təmizləməyə bir saat vaxt sərf edirəm, səliqəli saxlamırsan”. Əlbəttə ki, bu, ağ yalan idi. O bilirdi ki, bişirdiyi yeməklərlə xalamı, dayımı razı sala bilmir, ona görə özünü başqa vasitələrlə onların gözündə yaxşı göstərməyə çalışırdı. Xalama deyəndə ki, aşpazın hazırladığı yeməkdən yeyə bilmirəm, o dedi: “Yaxşı, onda özün nə istəyirsən bişir, ye”. Xalam belə deyəndən sonra Moqadişudakı xalam qızı Fatimədən nələrisə öyrəndiyimə çox sevindim. Sən demə, məndə aşpazlıq istedadı var imiş! Beləcə, cürbəcür pastalar və ağlıma gələn yeməklər hazırlamağa başladım. Ailədən kimsə nəsə yediyimi görürdüsə, dadma baxmaq istəyirdi. Çox keçmədi, bazarlıq etməyə gedərkən bu gün nə hazırlanacağını, bununçün nə lazım olduğunu məndən soruşmağa başladılar. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|