Downloaded from KitabYurdu org SƏhra çİÇƏYİ
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
yağacaq” dediyim kimi. Bir həftə ərzində mənə zəng vurmadı və mən buna qətiyyən təəccüblənmədim. Nəhayət, inadımdan əl çəkib özüm zəng etdim. O soruşdu: - Haradasan? - Dostumun evində. Görüşmək istəyirsən? - Hə, əlbəttə. Gəl, bir yerdə nahar edək. - Səni sevirəm. - Mən də... Dəstəyi çaşqınlıq və həyəcan içində yerinə qoydum, axı yaxşı davranacağıma söz vermişdim, amma ona sevdiyimi dedim! Bu dəfə uşaq və bu kimi axmaq şeylər barədə danışmayacağıma söz vermişdim, əvəzində onu sevdiyimi dedim! Ah, Varis, sənə nə olub? Hansısa oğlan mənimlə maraqlananda həmişə ondan qaçır, uzaq olmağa çalışırdım. O axşam Dana ilə rastlaşanda əynimdə yaşıl köynək var idi, saçım isə Afro stildə dağınıq idi. Sonralar o, mənə dedi ki, həmin axşam o, hansı tərəfə baxıbsa, orada yaşıl köynəkli, Afro saçlı qız görürmüş. Ona izah etməyə çalışdım ki, əgər nəyisə çox arzulayıramsa, onun arxasınca gedirəm və birinci dəfə idi ki, səbəbini də bilmədən bir kişini sevirdim. İzah edə bilmədiyim yeganə şey isə özümü onu illərlə tanıyırammış kimi hiss etməyim idi. Dana ilə nahar vaxtı görüşdük və hər şey barədə doyunca söhbət etdik. İki həftə sonra mən onun Harlemdəki evində yaşayırdım. Altı aydan sonra isə evlənmək qərarına gəldik. Bir ildən çox idi bir yerdə yaşayırdıq. Bir gün Dana gözlənilmədən dedi: “Məncə, sən hamiləsən”. “Allah xatirinə, nə danışırsan!” - mən etiraz edirdim, o isə sözünü geri götürmürdü: “Gəl aptekə gedək”. Biz aptekə gedib hamiləlik downloaded from KitabYurdu.org 245 testi aldıq. Nəticə müsbət çıxdı. Testi göstərib dedim: “Sən bu zibilə inanmırsan da, düzdür?!” O, qutudan başqasını çıxararaq ikinci dəfə yoxlamaq üçün mənə verdi: “Yenə yoxla”. Budəfəki də müsbət çıxdı. Ürəyim bulanmağa başlamışdı, amma həmişə aybaşı vaxtı ürəyim bulanırdı deyə ağlıma başqa bir şey gəlmirdi. Lakin budəfəki ürəkbulanma fərqli idi. Həmişəkindən daha ağrılı və daha pis idi. Yenə də hamilə olduğum ağlıma gəlmirdi. Ağn elə kəskin idi ki, öləcəyimi fikirləşirdim. Həkimə getdim, vəziyyətimi izah etdim. O, qan analizi götürdü və cavabı üç gün həyəcanla gözləməli oldum. İşə bax! Nə olub, görəsən? Yəqin, elə ciddi xəstəliyim var, bunu mənə demək istəmir. Nəhayət, bir gün evə gələndə Dana dedi: - Həkim zəng vurmuşdu. Əlimi boğazıma aparıb həyəcanla soruşdum: - İlahi, o nə dedi? - Dedi ki, səninlə danışmaq istəyir. - Ondan heç nə soruşmadın? - Dedi ki, sabah səhər 11-12 arası yenə zəng vuracaq. Həmin axşam həyatımda ən uzun gecə oldu. Yerimdə uzanıb nələr ola biləcəyini fikirləşirdim. Ertəsi gün telefon zəng çalanda cəld dəstəyi götürdüm. Həkim dedi: - Sənə bir xəbərim var. Sən artıq tək deyilsən. Gördünmü, tək olmadığımı, şişlərlə dolu olduğumu deyir! - Yox, ola bilməz. Siz nə demək istəyirsiniz? - Sən hamiləsən. İkiaylıq hamilə. Bu sözləri eşidəndə sevincimdən ayaqlanm yerdən üzüldü. Dana da bu xəbərə çox sevindi, çünki o da ata olmağı downloaded from KitabYurdu.org arzulayırdı. İkimiz də əmin idik ki, uşaq oğlan olacaq. Lakin məni daha çox uşağın sağlamlığı maraqlandırırdı. İkinci dəfə həkimlə görüşəndə o, uşağımızın cinsini təyin etmişdi. Lakin ondan xahiş etdim ki, bunu mənə deməsin. - Lütfən, mənə, sadəcə, onun normal olduğunu deyin. - Uşaq normaldır. - Bu, eşitmək istədiyim yeganə söz idi. Əlbəttə, Dana ilə xoşbəxt evliliyimin qarşısında böyük bir sədd var idi - Nigel. Dördaylıq hamilə olanda Uelsə gedib bu məsələni onunla müzakirə edib birdəfəlik yoluna qoymaq qəranna gəldik. Biz Londona çatanda mənə soyuq olmuşdu, üstəlik ürəyim də bulanırdı. Biz dostumuzun evində qaldıq, bir neçə günə özümü yaxşı hiss etdikdən sonra Nigelə zəng vurdum. Lakin o da soyuqladığını deyərək görüşümüzü təxirə saldı. Nigel sağalıb bizimlə görüşənəcən bir həftədən çox gözləməli olduq. Ona zəng vurub qatarın nə vaxt olacağını və Dana ilə gələcəyimi dedim. - Heç bir problem olmasını istəmirəm, eşitdin? - Onu görmək istəmirəm. Bax indidən deyirəm. Bu, ikimizə aid məsələdir. - Nigel... - Özün bil. Bunun ona heç bir dəxli yoxdur. - Bunun ona çox dəxli var, o, mənim nişanlım, evlənəcəyim adamdır. - Onu görmək istəmirəm, vəssalam. Beləcə Nigel dediyindən dönmürdü və mənim Uelsə tək gəlməyimi istəyirdi. Mən qatardan düşəndə o, dayanacağa söykənib həmişəki kimi yenə də siqaret çəkirdi. O, axırıncı dəfə onu gördüyümdən də pis görünürdü. Saçları bir az da downloaded from KitabYurdu.org 247 uzanmışdı, gözlərinin altı kölgələnmişdi. Danaya dedim: - Bax, o, oradadır. Çalış səbirli olasan. Biz ona yaxınlaşdıq, ağzımı açmağa imkan vermədi: - Sənə dedim ki, onu görmək istəmirəm. Axı bunu dedim sənə. Səninlə tək görüşmək istədiyimi dedim. Dana çantaları səkinin üstünə qoydu və dedi: - Bura bax, onunla belə danışma! Mənim haqqımda da hörmətlə danış! Niyə onu tək görmək istəyirsən? Məqsədin nədir? Tək görsən nə olacaq ki? Mən isə onun səninlə tək görüşməyini istəmirəm. Bu dediklərini bir də təkrar etsən, səni təpiyimin altına salaram! Nigelin rəngi daha da soldu. Dedi: - Maşında hamımıza yer yoxdur. - Sənin maşınına ehtiyacımız yoxdur. Biz taksi ilə gələ bilərik. Təki bu iş bitsin. Nigel maşınına tərəf gedərək: - Yox, yox. Hər şey heç də asan olmayacaq, - dedi. O, maşınına oturub mühərriki işə saldı və sürətlə yanımızdan keçib getdi. Dana ilə mən səkidə dayanıb onun gözdən itməyinə baxdıq. Hotel tutmaq qərarına gəldik. Bəxtimizdən stansiyanın düz yanında hotel var idi. O qədər də yaxşı deyildi, amma bu vəziyyətdə vacib deyildi. Şəhərə çıxıb bir hind kafesinə girdik. Yemək sifariş verdik, amma heç birimizin iştahası olmadığından hotelə qayıdanacan dinməzcə oturub yeməyə tamaşa etdik. Ertəsi gün səhər yenə Nigelə zəng vurdum: “Əşyalarımı götürmək istəyirəm. Eşidirsən? Bu barədə danışmaq istəmirsənsə, unut getsin. Sadəcə, əşyalarımı mənə ver”. Heç downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|