155
heç yerə getməmişdim və bu adamlar mənə gəzməyə getməyim
üçün pul ödəyirdilər! Terens Donovan məni Viktoriya
stansiyasına aparacaq limuzin göndərməli idi. Orada bir dəstə
adam - fotoqraflar, köməkçiləri, rəssam, qrimçi, saç ustası,
başqa dörd model və mən - toplaşaraq qatarla Basa gedəcəkdik.
Qatara gecikəcəyimdən narahat idim deyə ən birinci mən
çatmışdım. Məndən sonra gələn isə Naomi Kempbel idi.
Basa çatdıq və saraya bənzəyən “Royalton” hotelində
qeydiyyatdan keçdik. Mənə ayrılmış otağı görəndə ağzım açıq
qaldı. Orada olduğumuz ilk gecə Naomi mənimlə bir otaqda
qalmaq istədiyini dedi. O təxminən 16-17 yaşlarında gözəl,
suyuşirin bir qız idi və tək qalmaqdan
qorxduğu üçün mənimlə
qalmaq istəmişdi. Ətrafımda həmişə adamların çox olmasını
xoşladığım üçün ona “əlbəttə” dedim.
- Onlara deməzsən, yaxşı? Bilsələr ki,
otaq üçün o qədər pul
ödəyiblər və mən orada yatmamışam, dəli olarlar.
- Narahat olma, demərəm. Gəl mənim otağımda qal. Heç
kimə bir kəlmə də, Naomi.
Çəkdiyim əziyyətlərdən sonra özümdən asılı olmayaraq,
ətrafımda olan kiçiklərə analıq edirdim. Əslində, dostlarım da
mənə Mama deyirdi.
Səhər işə başlayanda iki qız əvvəlcədən gedəcək, saçlarını və
qrimlərini etdirəcəkdilər. Onlar çəkilişdə olduğu müddət
ərzində isə digər iki qız hazırlaşacaqdı. Birinci səhər saç ustası
saçımı düzəldərkən ondan saçımı kəsməsini xahiş etdim. Onda
model olmaq üçün olduqca gödək saçım var idi və sanki
“McDonald’s”ın ətli suyu saçıma hopmuşdu. Buna görə də
daha dəbli görünüm deyə saçımı kəsdirmək istəyirdim. Stilist,
demək olar ki, başımda heç nə qalmayanadək, təxminən bir
downloaded from KitabYurdu.org