129
Qafqaz piyada diviziyasının mənim razılığım olmadan kəskinliklə Bakı üzərinə
hücum etməməsini əmr edirəm" Ģəklində ifadələr iĢlədirdi.
BaĢkomandan vəkili Nuru paĢaya göndərdiyi açıq əmrdə isə:
"Sizə yardım göndərmək qabil deyildir. Vəzifənizin Bakı üzərinə getmək
olmayıb, qüvvələrinizi cəmləĢdirərək, bolĢeviklərin Gəncə üzərinə hərəkətinin
qarĢısını almaq olduğunu bir daha təkrar edirəm" demiĢdi.
Ənvər paĢa ġərq Orduları Qrupu Komandanlığına göndərdiyi açıq əmrdə
də:
"Məndən izin alınmadan Nuru paĢaya heç bir əlavə qüvvə göndərməmənizi,
Nuru paĢa üçün yola çıxarılan qüvvələri də geri almanızı rica edirəm. Əvvəlcə
bildirildiyi kimi Nuru paĢa qüvvələrini cəmləĢdirəcək və yalnız bolĢeviklərin
irəliləməsinə mane olmaqla kifayətlənəcəkdir" Ģəklində əmr verdi.
Ənvər paĢa ġərq Orduları Qrupu Komandanlığına yardım barədə göndərdiyi
gizli əmrdə isə "38-ci piyada alayı ilə bir dağ topçu taborunu Qazax Ģosesi ilə Nuru
paĢaya
yardıma
göndərdiyini"
bildirərək,
komandiri
xüsusi
olaraq
məlumatlandırmıĢdı.
51
Ənvər paĢa, bir tərəfdən türk əsgərinin Bakı üzərinə hücum
etməyəcəyi məsələsində almanları inandırmağa çalıĢırdı, o biri tərəfdən də Nuru
paĢaya gizli əmrlər göndərərək Bakının ən qısa müddətdə ələ keçirilməsi üçün
təlimat verirdi. Həmçinin Ənvər paĢa 1-2 iyul 1918-ci ildə ġərq Orduları Qrupu
komandan vəkili Əsad paĢaya "Ģəxsi" qeydi ilə yazdığı əmrdə Hərbiyyə hərəkat
Ģöbə müdiri Feldmanın son savaĢ durumunu görmək və yerində araĢdırmalar
aparmaq üçün bir gəmi ilə Batuma hərəkət etdiyini və Tiflisdə Almaniyanın
təmsilçisi ilə görüĢəcəyini bildirərək, baĢkomandan vəkilindən göndərilən
əmrlərdən ona heç bir Ģəkildə bəhs edilməməsini və çox gizli tutulmasını istədi.
Ġstanbulla xəbərləĢmə məsələsində bəzi sıxıntılarla qarĢılaĢa biləcəyini bildirərək,
Bakının ən qısa müddətdə ələ keçirilməsi üçün lazım gələn əsgər, silah, sursat,
cəbbəxana və pulun Nuru paĢaya istədiyi qədər verilməsini əmr etdi.
Ənvər paĢa davam edərək belə dedi:
"Xülasə, Nuru paĢanın və Gəncədəki qüvvələrimizin mümkün olan əlavə
əsgər, silah və cəbbəxana ilə gücləndirilməsi iĢinə, vaxt keçirmədən, Feldmanın
gəlməsi ilə durum çox çətin bir hal almadan, mümkün olduğu qədər sürətlə önəm
verilməsini və sizə Ģəxsi və gizli olaraq yazdıqlarımın eyni Ģəkildə Nuru paĢaya da
bildirilməsini və almanlara hiss etdirilməsi qəti doğru olmayan bu xəbərləĢmə
tərzinin, sizin tərəfinizdən və Nuru paĢa tərəfindən də mənimsənilməsinin lazımi
Ģəxslərə xəbər verilməsini rica edirəm."
52
Sovet Ġttifaqı dövründə Göyçay savaĢını araĢdıran bəzi tarixçilər türk hərbi
qüvvələrinin sayı baxımından Qızıl Orduya qarĢı açıq bir üstünlüyü olduğunu
bildirirlər. Həqiqətdə isə mövcud sənədlərə görə bu görüĢ doğru deyildir. SavaĢın
baĢladığı dövrdə Azərbaycana çatan türk hərbi qüvvələrinin sayı beĢ min belə
130
deyildi. Qızıl Ordu qüvvələrinin sayı isə erməni dəstələrin qatılması ilə 30 mini
aĢmıĢdı. Rus tarixçilərin türk zabit heyətinin bu savaĢdakı sövq və idarəsi ilə
təĢkilatçılığını görməməzliyə vurduqları açıqdır. Bundan baĢqa türk zabit heyətinin
qardaĢ Azərbaycanın düĢmən iĢğalından qurtarılması üçün göstərdiyi əzm və
qərarlılıq ilə Mehmetçiyin çox çətin Ģərtlərdə ortaya qoyduğu fədakarlığı yox
saymağa çalıĢdıqları da ortadadır.
ġaumyan və ona bağlı Qızıl Ordu qüvvələri hər Ģeydən əvvəl Azərbaycan
torpaqlarında yaĢayan yerli xalqdan təĢkil edilməmiĢdi. Çar Rusiyası ordularında
xidmət edən zabit və əsgərlərdən təĢkil olunmuĢdu. DaĢnak qüvvələri isə böyük
çoxluğu ġərqi Anadolu bölgəsi və qismən də bugünkü Ermənistan və
Azərbaycanda yaĢayan ermənilərdən ibarət idi. Erməni daĢnak qüvvələri təxminən
3 ildir rus
ordusunun zabitləri nəzarətində təlim görmüĢ və savaĢlara qatılaraq
nizamlı hərbi dəstələr halına gəlmiĢdilər.
ġaumyan Leninə göndərdiyi teleqrafda rus bolĢevik-erməni daĢnak hərbi
qüvvələrinin Göyçay savaĢında üstün bir səy göstərdiyini, ancaq ordunu idarə edən
komandirlərin son dərəcə qorxaq davrandıqlarını bildirdi. Bundan baĢqa ingilis
gizli xidmətinin ordu içində bolĢeviklər əleyhinə apardığı təbliğatın da təsiri
olduğunu bildirdi.
53
Ənzəlidən gəmilərlə hərəkət edərək Ələt stansiyası
yaxınlığında quruya çıxan çarlıq tərəfdarı rus kazakı albay Biçeraxovun qüvvələri
də Kürdəmir müharibəsində iĢtirak etmiĢdi. Rus kazakları ağır bir məğlubiyyətə
uğramıĢdı. Biçeraxov 300-ə yaxın adamını savaĢ meydanında qoyaraq Bakıya
qaçmıĢdı. BirləĢmiĢ düĢmən qüvvələrinə komandirlik etdiyi bu qısa müddətdə
Biçeraxov heç bir uğur əldə edə bilmədi. Böyük ümidlərlə gəldiyi Kürdəmir
cəbhəsindən zərərlə ayrıldı. Türk hərbi qüvvələrinin qarĢısında məğlubiyyətə
uğradı və komandirlik vəzifəsini 22 iyuldan etibarən erməni əsilli Avetisova
vermək məcburiyyətində qaldı.
54
BolĢevik Qızıl Ordu və erməni daĢnak birləĢmiĢ hərbi qüvvələri
Azərbaycanda yaĢayan türkləri etnik təmizləmə aparmaq yolu ilə yox etmək və
bölgədən sürgün edib çıxarmaq üçün Cənubi Qafqaza girmiĢdilər. O tarixlərdə
Cənubi Qafqazın və xüsusilə Azərbaycanın yerli xalqı tamamən Oğuz türklərindən
ibarət idi. Birinci Dünya müharibəsi illərində bugünkü Gürcüstan və Ermənistan
coğrafiyasında da yenə türklər çoxluq təĢkil edirdilər. Bu baxımdan bolĢeviklər və
ermənilərin əsl niyyəti, Azərbaycan və xüsusilə Bakı neftinə sahib olmaq və bu
hakimiyyət gerçəkləĢdikdən sonra da Azərbaycanı Sovetlərin ayrılmaz bir parçası
olaraq iĢğal altında saxlamaq idi. Zatən Lenin və Stalin də bu istiqamətdəki
baxıĢlarını hər fürsətdə açıqca dilə gətirmiĢdilər.
Türk əsgərinin Qafqaza getməsinin əsl hədəfi isə hər Ģeydən əvvəl erməni
daĢnakların ġərqi Anadoluda baĢlatdığı və Azərbaycanın bir çox bölgəsində davam
etdirdiyi qətliamı dayandırmaqdı. Çünki Anadolu ilə Azərbaycanda dili, dini,