DÜNYA ƏDƏBİYYATI KLASSİKLƏRİ
Qadın hiddət və qəzəblə pıçıldayaraq soruşdu:
-
Nə istəyirsən?
-
Xanım, bizə siz yox, o biri lazımdır.
-
Hansı?
-
Gənc qız.
Qadın başını yırğalayaraq bağırdı:
-
Burada kimsə yoxdur, kimsə yoxdur, kimsə yoxdur!
-
Var, - cəllad cavab verdi, - siz bunu özünüz də gözəl
bilirsiniz. Qoyun onu asaq, sizə isə toxunmayacağıq.
Qarı acı-acı güldü:
-
Aha! Sən mənə pislik etmək istəmirsən!
-
Xanım, o birini mənə təslim edin. Cənab rəis belə əmr
etmişdir. Qadın dəli kimi bağırdı:
-
Burada heç kəs yoxdur.
-
Mənsə deyirəm ki, var, - cəllad cavab verdi, - orada iki adam
olduğunu biz hamımız gördük.
-
Elə isə özün bax,-münzəvi qadın gülərək dedi,-başını içəri
sox. Cəllad qadının uzun dırnaqlarına baxdı və başını pəncərədən
içəri soxmağa cəsarət etmədi.
Tristan əsgərlərini Siçan yuvasının ətrafında yarımdairə şəklində
düzmüşdü. Özü isə dar ağacının yanında atın üstündə oturmuşdu.
-
Haydı, tez ol, - cəllada dedi.
Anrie Kuzen bir daha karıxmış halda Tristanın yanına gəldi.
Kəndiri yerə qoyub papağını əlində əzişdirməyə başladı.
-
Müsyö, ora necə girək? - o soruşdu.
-
Qapıdan!
-
Orada qapı yoxdur.
-
Elə isə pəncərədən!
-
Pəncərə çox dardır!
-
Elə isə pəncərəni genişlət! - Tristan qəzəblə bağırdı. - Sənin
yanında külüngün yoxdur?
Qadın mağarasının dərinliyindən bu səhnəni diqqətlə izləyirdi. O
artıq heç bir şeyə ümid bəsləmirdi. Nə istədiyini özü də bilmirdi, o
yalnız qızının əlindən alınmamasını istəyirdi.
Anrie Kuzen sütunlu evin anbarındakı alətləri gətirməyə getdi.
Oradan bir nərdivan da gətirib yolüstü dar ağacına söykədi. Beş-
790
downloaded from KitabYurdu.org
altı nəfər əsgər əlinə ling və külüng götürüb Tristanla birlikdə pən-
cərəyə yaxınlaşdılar.
-
Qarı, - Tristan ciddi tərzdə dedi, - qızı bizə xoşluqla təhvil
ver!
Qadın, sanki, onun sözlərini başa düşmürmüş kimi üzünə baxdı.
-
Lənətə gələsən! - Tristan sözünə davam etdi, - kralın arzu və
iradəsinə görə, bu cadugəri asmağımıza sənin nə üçün mane olduğunu
heç cür başa düşmürəm? - O, bu sözləri deyib vəhşicəsinə qaqqıldadı.
-
Niyə mane oluram? Səbəb budur ki, o, mənim qızımdır!
Qadının sözləri cəllad Anrie Kuzenin özünü də diksindirdi.
-
Mənim sənə yazığım gəlir, - rəis cavab verdi, - lakin kralın
əmri belədir.
-
Mənim sənin kralınla nə işim var! Sənə deyirəm ki, o, mənim
qızımdır!
-
Divarı uçurun! - Tristan əmr etdi.
Divardakı deşiyi genişlətmək üçün pəncərənin altından bir cərgə
daşı uçurmaq lazım idi. Zavallı ana ling və külünglərin onun qalasını
uçurmağa başladığını gördükdə dəhşətli fəryad qopardı və sürətli
addımlarla daxmanın içində var-gəl etməyə başladı; on beş ildən bəri
bu qaranlıq və dar daxmada yaşamağa öyrəşmiş qadın qəfəsə salınmış
vəhşi heyvan kimi hücrədə vurnuxmağa adət etmişdi. O susurdu,
lakin gözləri parlayırdı. Hətta əsgərlər belə bu mənzərədən dəhşətə
gəlmişdilər.
Birdən o, öz daşını götürərək qəhqəhə çəkdi və nişançılara sarı
tolazladı. Lakin əlləri titrədiyindən daş kimsəyə toxunmadan Trista-
nın atının ayaqları altına düşdü. Qadın dişlərini qıcırdatdı.
Hələ günəş doğmasa da, işıqlı idi və ətrafdakı evlərin köhnə
bacaları al rəngə boyanmışdı. Adətən, bu zaman oyanan əhali pən-
cərələri açmağa başlamışdı. Qrev meydanından bazara mal aparan
şəhərlilər, alverçilər keçirdilər. Onlar Siçan yuvasının ətrafına top-
laşmış əsgərlərin yanında bir dəqiqə dayanaraq heyrətlə onlara baxır,
sonra yenə yollarına davam edirdilər.
Qadın qızının yanında oturdu, bədəniylə onun qarşısını tutaraq
diqqətlə pəncərəyə baxır və hərəkət etmədən yalnız “Feb! Feb!” pıçıl-
dayan zavallı qızın nəfəsinə qulaq asırdı. Pəncərənin ətrafındakı deşik
791
downloaded from KitabYurdu.org
DÜNYA ƏDƏBİYYATI KLASSİKLƏRİ
genişləndikcə, zavallı ana geriyə çəkilir və gənc qızı daha bərk-bərk
divara sıxırdı. Birdən pəncərənin altındakı böyük daşın laxladığını
gördü (çünki gözünü pəncərədən ayırmırdı) və Tristanın səsi eşidildi.
Sanki, yuxudan ayıldı və çığırmağa başladı. Onun səsi gah mişar
qıcırtısı kimi qulağı dəlir, gah da batırdı, sanki, dünyanın bütün nalə-
nifrini, bütün qarğışları ağzına dolaraq birdən püskürəcəkdi.
-
Off! Bu dəhşətdir! Quldurlar! Yəni siz, doğrudan, qızımı mən-
dən ayırmaq istəyirsiniz? Onun mənim qızım olduğunu sizə söylə-
mədimmi? Xainlər! Məlun cəlladlar! Alçaqlar! Qatillər! Kömək edin!
Kömək edin! Qızımı əlimdən alırlar! Aman tanrım, sən buna yol
verəcəksənmi?
Sonra qızmış pələng kimi dörd əl-ayağı üstə duraraq tüklərini
qabartdı və köpüklənmiş ağzını açaraq Tristana bağırdı:
-
Yaxın gəl! Bacarırsansa, qızımı əlimdən al! Başa düşmürsən?
Sənə deyirəm ki, bu, mənim qızımdır! Sən ana olmağın nə olduğunu
bilirsən? Ey, canavar, məgər sən heç vaxt öz dişi canavarınla yat-
mamısan? Məgər sənin heç vaxt canavar yavruların olmayıb? Əgər
balaların varsa, onlar ulayanda sənin qarnında içalatın qarışmır?
-
Daşı çıxarın, - Tristan bağırdı.
Daş yerindən tərpəndi: bu, yazıq ananın son istinadgahı idi.
Qadın özünü bu daşa doğru atdı, onu yerində saxlamaq istədi, lakin
altı iri vücudlu kişinin güclə yerindən tərpətdiyi bu ağır daş qadının
dırnaqlarını qoparıb əlindən çıxdı və gurultuyla yerə düşdü. Zavallı
ana deşiyin açıldığını görüb başını daşlara vura-vura onun qabağına
uzanaraq çığırmaqdan batmış səsiylə bağırdı:
-
Kömək edin! Yanğın! Yanırıq!
-
Qızı çıxarın! - Tristan soyuqqanlıqla əmr etdi.
Lakin qarı əsgərlərə elə qəzəblə baxdı ki, onlar qabağa getmək
əvəzinə geriyə çəkilmək istədilər.
-
Haydı, irəli! -Tristan bağırdı. - Anrie Kuzen necə oldun?
Kimsə yerindən tərpənmirdi.
Tristan hiddətlə bağırdı:
-
Vay sizi maymaqlar! Bir qarıdan qorxursunuz! Adınızı əsgər
qoymuşunuz!
-
Müsyö, - Anrie Kuzen dedi, - siz bu yırtıcı heyvana qarı
deyirsiniz?
-
Onun aslan kimi yalı var! - başqa bir əsgər dedi.
792
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |