42
- Öncə mən Londona gedəcəyəm. Onsuz da vəkilləri görməliyəm.
Sonra yəqin ki, xaricə
yollanaram.
-Əla!
-Amma, əlbəttə ki, hər şeydən əvvəl... -Nə?
- Paltar almalıyam.
- Elə məhz bunu mən bu səhər Artura demişəm, - missis Harrison şən
səslə ucadan
bildirdi. - Bilirsiniz, Ketrin, əgər istəsəniz siz çox gözəl qız ola
bilərsiniz.
Miss Qrey astadan güldü:
- Düşünmürəm ki, məndən gözəl qız çıxar, - o, səmimi söylədi. -
Ancaq münasib paltarlar
həqiqətən də mənə gərəkdir. Deyəsən, özüm haqqında çox danışdım.
Missis Harrison diqqətlə ona baxdı.
- Yəqin ki, bu, sizin üçün çox qeyri-adi haldır, -
o, nəzakətlə bildirdi.
Səfərə çıxmazdan əvvəl Ketrin qoca miss Vaynerlə sağollaşmağa
getdi. Miss Vayner missis Harfilddən iki yaş böyük idi və rəfiqəsindən
çox yaşadığına görə özü ilə fəxr edirdi.
-
Siz heç təsəvvürünüzə də gətirməzdiniz ki, mən Ceyn Harfilddən
çox yaşayacam, elə
deyilmi? - O, məğrurluqla dedi. - Axı biz bir
məktəbdə oxumuşuq. Bax, indi o yoxdur, mənsə hələ də yaşayıram.
Kimin ağlına gələrdi?
- Siz daima şam zamanı qara çörək yeyirsiniz,
elə deyilmi? - Ketrin mexaniki olaraq söylədi.
-
Bunu hələ də yadda saxlamağın qəribədir, əzizim. Hə, əgər Ceyn
downloaded from KitabYurdu.org
43
də hər axşam qara
çörəklə birgə şam etsəydi, hələ də sağ olardı.
Qoca ledi qalibcəsinə başını yelləyərək susdu, sonra birdən nəyisə
xatırladı.
-
Eşitmişəm, sənə çoxlu pul qalıb? Əla, çox
yaxşı. Onları qoru. Sən əylənmək üçün Londona
getmək istəyirsən? Düşünmürəm ki, sən ərə
gedəcəksən. Sən elələrindən deyilsən, əzizim. Sən kişiləri başdan
çıxaranlardan deyilsən.
Neçə yaşın var?
- Otuz üç.
- Nə etməli, - miss Vayner fikirli halda söylədi. - Bu, o qədər də pis
deyil. Əlbəttə, sən gəncliyin
füsunkarlığını artıq itirmisən.
- Qorxuram, haqlısınız, - Ketrin hazırcavablıqla
razılaşdı.
- Sən çox yaxşı qızsan. - Miss Vayner nəvazişlə söylədi. - Əminəm,
kişilərin əksəriyyəti arvadı olaraq sənin kimisini deyil, yüngül qızları
seçərək səhv edirlər. Tanrının əmrini və tərbiyəni unudaraq ancaq
ayaqlarını nümayiş etdirənlərlə evlənirlər. Xudahafiz,
mənim əzizim. Ümidvaram ki, vaxtını gözəl keçirəcəksən, lakin həyat
çox nadir hallarda bizim xəyal etdiyimizlə üst-üstə düşür.
Miss Vaynerin onu uğurlayarkən söylədiyi bu sözlərə qulaq asdıqdan
sonra Ketrin səfərə hazırlıq görməyə getdi. Kəndin az qala yarısı
stansiyaya gəlmişdi, o cümlədən də, göz yaşlarını gizlədə bilməyən
qulluqçu Alisa.
- Daha onun kimiləri yoxdur, - qatar yerindən tərpənəndə Alisa
söylədi. - Yadımdadır ki, mənim Çarlim qızı ilə Deridən qayıdanda
downloaded from KitabYurdu.org
44
mənə qarşı miss Qreydən xeyirxah heç kim olmamışdı. O, zibilləri və
tozları gördüyü zaman daima başa düşürdü ki, mən işlərin hamısını
birdən görə bilmərəm. Lakin onun üçün mən hər
şeyi edərdim. Mən onu əsl ledi adlandırıram, bax belə!
Ketrin Sent-Meri-Midi belə tərk etdi.
VIII
FƏSİL Daha bir məktub
- İşə bir bax! - Ledi Templin “Deyli meyl” qəzetini kənara qoyaraq
gözlərini Aralıq dənizinin mavi sularına dikdi.
Başının üstündə dalğalanan qızılı küsdüm ağacının çiçəklənmiş
budaqları füsunkar bir şəklin çox gözəl çərçivəsini təşkil edirdi:
yüngül ev paltarında qızılı saçlı və mavi gözlü ledi. Düzdür, qızılı
saçlarda da çəhrayımtıl-bəyaz dəridə olduğu kimi, nəsə bir sünilik
vardı, lakin
mavi gözlər təbii idi və ledi Templin qırx dörd yaşında hələ də gözəl
və füsunkar olaraq qalırdı. Düzdür, bu anda o, necə göründüyünün
qeydinə qalmırdı. O, daha ciddi məsələ barədə fikrə getmişdi.
Ledi Templini Riveruda çox yaxşı tanıyırdılar, onun “Marqarita”
villasındakı qonaqlıqları da məşhur idi. Ledi Templin geniş həyat
təcrübəsinə malik qadın idi: birinci dəfə o, təsadüfi evlənmişdi və bu
barədə xatırlamağı sevmirdi; ikinci əri ağıllı idi və tərifəlayiq
işgüzarlıqla ömrünü başa vurmuşdu, dul arvadına pis qazanc
gətirməyən düymə fabrikini miras qoymuşdu; növbəti əri Vikont
Templin idi, o, Rozalini həmişə arzuladığı mühitə təqdim etmişdi.
Dördüncü dəfə Rozalin ərə gedərkən öz
titulunu qoruyub saxladı. Bu dəfə o, sadəcə, həzz xətrinə ərə getmişdi.
Qüsursuz ədalara malik, idmana sevgisi olan və daima sülhsevər
iyirmi yeddi yaşlı gənc mister Çarlz Evansla evlənmişdi. Onunsa pulu
yox idi.
downloaded from KitabYurdu.org
45
Ümumi götürəndə ledi Templin öz həyatından məmnun idi, lakin
vaxtaşırı onun maliyyə problemləri yaranırdı. Düymə fabrikantı dul
arvadına olduqca yaxşı var-dövlət qoymuşdu. Ancaq ledi Templin
təkrarlamağı xoşladığı kimi, “həm onu, həm də o birini...” (“o” -
müharibə zamanı səhmlərin dəyərinin aşağı düşməsi, “o biri” isə - lord
Templinin bədxərcliyi idi) nəzərə alsaq belə, yenə də yaxşı təmin
olunmuş vəziyyətdə yaşayırdı. O, firavan yaşayırdı. Lakin
sadəcə firavan yaşamaq - bu, Rozali Templinin temperamenti ilə
ayaqlaşmırdı.
Beləliklə, bu yanvar səhərində xəbərlər bölməsinə nəzər salarkən,
kiçik bir xəbərə gözlərini zillədiyi zaman onun mavi gözləri böyüdü
və onun dodaqlarından “İşə bir bax!” nidası qopdu. Bu an eyvanda
olan yeganə adam onun qızı Lenoks Templin idi. Lenoks kimi qızının
olması ledi Templin üçün başdan-ayağa cəza idi. Heç bir mərifətə
sahib deyildi, öz yaşından yaşlı görünürdü və çox pis yumor hissi ilə
fərqlənirdi.
- Əzizim, - ledi Templin ucadan söylədi, - bu, əladır!
- Nəyi deyirsən?
Ledi Templin “Deyli meyl”ə işarə etdi və onun marağına səbəb olan
bölməni barmağıyla göstərdi.
Lenoks laqeydliklə oxudu və qəzeti geri qaytardı.
- Nə olsun ki? - o soruşdu. - Bu cür hadisələr az qala hər gün baş verir.
Darıxdırıcı qocalar həmişə kənddə ölürlər və milyonlarla var-
dövlətlərini öz bədbəxt kompanyonlarına miras qoyurlar.
- Hə, əzizim, bilirəm, - anası cavab verdi. - Düşünmürəm ki, sərvət
yazdıqları qədər böyükdür, qəzetdə yazılanlar həmişə dəqiq olmur.
Amma yazdıqlarının hətta yarısına bərabər olsa belə...
- Yaxşı da! - Lenoks ucadan söylədi. - Bizə ki miras qoymayıblar.
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |