FRANSUAZA SAQAN
78
üçün sə göyə sovurmağına imkan verməyə haqqım yox-
dur. Sən axı özün də yaxşı bilirsən ki, «Steynvey» almaq
is tə mirsən; sadəcə, dostlarını çətinlikdən qurtarmağa ça-
lı şırsan.
– Sənin üçün bunun nə fərqi var ki?
Onun haqlı olması məni qətiyyən təəccübləndirmirdi.
Qeyd-şərtsiz bir şey vardı ki, mənim də səhv etmək hü-
qu qum var və kiminsə buna mane olması, sadəcə, anor-
mal lıqdır.
– Əlbəttə, var. Bütün bunlar sənin hər şeyi göyə so vur-
mağınla başa çatacaq. Sadəlövhlüyün ucbatından səni elə
ət ra fındakı müftəxorlar talayacaqlar, hələ bu azmış ki mi,
bü tün insan övladlarına olan inamını da itirəcəksən. Yox,
dos tum, sonradan sənin acı-acı ağlamağını is tə mi rəm.
– Bunun yalnız mənə aidiyyəti var...
– Özü də bilirsən nə var?!. Sən özün belə olmasını is-
tə mişdin, Vensan. O adamlardan qorunmaq üçün özün də
bil mədən sığınacaq axtarırdın. İstəyirdin ki, daha mə su liy-
yət li insanlar səni müdafiə etsinlər. Özün fikirləş! Məgər
baş qa cür olsaydı, atamın sənə kömək etməsinə razılıq
ve rə bilərdin?
– Sənin atan məni barmağına doladı, – az qala, «hə,
mə nə kələk gəldi» deyəcəkdim. Amma özümü saxladım.
İn sa nı öz köməkliyi ilə pulsuz qoyanda bu barədə sakit
da nış maq çətin məsələdir, – o, mənə müqavilənin bütün
müd də alarını izah etmədi; indi sənin razılığın olmadan bir
qu tu siqaret belə ala bilməyəcəyəm.
O, qürurla başını arxaya atdı:
– Siqaret almaq üçün sənə nə vaxtdan mənim icazəm
la zım olub ki?
– Nə olar… cibxərcliyi üçün verilmiş pulları mənim qo-
no rarım ilə müqayisə etməli olsaq...
Loransa mənalı-mənalı baxdım, pərt oldu.
– Əvəzində sən öz kapitalından aylıq gəlir əldə edə-
cək sən, bu, çox sabit gəlirdir. Əgər bu məsələni bankla
yo lu na qoymaq istəyirsənsə, lazım olan kağızları imzalaya
bilərəm.
– Düz başa düşdümsə, mənə yalnız dövriyyədən gə-
lən gəliri xərcləməyə icazə verilir, bu işlə də sənin ban-
ki rin məşğul olur… mənim əmanətim sayəsində… amma
əma nə tə gəlincə, mənə heç nə düşmür?! Bu ki lap əladır!
BOYUNDURUQ
79
– Əzizim, – o, demək olar, nəvazişlə gülümsəyərək
de di, – əzizim, sən əsəbiləşirsən, amma bütün bunlar sə-
nin üçündür, Vensan, and içirəm! Sənin pullarından bir
frank be lə götürməyəcəyəm, bunu ki çox gözəl bilirsən.
Mən onu qoruyacağam, vəssalam; həm də… sən özün də
qey ri-şüuri şəkildə olsa da, bunun belə olmağını istəyir-
sən, – bu kiçik freydsayağı «not», çox güman ki, Loransın
öz vic da nını gizlətmək istədiyi tikilinin vacib daşı idi; o,
dü nən ax şamdan bəri, eləcə də bütün səhəri dayanmadan
bu no tu dınqıldadırdı; və bu işə öz səfehliyinin və qə rəz-
li li yi nin bütün yenilməz gücünü sərf edirdi; bu həm də
onun içində sonsuza qədər canlı qalacaq sahibkarlıq yan-
ğı sı qədər güclü bir hiss idi.
Mən nə bu qədər sadə və güclü hisslərin əleyhinə, nə
də onun istifadə etdiyi qarşısıalınmaz dəlillərə qarşı mü ba-
rizə aparmaq iqtidarında deyildim.
– Mən sənin haqqında fikirləşirəm, Vensan! Əzizim,
tə səv vür et ki, mənim başıma bədbəxt bir hadisə gəlib...
– Bax, bəd-bəd danışma, – hələ də nəyə isə istehza
ilə ya naş mağa çalışaraq dedim; amma birdən-birə, sanki,
bo ğazıma nə isə dirənib qaldı, qıpqırmızı qızardım; di
li
do laşa-dolaşa çaşıb-qalmış zərif arvadcığazımın ba
xış la rı
al tın da otaqdan bayıra sıçradım; əsəbdən ürəyim bu
lan-
mış dı; artıq çoxdan idi mənimlə belə bir şey baş ver mir di…
Çox güman ki, gənclik illərindən bəri. Əvvəllər elə fi kir lə-
şir dim ki, yaşla bağlı məsələdir və artıq ondan canımı qur-
tar mı şam. Sən demə, belə deyilmiş.
Studiyaya – öz sığınacağıma gəldim, qapını açarla
bağ layıb çarpayının üstünə sərələndim. O, mənim zəh lə-
mi tök müş dü. Lorans məni yeddi il idi dayanmadan al çal-
dır dı; ona, sadəcə, mənim əlinin altında olmağım lazım
idi. Qoy lap qəzəblənmiş olum, qəzəbimi gizlətmiş olum
– fərq et məz... O, həmişə məni boyunduruqda saxlamaq
is təyir di; özü də istəyirdi ki, mən bunu hiss edim.
Lorans məndə elə bir təəssürat yaratmağa çalışırdı ki,
guya, məni hər şeylə təmin edir, buna görə də ona borclu
ol malıyam; çox güman, o, elə hesab edirdi ki, məni ona
yal nız bu bağlayır və bu məsələdə, guya, onun atasına –
ax ta lanmış şöhrətpərəst donuza oxşayıram… Yalnız bir fər-
qimiz vardı – mən, atasından fərqli olaraq onu təhqir edə
FRANSUAZA SAQAN
80
bilmirdim; halbuki atası bütün ömrü boyu Loransın zavallı
anasını alçaltmaqla məşğul olub.
Lorans uşaqlığını bu cür zirzibil arasında keçirdiyindən
and içmişdi ki, etibarsız ərinin lovğalığına və ədəbsizliyinə
dözməyəcək.
Buna görə də mənə ərə gəlmişdi; mən ona zəif xa rak-
terli adam təsiri bağışlamışdım və Lorans fi kir ləş miş di ki,
ona xəyanət etməyimə mane ola biləcək; bizim ara mız-
da əbədi olaraq mülkiyyətçi ilə xüsusi mülkiyyət ara sın da
olan münasibət qurulmuşdu; Lorans heç vaxt mə ni sev-
mə mişdi; o, mənə sahib çıxmışdı. Mənim utanc do ğu ran
uğur suzluqlarıma gəlincə, o yalnız ona görə mə nə təs kin-
lik ve rirdi ki, bu, onun işinə yarayırdı; ona dahi musiqiçi
gə rək deyildi; bu azmış kimi, dahi musiqiçi olmamağım
üçün hər şey edə bilərdi, əgər, doğrudan da, xüsusi is te-
da dım olsaydı...
Ümumiyyətlə, natura etibarilə sentimental abır sız lar-
da nam; indi də nə isə mənə toxunur, nə isə məni təhqir
edir disə, bu da Loransı, az da olsa, sevdiyim o xoşbəxt
an lar la bağlı xatirələr idi; o zamanlar ona baxmaq, onun
xoş bəxt olduğuna inanmaq xoşuma gəlirdi; yəni bu, əs-
lin də, heç vaxt olmamış bir şey haqqında xatirə idi... Sən
de mə, o, məni axmaq yerinə qoyubmuş; məndən istifadə
edə rək mənim yaxşı əhvali-ruhiyyəmin, ehtirasımın və tə-
biə tim dən gələn şadlığımın hesabına yaşayırmış.
Lorans mənim hisslərimi manipulyasiya edə bilirdi,
çün ki aramızdakı gərginlik heç vaxt azalmırdı; o, mənə,
ən azı, min dəfə «səni sevirəm» demişdi. Yalnız ona görə
ki, mə həb bət onun üçün ödəmə vasitəsi, ödəmə haqqı
idi; mən də ona məhəbbətimi etiraf edirdim, amma bu
söz lə rə ina nır və inanmaq istəyirdim.
Bununla belə, onunla birlikdə olmaq dəhşətli də rə-
cə də darıxdırıcı idi; onun qorxunc dostlarına, özünü öy-
mə si nə, qəddarlığına, səfehliyinə, günah hissi ilə qarışıq
olan snobizminə, daha dəqiq desək, təkəbbürlə qarışıq
il ti fat hissinə səbirlə tab gətirirdim; bu iltifat da günah his-
si nin tə siri ilə yaranırdı; yəni bəzən ağlına gələndə ki mə-
ni sax
layır, içində belə bir günah duyurdu; əgər Lorans
öz ali
cənab rolunu daha məlahətli və təbii oynasaydı,
da ha doğ rusu, məni özümə görə sevmiş olsaydı, bəl kə
Dostları ilə paylaş: |