50
cleair12 və robe de soiree, «Soupir d’automne»13. Marsel qızım,
crepe de Chin14 parçadan tikilmiş küsdüm çiçəyi rəngdə olan kiçik
bluzu ver.
Bu, çox gözəl səhər idi. Marsel, Kolotilda, Virciniya
-
diribaş və güləyən qızlar səssizcə Ketrinin
ətrafında o baş, bu başa gedib-gəlirdilər. Hersoginya yaxınlıqda
dayanaraq kiçik dəftərçəyə qeydlər edirdi.
-
Əla seçimdir, madmazel. Madmazelin əla zövqü var. Bəli,
həqiqətən də, əgər madmazel
hazırkı qışı Riveruda keçirmək istəyirsə, onda o, bu kostyumdan başqa
hansısa bir geyimdə bundan daha gözəl görünə bilməz.
- İcazə verin, bu ziyafət donuna bir daha baxım.
- Ketrin söylədi. - Buna, çəhrayı xaradan olana.
Virciniya səssiz fırlana-fırlana gəldi.
- Qəşəng! - Ketrin boz və mavi naxışlarla işlənmiş bahalı xaranın
büküşlərini sığallayaraq
söylədi. - Bu necə adlanır?
- “Soupir d'automne”, bəli, bəli, bu don məhz elə madmazel üçündür.
Bu sözlər nəsə Ketrini qüssələndirdi, mağazadan çıxarkən də o, bu
sözləri xatırladı: “Soupir d'automne, bəli, bəli, bu don məhz elə
madmazel üçündür”. Payız. Həqiqətən də, bu, onun payızı idi. O,
baharı və yayı görməmişdi və artıq bir daha heç bir zaman da
görməyəcəkdi.
Nələrsə geriyə dönmədən çıxıb getmişdi. Sent- Meri-Middə keçirilən
illər müddətində həyat ondan yan ötüb keçmişdi, nəyisə itirmişdi...
- Mən səfehəm, - Ketrin düşündü, - Mən səfehəm. İstədiyim nədir? Üç
ay əvvəl mən indikindən daha xoşbəxt idim.
O, çantasından məktubu çıxardı - səhər ledi Templindən aldığı
downloaded from KitabYurdu.org
51
məktubu. Ketrin düşüncəsiz qadın deyildi. Hər kəsin başa düşəcəyi
kimi, o da məktubdakı mətnaltı mənanı yaxşı başa düşmüşdü,
uzunmüddətli sükutdan sonra ledi Templinin gözlənilmədən onu
xatırlamasının səbəbini də anlayırdı. Əlbəttə ki, öz kefi üçün deyil,
mənafeyi üçün.
- Yaxşı, niyə də olmasın? Gedəcəyəm, - Ketrin qərar verdi. O,
Pikadilliyə düşdü və Kuk agentliyinə daxil oldu. Klerkin söhbət etdiyi
kişi də Riveruya gedirdi. O, fikirləşdi: hamı Riveruya gedir. Çox
gözəl, həyatında ilk dəfə o da hamının edəcəyini edəcəkdi.
Kişi kənarlaşdı və Ketrin onun yerində dayandı. Qız klerklə danışırdı,
lakin fikri başqa yerdə idi.
Bayaqkı kişinin üzü ona çox tanış gəlirdi. Onu harada görmüşdü?
Birdən xatırladı. Bu səhər “Savoy”da, nömrəsinin qarşısında o, həmin
kişi ilə toqquşmuşdu. Qəribədir, eyni adamla bir gündə iki dəfə
qarşılaşırdı.
Anlaşılmaz bir duyğu içərisində başını çiyninin üstündən çevirib
geriyə baxdı. Kişi qapının ağzında dayanaraq ona baxırdı.
Onun bədənindən soyuq dalğa keçdi. O, faciənin nəfəsini hiss
etdirdi...
Sonra bu hissləri başından qovaraq diqqətlə klerkə qulaq asmağa
başladı.
9
Sadəlövlük.
10
Çox ingilissayağı.
11
Qəşəng ingilis qızı.
12
Boz kostyum.
13 “Payızın nəfəsi” (ziyafət paltarı). 14 Krepdeşin (parça növü).
IX
FƏSİL
Rədd edilmiş təklif
downloaded from KitabYurdu.org
52
Derek çox nadir hallarda özündən çıxardı. Daima ovqatının yaxşı
olması onun əsas xüsusiyyətlərindən biri idi və bu da Derekə çətin
vəziyyətə düşdüyü zamanlarda dəfələrlə öz faydasını vermişdi. Hətta
Mirelin yanından çıxanda da onun hirsi tez soyudu və yenidən
sakitliyini bərpa edə bildi. Bu, onun üçün zəruri idi. Çünki hazırkı
vəziyyət əvvəllər düşdüyü vəziyyətlərdən daha çıxılmaz idi və bu
vəziyyətdən necə çıxacağını bilmirdi.
O, dərin fikrə dalaraq qaşqabağını tökmüş halda yolla gedirdi.
Beynində müxtəlif variantları götür- qoy edirdi. Ümumiyyətlə, Derek
göründüyündən çox ağıllı idi. İndi onun ağlına bir neçə variant gəlirdi,
xüsusən də biri daha cəlbedici görünürdü. Bir anlığına o, bunu etmək
istəmədi, lakin vəziyyətin ümidsizliyi seçimin ümidsizliyinə diktə
edirdi. Derek Ketterinq və Rufus Van Aidin arasındakı müharibə
ancaq bir nəticə ilə bitə bilərdi...
Derek pulu və pulun qüdrətini lənətləyərək Pikadilli ilə Sent-Ceymz-
strit boyunca addımlayaraq meydana sarı irəlilədi. Cənab Tomas Kuk
və oğlanlarının nəqliyyat agentliyinin yanından keçərkən onun
addımları öz-özünə yavaşıdı, lakin gərgin düşüncələr içərisində
yoluna davam etdi. Beynində gəldiyi qəfil qərarın nəticəsində o, ora
daxil olmağa qərar verdi.
Derek başını yellədi və qəflətən geri elə döndü ki, özünü bir az öncə
getdiyi istiqamətdə irəliləyən piyadaya çırpdı. Bu dəfə o, Kukun
bürosuna daxil oldu. Ofis boş idi və o, dərhal klerkə yaxınlaşdı.
- Mən gələn həftə Nitsaya getmək istərdim, bu mümkündürmü?
- Hansı tarixdə, ser?
- On dördü. Ən rahat qatar hansıdır?
-Təbii ki, Mavi qatardır. Siz həmin qatara Kalada minə bilərsiniz.
Derek başı ilə təsdiq etdi. O, bütün bunları onsuz da çox gözəl bilirdi.
downloaded from KitabYurdu.org
53
- On dördü, - klerk burnunun altında mızıldandı, - çox yaxın vaxtdır.
Mavi qatar, demək olar ki,
həmişə dolu olur.
- Baxın, bəlkə boş yer qalıb, əgər qalmayıbsa...
- O, sözünü bitirməyərək müəmma ilə gülümsədi.
Klerk bir neçə dəqiqəliyinə yox oldu, lakin tezliklə qayıtdı.
- Hər şey qaydasındadır, ser. Üç boş yer qalıb. Onlardan birini sizin
adınıza qeyd edim. Sizin
adınız?
- Peyvett, - Derek söylədi. O, Cermen-stritdəki mənzilinin ünvanını
verdi. Klerk başı ilə razılığını
bildirdi, Derekə uğurlu yol arzuladı və növbəti müştəriyə müraciət
etdi.
- Mən ayın on dördü Nitsaya getmək istərdim.
Əgər mümkündürsə, Mavi qatarla.
Derek cəld ətrafa boylandı.
Necə də qəribə təsadüfdür! O, Mirelə söylədiyi sözlərini xatırladı:
“Ala gözlü ledinin xəyalı. Mən bir daha onu görməyəcəyəm”.
Ancaq Derek onu yenidən gördü, bundan başqa, o da onun kimi Mavi
qatarda Nitsaya getməyə hazırlaşırdı, həm də onunla eyni gündə.
Onun bədənini titrəmə bürüdü. Bəzən Derek mövhumatçıya çevrilirdi.
O, yarızarafatla
demişdi ki, bu qadın ona bədbəxtlik gətirə bilər. Bəs bu birdən
həqiqətə dönsə necə? Qapının ağzında ayaq saxladı və dönüb ona
baxdı. Yaddaşı onu yanıltmamışdı. Bu, o idi.
Bu qadın - ledi idi, sözün əsl mənasında ledi. Çox da gənc olmayan,
gözəl olmayan. Lakin bu qadında nəsə var idi. Bir də ala gözləri....
Heç nəyi onlardan gizlətmək mümkün olmayan ala gözləri. O, küçəyə
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |