və öz şəklimi verərəm. Çox vaxtım qalmayıb, amma bir
neçə günə müvəqqəti pasport ala bilərəm. Nə olar, Merlin! Bu
fürsəti əldən buraxmaq istəmirəm.
Saatlarla dayanmadan yalvardıqdan, dil tökdükdən sonra
Mərakeşə uçmazdan bir gün əvvəl, axır ki, razılaşdı. Pasport
üçün şəkil çəkdirdim, sonra qeydiyyat şöbəsinə getdik, bir
saatdan sonra artıq mənim Britaniya pasportum var idi. Lakin
evə qayıdanda o çox narahat idi.
- Kefini pozma, Merlin. Yaxşı görək, heç nə olmayacaq. Hər
şeyi taleyin axarına burax.
-
Nə tale?! Bu, bütün həyatımı alt-üst edə bilər.
Həmin axşam biz Merlingilə getdik. Ona Çin
restoranından evdə yemək üçün nəsə almağı və kasetə baxaraq
dincəlməyi təklif etdim. Lakin biz Merlingilə çatanda o dedi:
- Varis, incimə, eləyə bilmərəm. Çox təhlükəlidir. Pasportu
mənə ver. - Kino karyeram haqqında fantaziyalarım puç
olduğundan məyus halda pasportu ona uzatdım. - Sən burada
gözlə, onu gizlətməliyəm, - deyib yuxarıya, öz otağına qalxdı.
- Yaxşı, əgər buna görə özünü narahat hiss edirsənsə, eybi
yox, təki rahat ol.Həmin gecə Merlin yatmağa getdikdən sonra
onun otağına girib hər yeri axtarmağa başladım. Otaqda
yüzlərlə kitab var idi. Bilirdim ki, o, pasportu elə bu kitabların
arasında gizlədib. Kitabları bir-bir götürüb arasına baxaraq
silkələyirdim. Aeroporta gedəcəyim maşın səhər məni
Merlinin evindən götürəcəkdi. Bacardıqca sürətli hərəkət
etməli idim. Birdən pasport ayağımın altına düşdü. Onu tez
çantama qoydum və yatmağa getdim. Səhər sürücü gəlib
qapının zəngini çalaraq hamını oyatmazdan qabaq yerimdən
qalxıb aşağı düşdüm. Hava soyuq idi, saat yeddidə sürücü
downloaded from KitabYurdu.org
163
gələnədək soyuqdan titrəyə-titrəyə səkidə gözlədim və biz
Heathrowıo aeroportuna yol aldıq.
İngiltərədən çıxmaq problem deyildi. Mərakeşdə kino
karyeram ssenaridə adlandığı kimi, “hovuzun kənarında
uzanan gözəl qız” adlı bir neçə kadrdan ibarət oldu. Sonra mən
başqa bir səhnədə idim. Biz Kasablankada fantastik bir evdə
oturub çay içirdik. Səbəbini bilmirəm, amma bütün qadınlar
çılpaq idi. Ceyms Bond damın üstündən uçur, biz isə əllərimizi
üzümüzə apararaq qışqırırdıq: “Ah, ay Allah!” Şikayətlənməyə
əsas yox idi, danışmağıma ehtiyac duyulmayan bir rolda
çəkildiyimdən oxuya bilmədiyimə görə narahat deyildim.
Qalan vaxt ərzində isə biz evdə istirahət edir, hovuzun
ətrafında oturur, səhərdən axşamacan yeyir və heç bir iş
görmürdük. Dumanlı Londonda yaşayandan sonra günəşi
görməyimə elə sevinmişdim ki, demək olar ki, bütün günü
günün altında dayanırdım. Kino heyətiylə necə qaynayıb-
qarışacağımı bilmədiyimdən əksər vaxtlar tək qalırdım. Onlar
hamısı çox yaraşıqlı, ingiliscə mükəmməl danışan, müxtəlif
işlərdən söhbətləşən, haylı-küylü adamlar idi. Yenidən
Afrikada olmaq məni həddən artıq həyəcanlandırmışdı,
axşamlar gəzə- gəzə anaların öz uşaqlan üçün yemək
hazırladıqlarına baxırdım. Onların dilini bilmirdim, lakin biz
gülümsəyərək birimiz ərəbcə, digərimiz ingiliscə nəsə
deyirdik.
Bir gün filmin çəkiliş heyəti toplaşdı və dedi: “Kimsə dəvə
yanşına getmək istəmir? Gəlin hamımız gedək”. Dayanıb bir az
yarışa baxdıqdan sonra ərəb çaparlanndan birindən soruşdum
ki, mən də sürə bilərəmmi. Ərəb və ingilis dillərində bir-
birimizlə danışmağa çalışırdıq. O dedi ki, yox, heç bir qadına
downloaded from KitabYurdu.org
dəvə sürməyə icazə verilmir.
“Mərc edirəm ki, sənə qalib gələ bilərəm. Gəl sənə göstərim.
Uduzacağından
qorxduğun
üçün
mənimlə yarışmaq
istəmirsən?!” Bu sözlərim onu özündən çıxartdı - bu balaca qız
onu yarışa çağırmışdı - və mənimlə yanşmağa razılaşdı. Xəbər
çəkiliş heyətinin arasında yayıldı ki, bəs Varis növbəti yanşa -
qatılacaq. Hər kəs ətrafıma toplaşmışdı, bəziləri məni
fikrimdən daşındırmağa çalışırdılar. Onlara dedim ki, pullarını
çıxarıb hazır saxlasınlar və mənim udacağıma pul qoysunlar,
çünki mərakeşli çaparlara dərs verəcəyimə əmin idim. Yarışa
başlamaq üçün on ərəb çaparı və mən hazır dayanmışdıq. Yarış
başladı və biz yerimizdən götürüldük. Bu dəvəyə vərdişim
olmadığına görə yarış təhlükəli idi. Dəvənin sürətini artırmaq
üçün nə etməli olduğumu bilmirdim. Dəvələr təkcə sürətlə
irəliyə doğru qaçmırlar, həm də yanlara, yuxarı-aşağı
tullanırlar. Həyatımı çox böyük təhlükəyə atırdım. Bilirdim ki,
yıxılsam, dəvələr məni ölənəcən tapdalayacaqlar.
Yarışı ikinci yerdə bitirdim. Filmin çəkiliş heyəti heyrətə
gəlmişdi və mən məşum bir hörmət qazanmışdım, xüsusilə də
mərcdə onlara yaxşı pul qazandırdığıma görə! Qızlardan biri
soruşdu: “Bunu necə öyrənmisən?” “Çox rahat. İnsan dəvənin
belində doğulubsa, onu sürməyi də bacarar”, - deyə cavab
verdim.
Amma qayıdanda Heathrowda məndən dəvə yarışında
göstərdiyim cəsarətdən daha artıq cəsarət tələb olunurdu.
Təyyarədən endikdən sonra gömrük nəzarətindən keçmək üçün
növbəyə durduq, yavaş-yavaş irəliləyirdik, hər kəs pasportunu
hazır tutmuşdu. Gömrük rəsmilərinin hər dəfə “Növbəti!”
sözünü eşitmək dözülməz bir əzab verirdi, bu addım-addım
downloaded from KitabYurdu.org
165
həbsə yaxınlaşmaq demək idi.
Britaniya rəsmiləri İngiltərəyə daxil olmaq istəyənlərə qarşı
çox sərtdirlər, və əgər afrikalı, yaxud qaradərilisənsə, onlar
ikiqat sərt olurlar. Pasportu son dərəcə diqqətlə yoxlayırlar.
Özümü o qədər pis hiss edirdim ki, ürəyim gedəcəkdi. Bu
əzabdan qurtulmaq üçün yıxıldığımı, döşəmədə uzanıb
qaldığımı təsəvvürümə gətirirdim. Dua etməyə başladım:
“Yarəbbim, mənə kömək ol. Buradan xilas ola bilsəm, and
içirəm, bir də belə axmaq iş görməyəcəyəm”.
Dizlərim sözümə baxsaydı, demək olar ki, orada idim.
Birdən Cefri adlı, heç xoşum gəlməyən model pasportumu
əlimdən dartıb aldı. O, başqalarının əsəbləri ilə oynamağı
xoşlayan alçağın biri idi, amma bu dəfə təhlükəli bir hədəf
tapmışdı. “Oh, lütfən, lütfən...” Onun əlindən pasportumu
almağa çalışdım, lakin o, məndən də ucaboy olduğu üçün
pasportu yuxarıda saxlamışdı. Əlim çatmırdı.
Onlann hamısı adımın Varis Dirie olduğunu bilir və məni
Varis deyə çağırırdılar. Cefri pasportu açdı və hamının eşidə
biləcəyi bir səslə dedi: “Ay Allah, mənə qulaq asm, mənə qulaq
asm! Tapın görək onun adı nədir? MERLİN MONRO”.
“Lütfən, onu mənə ver”, - əsməyə başlamışdım.
O, gülməkdən uğunur, qaça-qaça dəstədəki hər kəsə
pasportumu göstərirdi: “Onun adı Merlin Monrodur! Bir buna
baxın! Bu nədir? Sizcə bu adın arxasında nə durur? İndi bildim
saçını niyə saraltmısan!”
Başqa bir Merlin Monronun da olduğunu bilmirdim. Mən
yalnız hovuzda xilasedici işləyən rəfiqəmi tanıyırdım.
Bilmirdim ki, üstündə mənim şəklim və məşhur kino
ulduzunun adı olan bir pasport daşıyıram. Onda ən böyük
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |