məftunedici gözələ çevirmişdilər.
Bir həftə sonra Malkolm mənə bitirdiyi işi göstərdi. O,
diapozitivləri işıqlı çərçivəyə salmışdı. Şəkillər çox xoşuma
gəldi. Ondan şəklimi bir də çəkməsini xahiş edəndə o, bunun
çox baha olduğunu və imkanı çatmadığını dedi. Lakin çəkdiyi
şəkilləri mənimçün çap etdirə biləcəkdi.
Malkolm bu hadisədən bir neçə ay sonra qaldığım yerə zəng
vurub dedi:
- Qulaq as, əgər, həqiqətən də, modelliklə maraqlanırsansa,
səninlə görüşmək istəyən adamlar var. Modellik agentlərindən
biri sənin şəklini mənim albomumda görüb və indi səninlə
əlaqə yaratmaq istəyirlər. İstəyirsənsə, onların firması ilə
müqavilə bağla. Onlar sənə iş taparlar.
- Yaxşı... amma məni ora gərək siz aparasınız. Bilirsiniz də,
harasa tək gedəndə özümü rahat hiss etmirəm. Məni onlara siz
təqdim edə bilərsiniz?
-
Yox, bunu edə bilmərəm, amma ünvanı verərəm.
“Kroford’s” modellik agentliyindəki vacib görüşümə
getmək üçün özümə diqqətlə paltar seçdim. Yay, üstəlik çox
isti olduğundan üçkünc yaxalıqlı, qoluqısa qırmızı don
geyindim. Donum nə uzun, nə də qısa idi, dizimdən bir az aşağı
idi!
Beləcə, ucuz qırmızı donumu və ağ idman ayaqqabılarımı
geyinib özümdən razı halda agentliyə getdim. Budur, mən
gəlirəm! Əslində, olduqca idbar görünürdüm. İndi o vaxtlarımı
yadıma salanda utansam da, onda ən gözəl paltarımı
geyindiyim üçün pis göründüyüm ağlıma belə gəlmirdi. Ora
getmək üçün təzə paltar almağa, sadəcə, pulum yox idi.
Qəbul şöbəsinə yaxınlaşanda katibə üstümdə şəklimin
downloaded from KitabYurdu.org
147
olub-olmadığını soruşdu, mən isə olduğunu dedim. Sonra məni
Veronika adlı zərif və klassik geyimli gözəl bir xanıma təqdim
etdi. Veronika məni öz otağına apardı və başı ilə onunla
üzbəüzdə oturmaq üçün yer göstərdi.
-
Neçə yaşın var, Varis?
- Mən cavanam! - bu, ağlıma gələn ilk cavab idi, - həqiqətən,
cavanam.Gözümdəki qırışları göstərdi.
-
Mən bu qırışlarla doğulmuşam.
O gülümsədi və cavablarımı qeyd etməyə başladı.
-
Yaxşı. Harada yaşayırsan?
-
Y-da yaşayıram.
- O nə deməkdi? - deyə qaşlarını çatdı, - harada yaşayırsan?
-
YMCA-da yaşayıram.
-
İşləyirsən?
-
Bəli.
-
Harada işləyirsən?
-
“McDonald’s”da.
-
Oldu... Modellik haqqında nəsə bilirsən?
-
Bəli.
-
Nə bilirsən? Çox şey bilirsən?
- Yox. Sadəcə, model olmaq istəyirəm - bu cümləni təkrar-
təkrar vurğuladım.
-
Başa düşdüm. Albomun var?
-
Xeyr.
-
Ailə üzvlərindən burada kimsə var?
-
Xeyr.
- Ailən haradadır?
- Afrikada.
- Özün də oralısan?
downloaded from KitabYurdu.org
- Hə, Somalidən.
- Deməli, ailəndən burada heç kim yoxdur.
- Bəli, ailəmdən heç kim burada yaşamır.
- Anlaşıldı. Elə bu dəqiqə seçimlər gedir və sən də orada
olmalısan.
Onu başa düşmək üçün, həqiqətən də, əziyyət çəkirdim.
Sonuncu cümləsi ilə nə demək istədiyini anlamadım, karıxıb
qaldım.
- Üzr istəyirəm, sizi başa düşmədim.
O “seçimlər” sözünü aramla tələffüz etdi.
- Seçimlər nə deməkdir?
- Müsahibədir. İş üçün müraciət edənlərdən müsahibə
götürürlər. Başa düşdün? Aydın oldu?
- Bəli, bəli, - yalan deyirdim. Onun nə dediyini yenə başa
düşməmişdim. Mənə ünvanı verdi və dərhal ora getməyimi
tapşırdı.
- Onlara zəng vurub deyəcəyəm ki, sən yoldasan. Taksiyə
verməyə pulun var?
-
Yox, mən piyada gedərəm.
- Yox, yox, ora çox uzaqdır. Çox uzaqdır. Taksi ilə
getməlisən. Oldu? Götür bu on funtu. Qurtaranda mənə zəng
edərsən. Yaxşı?
Taksi ilə şəhərin küçələrindən keçdikcə mən bütünlüklə
eyforiya vəziyyətində idim. Oh, oh, oh, artıq istəyimə
çatacağam. Model olacağam. Sonra yadıma düşdü ki, o
qadından əsas məsələni soruşmağı unutmuşam. İşimin nə
olacağını bilmirdim. Eh, eybi yoxdur. Hər şey əla olacaq, çünki
mən son dərəcə gözəl bir qancığam!
Deyilən ünvana çatıb fotoqraf studiyasına girdim. Qapını
downloaded from KitabYurdu.org
149
açanda gördüm ki, otaq qıçları boyunlarına çatan qadınlarla -
peşəkar modellərlə doludur. Onlar şikarlarını öldürməyə
hazırlaşan dişi aslanlar kimi əda ilə yeriyir, özlərindən razı
halda güzgüyə baxır, əyilərək saçlarını darayıb həcm verir,
qıçlarına tünd görünməsi üçün krem çəkirdilər. Bir az da
qabağa gedib yaxınlığımdakı bir qızdan soruşdum:
-
Mmm, iş nədir?
-
“Pirelli” təqvimi.
- Mmm, demək, “Pirelli” təqvimi. Təşəkkür edirəm. - Başa
düşübmüş kimi başımı yellədim.
Prulli təqvimi nə olan şeydir? Gərginlikdən sakit otura
bilmirdim, gah qıçlanmı bir-birinin üstünə aşırır, gah da
yerimdə qurcalanırdım. Bu vaxt köməkçi mənə yaxınlaşdı və
dedi
ki,
növbəti
mənəm.
Bunu eşidəndə yerimdə
donub-qaldım. Yanımda oturan qıza san çevrilib dedim: “Sən
get, mən rəfiqəmi gözləyirəm”. Hər dəfə köməkçi yaxınlaşanda
bu hərəkəti təkrar edirdim. Nəhayət, hamı getdi, otaq tamam
boşaldı.
Köməkçi qadın bu dəfə də yaxınlaşıb yorğun halda divara
söykənərək dedi: “Gəl. İndi gedə bilərsən”. Gözlərimi onun
üzünə zilləyib fikirləşdim: “Bəsdir, Varis. Bu işi görmək
istəyirsən, yoxsa yox? Bəsdir, dur ayağa, getdik...”
Qadının arxasınca studiyaya getdim. Başını kameraya
yapışdırmış kişi qışqıraraq əli ilə göstərdi:
-
Orada dayan. İşarənin üstündə.
-
İşarə?
-
Hə, işarənin üstündə dur.
-
Oh, yaxşı, dayandım.
-
Oldu. Yuxarını soyun.
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |