127
Cəbhədə savaĢan türk əsgərinə içməli su təmin etmək, önəmli bir məsələ
olaraq qalırdı. Qafqaz Ġslam Ordusu qüvvələri arasında havanın isti olmasının da
təsirilə yoluxucu xəstəliklər ortaya çıxmıĢdı. Qaraməryəm bölgəsində dizenteriya
və vəba, Müsüslü xəttində isə qızdırma xəstəliyi yayılır və Mehmetçiyin
sağlamlığını təhdid edirdi. Bir çox Mehmetçiklə bərabər, 5-ci Qafqaz piyada
diviziyası təchizat komandiri minbaĢı Fuad bəy də vəba xəstəliyinə tutularaq
həyatını itirmiĢdi. Bu da ordu komandanlığını ciddi mənada əndiĢələndirirdi.
Cəbhədəki yoluxucu xəstəliklərlə bərabər, cəbbəxananın yetərsizliyi də
komandirləri düĢündürürdü.
45
Göyçay basqınından sonra gücləndirmə qüvvəsi və xüsusilə cəbbəxana
göndərilməsi ilə bağlı istəklərin sonunda, 9-cu Ordu komandanlığı 38-ci alayın 6
iyulda Gümrüdən hərəkət etdiyini və 11 iyulda Qazax stansiyasına daxil olacağını
bildirdi. Bu yaxĢı bir xəbər idi. Çünki Türk Qafqaz Ġslam Ordusunun tərkibi
yaralanma, itkilər və yoluxucu xəstəliklər üzündən getdikcə azalırdı. 38-ci alayda
65 zabit, 2475 əsgər, 701 heyvan, 2092 tüfəng, 16 ağır pulemyot və 4 güclü dağ
topu, bir güclü dağ batareyası var idi.
46
Qaraməryəm və Ağsudan qaçan Qızıl Ordu qüvvələrinin bir hissəsi cənub
istiqamətində irəliləyərək, Müsüslü-Kürdəmir bölgəsinə çəkilmiĢdi. Cəbhə xəttinin
Müsüslü bölgəsində isə bir bolĢevik hərbi dəstəsi mühasirəyə alınmıĢdı. Həsən
bəyin dəstəsi 250 piyada ilə gücləndirilərək 7 iyulda Kürdəmirə doğru qaçan
düĢməni təqib etməyə baĢladı. ġiddətli çarpıĢmalardan sonra Mehmetçik
Qarasaqqal stansiyasını ələ keçirdi. 13-cü Qafqaz alayı bölgəni nəzarət altına
alaraq Müsüslü yaxınlarına gəldiyində Həsən bəyin dəstəsi ilə Müsüslü dəstəsi də
onlara qatıldı. Mehmetçik Kürdəmir yaxınlıqlarında axĢama qədər davam edən
qanlı vuruĢmalardan sonra bolĢevik qüvvələrini cənuba doğru sıxıĢdırdı.
Göydəlikli-Çaylı xəttində Ġbrahimbəyli və Musabəyli kəndlərinə çatdı və gecəni
burada keçirdi. 8 və 9 iyulda irəliləyiĢini davam etdirən 5-ci Qafqaz piyada
diviziyası Kürdəmiri qəti olaraq qurtarmaq üçün 10 iyul səhəri hərəkətə keçdi. 13-
cü alay Ģiddətli bir hücuma baĢladı. DöĢ-döĢə gedən vuruĢmalar oldu. AxĢama
doğru Dikaya diviziyanın süvari bölmələri ilə bir dağ topçu dəstəsi və 46-cı tabor
da Kürdəmirə çataraq müharibəyə qatıldı. Burada tamamən mühasirəyə alınmaq və
məhv edilmək üzrə olduğunu anlayan bolĢevik zabitləri bölgəni tərk etməyə
baĢladı. Aparılan təqib nəticəsində düĢmən məğlub halda axĢam saatlarında dağlara
doğru çəkilməyə baĢladı. Beləcə üç gün davam edən Ģiddətli və qanlı
vuruĢmalardan sonra Kürdəmir və ətrafı rus bolĢevik və erməni daĢnak
qüvvələrindən təmizlənərək tamamən nəzarət altına alındı. 5-cı Qafqaz piyada
diviziyası cəbbəxana yoxluğunu düĢmənə etdiyi basqınlardan əldə olunan
ləvazimatlarla aradan qaldırmağa çalıĢırdı.
47
128
5-ci Qafqaz piyada diviziyasının Bakı istiqamətində irəliləyə bilməsi üçün
biri Ağsu-ġamaxı istiqamətindəki dağlıq ərazidən, digəri də Kürdəmir-Kərrar-
Hacıqabul istiqamətində düz ərazidən hərəkatı sürdürməsi lazım gəlirdi. Bu da
hərbi qüvvələrin bir-birindən uzaqlaĢmasına və yardımlaĢmalarının kəsilməsinə yol
açacaqdı. Ġrəliyə doğru hərəkətin davam edə bilməsi üçün düzənlikdəki dəstələrin
düĢməni qısa müddətdə bölgədən qovub çıxarması Ģərt idi. Kərrar bölgəsindəki
düĢmənin geri oturdulması üçün 5-ci Qafqaz piyada diviziyası komandiri belə bir
əmr verdi:
"Bir tabor piyada, mürəttəb və milis süvari alayı Müsüslü dəstəsindəki
süvari bölmələri və səhra topları ilə piyadaları və 13-cü alayın əmrindəki rus səhra
topu qrupundan ibarət dəstə podpolkovnik Həbib Səlimov (Azərbaycanlı yarbay)
komandasında 12 iyul 1918-ci ildə hərəkətə keçərək, Kərrar stansiyası və
ətrafındakı düĢməni geriyə oturdacaq və bölgəni iĢğal edəcəkdir. Eyni zamanda bir
qisim dəstələr də Qarasaqqal kəndindəki düĢməni zərərsizləĢdirəcəkdir."
Müsüslü dəstəsinin 12 iyulda Kürdəmir yaxınlarındakı Kərrar stansiyasına
etdiyi hücum uğurlu olmadı. Bunun baĢlıca səbəbi, ərazinin düz olması və
düĢmənin zirehli avtomobillərlə etdiyi qarĢı hücumlar olmuĢdur. 14 iyulda Kərrara
edilən ikinci hücuma 13-cü piyada alayı da qatıldı və buradakı bolĢevik rus və
erməni daĢnak qüvvələri geri oturdula bildi.
48
Göyçay yaxınlarında vuruĢmalar davam edərkən bolĢeviklər Gürcüstan
hökumətindən dəmir yolunu kəsmələrini və türk hərbi qüvvələrinin istifadə
etməsinə əngəl olmalarını istəmiĢdilər. Tiflisdə çap olunan qəzetlər Gürcüstan
hökumətinin buna müsbət cavab verdiyini yazmıĢdılar. Türk Qafqaz Ġslam Ordusu
tərəfindən Göyçayda əsir alınan erməni və rus zabitlərdən öyrənildiyinə görə, rus
kazakı Biçeraxovun hərbi dəstələrindən 3 min nəfərin Cənubi Azərbaycandakı
Ənzəlidən Bakıya çatdığı xəbəri gəlmiĢdi.
49
Biçeraxovun Bakıdakı təxminən min
nəfərlik əsir alman əsgərini silahlandıracağı və Bakını ələ keçirəcəyi, bolĢevik və
erməniləri Ģəhərdən qovacağı da gələn xəbərlər arasında idi.
50
4.Göyçay savaĢının siyasi və hərbi nəticələri:
Türk Qafqaz Ġslam Ordusuna bağlı 5-ci Qafqaz piyada diviziyası
baĢkomandan vəkili Ənvər paĢa da gücləndirici qüvvə göndərilməsi ilə bağlı
cəbhədən gələn raportları dəyərləndirirdi. Osmanlı dövləti ilə müttəfiq olan
Almaniya türk əsgərinin Bakıya girməsinə qarĢı çıxırdı. Ənvər paĢa isə almanları
ləngitməyə çalıĢırdı.
BaĢkomandan vəkili Ənvər paĢa ġərq Orduları Qrupu Komandanlığına 26
iyun 1918 tarixində göndərdiyi açıq əmrdə:
"Bakı üzərinə irəliləmənin Bakıdakı neft qaynaqlarının bolĢeviklər
tərəfindən məhv edilməsi təhlükəsini doğuracağından ümumi hərb sövq və idarəsi
baxımından nə bahasına olursa olsun bundan qaçınmaq lazımdır. Bu səbəblə 5-ci