əhəmiyyətli olmuşdur. Marksizmə rəğmən sosial-iqtisadi faktorların inkişafı və sosial təzadlığın
mahiyyətinin açılmasına cəhdlər artmış, bazar mexanizminin konfliktliyinin təhlili aparılmışdır.
Onun istismar nəzəriyyəsi cəmiyyətdə humanist və mütərəqqi islahatların aparılmasına zəmin
yaratmışdır. Nəzəriyyəsində mübahisə və təzadların olmasına baxmayaraq bir sıra aparıcı
tədqiqadçılar ədalətli olaraq K.Marksı iqtisadi fikrin ən nəhəng simalarından sayırlar.
Marksizmin ən görkəmli nümayəndələri sırasında alman tarixçisi
və filosofu Fridrix Engels
/1820
F.Engels V.Lenin
əaliyyəti nəticəsində planetin çox mühüm
hissə
örülmüşdür. Bu
zama
sində klassik siyasi iqtisad məktəbi böhranlı vəziyyətə
düşm
fikir tarixində marcinalizm prinsipi XIX əsrin son onilliklərində bir sıra iqtisadi
kəşflə
-1895/ və kommunist-proletar inqilabı nəhəngi Vladimir İliç Lenin /1870-1924/
şəxsiyyətləri dayanır.
K.Marks
Elmi kommunizmin baniləri sayılan bu üçlüyün f
sində siyasi-iqtisadi sistemin yeni tipi praktiki məzmun və formatda
uzun müddət bərqərar
olmuşdur [6, 22-25].
Ötən əsrin sonlarında kommunist recimlər əksərən çöksələr də onun bariz
formaları Çində, Şimali Koreyada, Kuba və Veytnamda hələ də yaşanmaqdadır.
I və II Cahan savaşları arasında marksist iqtisadçılıq zəmində xeyli işlər g
nlarda marksimz bir çox ictimai edmləri ağuşuna almış, onların ənənəvi paradiqmasını
dəyişmələrə məruz qoymuşdur. Bu zamanlarda revanş qazanan marksizm
«neomarksist
məktəbin» - «radikal siyasi iqtisadın» dirçəlişinə rəvac verdi. Faşizmin və «qırmızı təhlükə»nin
gücləndiyi çağlarda ABŞ-ın özündə belə bir çoxları Marksın iqtisadçı olduğunu ununtdular.
1940-cı illərdə bir çox ingilis dilli iqtisadçılar K.Marksın yaradıcılığına çox ciddi yanaşmaları
ilə fərqləndilər. Bu baxımdandır ki, marksizmin özünün çox zəif intişar tapdığı ABŞ-da da
iqtisadi problemlərin müvafiq baxışlar sistemini nəzəri mövqedə tədqiq edən görkəmli iqtisadçı
simalarına rast gəlinir. Bu simalar içərisində isə məhşur amerikan iqtisadçısı və publisisti Ceyms
Alen /1906/ daha çox fərqlənərək beynəlxalq inhisarçılığı, bazar
problemlərini zəhmətkeşlərin
hüquqları çərçivəsindən həll etməyi üstün bilmişdir. Bununla belə vurğulanmalıdır ki, elmi
müsətəvidə marksizm nəzəriyyəsinin tam iflasa uğradığı qənaətinə də gəlmək olmaz. Bu
möhtəşəm toplumun materialları hələ də digər nəzəriyyələrin inşaasında istifadə olunur və yeni
yanaşmaları istiqamətləndirir [79, 127].
XIX-cu əsrin son məqamları ərəfə
üşdü. Belə ki, bu nəzəriyyə sərvətlərin xərclər şərhinə əsaslanaraq iqtisadiyyatın bir sıra
çətin problemlərini izah edə bilmirdi. Onun zəif yeri tamılıqla istehsalçıya əsaslanaraq
istehlakçıya böyük əhəmiyyət verməsində idi. Bu böhranlı vəziyyətdən çıxışı
marcinalistlər
tapdılar. XIX-cu əsrin son onilliklərində yaranış tapan marcinalizm sisteminin mərkəzində öz
tələbləri ilə subyekt dayanırdı. Marcinalizm fransız köklü söz
marja - son hədd mənasını
ifadələndirir.
İqtisadi
rin və nəzəri yaranışların nüvəsini təşkil edərək
marcinal inqilab kimi elm sferaya daxil
olmuşdur. Marcinal inqilab iki mərhələdə təzahür edərək ikinci mərhələdə neoklassik adlanışlı
təyinat almışdır. Belə ki, bir sıra alimlər marcinal inqilabı başlayaraq
sonradan daha dərin olan
neoklassik nəzəriyyənin yaranışını təmin etmişlər. Marcinal inqilabın görkəmli nümayəndələri
K.Menqer /1840-1931/, F.Vizer /1851-1926/, E.Bem-Baverk /1851-1914/ U.Cevonos /1835-
1982/, F.Ecuort /1845-1926/, L.Valras /1834-1910/, C.Klark /1847-1938/, A.Marşal /1842-1924/
və başqaları hesab edilirlər. «Son hədd analizinin» banisi İ.Tyunen /1783-1850/, A.Kurno /1801-
1877/ və Q.Qossem /1810-1858/ isə macinalizmin sələfləri sırasında dayanmışlar [60, 113, 127].
28
Marcinal inqilab mahiyyətcə təhlil metodikasınıda ağırlıq mərkəzinin xərclərdən son
nəticə
xəbər tutmayaraq eyni zamanda üç mütəfəkkir: Avstriyada
K.Me
L.Valras
ı görkəmli iqtisadçı Karl Menqer və
onun
Siyasi iqtisadın əsası» adlı əsərində fərd
səviy
K.Menqerin xəttinə təmas edərək F.Vizer
dəyərin subyektiv
nəzəri
n
ənfəət» əsəri,
«Kap
İngilis marcinal məktəbinin görkəmli nümayəndəsi məntiqçi, iqtisadçı və statistik Uilyam
Stenli Cevons «Siyasi iqtisadın nəzəriyyəsi» və «Elmin prinsipləri» əsərlərində geniş riyazi
aparatın köməyi ilə marcinalizm ideyalarını yeni aksesuarlarla zənginləşdirdi. O, tədqiqatlarında
bölgü nəzəriyyəsini inkişaf etdirərək «bölgü tənliyinin» köməyi ilə faydalığın son həddinin
azalan qanununu işləyib formalaşdırdı [127].
Lozan məktəbinin təməlçisi, İsveç iqtisadçısı, riyazi məktəbin
banisi Leon Mari Espri
yə keçməsi prinsipini ilə təminat tapmışdır. Marcinalistlərin inqilabiliyi bir də onda nəzərə
çarpmışdır ki, onlar dəyərləri faydalıq effektində, istehlak təminatlığı dərəcəsində görmüşlər.
Klassiklər iqtisadi artım, ictimai sərvətin yüksəlişi və sair bu kimi dinamik məsələlərinə istinad
etdikləri halda, marcinalistlər qısa müddətləri əhatə olunan,
dəyişməyə macal tapmayan
proseslərə üstünlük vermişlər [119].
Marcinal nəzəriyyə bir-birindən
nqer, İngiltərədə U.Cevonos və İsveçrədə L.Valras tərəfindən yaradılmışdır. Bundan sonra
avstriya, ingilis, lozanna və amerikan məktəbləri təşəkkül tapmışdır.
K.Menqer U.Cevonos
Avstriya məktəbi adlanışından irəli gələn avstriyal
yetirmələri olan həmyerliləri Fridrix Vizer və Yevqeni Bem-Beverklə təmsil olunur. Bu
alimlər
pleyadası iqtisadi liberalizmə oriyentasiya olunaraq sosializmi inkar
edərək məntiqi
düşüncədə riyazi metodu üstünlük vermişlər [53. 72].
K.Menqer fundomental elmi səciyyə daşıyan «
yəsində mikroiqtisadi təhlil apararaq «robinzonada» abstraksiyası üzərində sonhədlilik
prinsipini işləmişdir. K.Menqer hesab edirdi ki, müxtəlif intensivlik çevrəsində hər şey insanın
tələblərindən yaranır. İstehlak tələbləri üçün nemətlər, istehsal üçün isə yardımçı olan istehsal
resursları vacibdir.
yyəsini «İqtisadi dəyərlərin mənşəyi və əsas qanunları haqqında»,
«Təbii dəyərlər» və «İctimai təsərrüfat nəzəriyyəsi» əsərləri ilə
zənginləşdirmişdir. O, elmi dövriyyəyə «Son faydalıq», «Qossen qanunları»
«həvalə etmək və ya öhdələndirmək» kimi anlayışlar gətirmişdir. Onun
tərəfindən resurslardan alternativ istifadə imkanlarını ehtimal edən
alternativ xərclər nəzəriyyəsi də işlənlənmişdir. İctimai təsərrüfata baxış
keçirərək F.Vizer belə bir qənaətə gəlmişdir ki, özəl
təsərrüfatçılıq düzümü ictimai iqtisadi ittifaqın
tarixi
mış metodudur. O ümumi tabeçiliyi təcəssüm etdirən
direktiv təsərrüfatdan daha səmərəlidir [127].
Y.Bem-Baverk marcinal metodikanı «Kapital və m
olan vahid və sına
italın pozitiv nəzəriyyəsi» və «Təsərrüfat rifahı dəyərlərinin əsas
nəzəriyyəsi» əsərləri ilə daha da dolğunlaşdırdı. O, bölgü probleminə istehsal
faktorlarının qiymət təyinatı bucağından yanaşaraq tədqiqat sferasına bazarın
vəhdətliyi kateqoriyasını gətirmişdir. Y.Bem-Baverkin tədqiqatlarında
mərkəzi ideya xəttini kapital üzərində mənfəət yaranmasını təşkil edən
«Gözləmə nəzəriyyəsi» mühüm yer tutur [53, 60].
29