Downloaded from KitabYurdu org SƏhra çİÇƏYİ
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
narahatlığım o idi ki, pasportumda Londonda doğulan Merlin Monro idim, amma ingiliscə güclə bir-iki kəlmə bilirdim. Məni soyuq tər seli basır, qulağımda bu sözlər əks-səda verirdi: “Mən batdım... Hər şey bitdi... Mən batdım... Hər şey bitdi...” Çəkiliş heyətindəkilərin hamısı oyuna qoşulmuşdu: “Ey, sənin əsl adm nədir? Sən, doğrudan, haradansan? Siz Londonun ortasında doğulan, amma ingiliscə danışa bilməyən adam görmüsünüz?!” Onlar məni özümdən çıxarmaq üçün əsəblərimlə oynayırdılar. Əclaf Cefri, nəhayət ki, pasportumu qaytardı. Cərgənin axırma keçib mənim növbəm çatanadək hamının keçib getməsini gözlədim. - Növbəti! Hər kəs gömrük nəzarətindən keçsə də, heç kim getməmişdi - əslində isə, belə uzun səfərdən sonra onlar maşınlara minib öz işlərinin dalınca tələsirlər. Yox. Onlar gömrük nəzarətinin yaxınlığında toplaşıb oradan necə keçəcəyimi görmək üçün gözləyirdilər. Özünü itirmə, Varis. Bacaracaqsan. Yaxınlaşdım və gözqamaşdırıcı bir təbəssümlə pasportumu gömrük rəsmisinə uzatdım. “Salam!” dedim və sakitcə dayandım. Bilirdim ki, bir söz də artıq desəm, ingilis dilimin necə bərbad olduğunu görəcəklər. - Gözəl gündür, elə deyilmi? - Mmm, - başımla təsdiqlədim. O, pasportumu qaytardı və əli ilə getməyimi işarə etdi. Bütün heyət təəccüb içində mənə baxırdı. Yerə oturmaq, dərindən nəfəs almaq, rahatlaşmaq istəyirdim, lakin onların yanından sürətlə ötüb-keçdim. Bilirdim ki, aeroportdan çıxanadək hələ də təhlükəli yerdəyəm. Dayanma, Varis. Heathrowdan salamat downloaded from KitabYurdu.org 167 qurtulmağa çalış. 9 Guinness - Tünd rəngli məşhur irland pivəsi ıo Londonun ən böyük aeroportu 12. HƏKİMLƏR Bir gün günorta hovuzda üzürdüm. Qurtardıqdan sonra paltarlarımı geyinib yuxarıya qalxmaq istəyəndə yeməkxanadan kiminsə məni çağırdığını eşitdim. Binamızda yaşayan Vilyam idi. Əli ilə işarə edərək məni çağırdı: “Varis, gəl otur. Nəsə yemək istəyirsən?” Vilyam pendirli sendviç yeyirdi. “Hə, mən də ondan istəyirəm”, - dedim. İngilis dilim zəif olsa da, onun nə dediyini başa düşə bilirdim. Yemək yeyərkən o, kinoya getməyi istəyib- istəmədiyimi soruşdu. O, birinci dəfə deyildi bunu məndən soruşurdu. Vilyam ağdərili, yaraşıqlı və suyuşirin oğlan idi. O danışarkən diqqətlə qulaq asmaq əvəzinə, dodaqlarının hərəkətini izləyir, fikrimdə onun dediklərini təxmin edirdim: Onunla kinoya getmək. Əgər o, mənim haqqımda bilsəydi... Birdən o, sevgilim olsa, nələr ola bilər. Bu çox gözəl olar. Kimsə məni sevəcək. Kiminləsə vaxt keçirəcəyəm. Amma kinoya getsəm... O öpüşmək istəyəcək. Sonra mənimlə yatmaq istəyəcək. Əgər razılaşsam... O, başqa qızlar kimi olmadığımı biləcək. Axı mən şikəstəm... Yox, əgər razılaşmasam... downloaded from KitabYurdu.org Onun acığı tutacaq və biz dalaşacağıq. Getmə. Buna görə ürək ağrıtmağına dəymir. “Yox” de! O, sünnət olunduğumu bilsəydi, imtina etməyimin onunla heç bir əlaqəsi olmadığını başa düşərdi. Gülümsədim və başımı yellədərək: “Yox, təşəkkür edirəm. İşim çoxdur”, - dedim. Bilirdim ki, o inciyəcək. İncidi də... Mənsə çiyinlərimi çəkərək hər ikimizin əvəzinə fikirləşdim. Əlimdən heç nə gəlmirdi. Bu problem YMCA-da qalmağa başladıqdan sonra peyda oldu. Ailəmlə yaşayarkən heç vaxt ətrafımda tanımadığım oğlanlar olmazdı. Valideynlərimin, Şahru xalanın, Məhəmməd dayının yanma gələn adam adətlərimizi bildiyindən ya görüşməyə cəhd etmir, ya da böyüklərlə danışardı. Lakin xalamgilin evindən çıxdıqdan sonra tək yaşadığımdan birinci dəfə idi ki, bu cür vəziyyətin öhdəsindən özüm gəlməli idim. Bizim binada çoxlu cavan, subay oğlan var idi. Halvu ilə klublara gedəndə, həmçinin model işində də daha çox oğlanla tanış olmuşdum. Lakin onların heç biri məni maraqlandırmırdı. Hansısa bir oğlanla seks ağlıma da gəlmirdi, amma, təəssüf ki, bu, onlann niyyətində var idi. Həmişə fikirləşirdim ki, görəsən, sünnət edilməsəydim, həyatım necə olardı? Oğlanlardan xoşum gəlir, çox hissiyyatlı və sevməyi bacaran insanam. Atamdan qaçdığım artıq altı il idi, təklik mənimçün çox çətin olmuşdu və ən əsası, ailəm üçün darıxmışdım. Bir gün ərə gedəcəyimə, özümün də ailəm olacağına ümid edirdim. Amma nə qədər ki şikəst və tikilmiş idim, özümü oğlanlardan təcrid etmişdim, heç downloaded from KitabYurdu.org 169 bir əlaqə barədə fikirləşə bilməzdim. Vaginama vurulmuş tikişlər sanki kişilərin fiziki və mənəvi mənada mənə daxil olmasının qabağını kəsmişdi. Kiminləsə əlaqə qurmaq istəyimin qarşısını alan ikinci problem isə başqa qadınlardan, xüsusilə ingilis qadınlarından fərqli olduğumu düşünməyim idi. Londona gəldikdən sonra mənə olunanın bütün qızlara edilmədiyi fikri məni rahat buraxmırdı. Məhəmməd dayının evində yaşayanda vanna otağında bəzən başqa qızlarla bərabər olurduq. Onların necə tez, sürətli axınla işədiyini görüb təəccüblənirdim, mən isə ən tezi on dəqiqəyə qurtarırdım. Sünnətdən sonra orada balaca bir deşik saxlamışdılar, ona görə də damcı-damcı işəməli olurdum. “Varis, sən niyə elə işəyirsən? Sənə nə olub?” - soruşardılar. Mənsə, sadəcə, gülərək onlara sünnət olunduğumu demək istəmir və fikirləşirdim ki, Somaliyə qayıtdıqdan sonra onları da sünnət edəcəklər. Lakin aybaşılarım heç də gülməli keçmirdi. Lap başlanğıcdan, on bir-on iki yaşım olandan bəri onlar qorxunc bir yuxuya bənzəyirdi. İlk aybaşım keçilərimi otarmağa apardığım isti bir gündə olmuşdu. Dözülməz isti idi, mən isə bir ağacın altında halsız oturmuşdum. Mədəm ağrıdığından daha da narahat idim. Bu nə ağrıdır? Bəlkə hamiləyəm? Bəlkə uşağım olacaq? Amma heç bir kişi ilə bir yerdə olmamışam, bu, necə ola bilər ki? Ağn getdikcə artırdı. Bir azdan işəməyə gedəndə qan gördüm, çox qorxdum, elə bildim ölürəm. Heyvanları otluqda qoyub evə qaçdım, hönkürüb ağlaya- ağlaya anamın yanma getdim. - Mən ölürəm! Mama, mən ölürəm! downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|