kursla 120$-130$ milyon/
təşkil etmiş, varislərə iki milyon civarında ödənişdən savayı bütün
varidad fonda köçürülmüşdür. Vəsiyyət məramnaməsinə görə A.Nobelin kapitalı qiymətli
kağız
asılı olmayaraq, yalnız fərdi qaydada təqdim
olunu
nmayan iqtisadiyyat istiqamətli
yeni
d
ədər geniş effektivlik qazana bilməmişdir. Bütün tarixi ərzində mükafat cəmi 7
dəfə
paritetlərin düzülüşü, aksentlərin vurğusu mükafatın devalvasiyasına
aparı
məlumatlar verilmişdir/
lara çevrilərək əldə edilən gəlirlər bəşəri elmi-əməli fəaliyyətin, ədəbi yaradıcılıq və sülh
carçılığını ehtiva edən beş istiqamətdə: fizika, kimya, təbabət, ədəbiyyat
və sülh sahəsində ən
sanballı nailiyytlərə yönəldilir.
Mükafat A.Nobelin əksi olan qızıl medal, fəxri diplom və böyük həcmli məbləği ehtiva
edən bank çekindən ibarətdir. Onun məbləği Nobel fondunun cari vəziyyətindən asılı olaraq 1-
1,2$ milyon həcmindədir. 1901-ci ildən başlayaraq bu ali mükafatlandırma aksiyası bir əsrdən
çoxdur ki, icra olunmaqdadır. Mükafatlandırma İsveç Kral Akademiyası tərəfindən paytaxt
Stoqolmda Alfred Nobelin vəfat günündə - 10 dekabrda təqdim edilir.
Nobel mükafatı sülh mükafatında kollektivlərə şamil olunan istisnalardan savayı
milliyyətindən, irqindən, cinsindən, dinindən
r. Nobel mükafatı özünün təkrar mükafatlandırma tarixini də yaşamışdır. Mariya
Skoldovskaya Küri /
1903 və 1911-ci illərdə/ Laynusu Polinq /
1954 və 1962-ci illərdə/
və Con
Bardin /
1956 və1972-ci illərdə/ bu mükafata iki dəfə layiq görülmüşlər.
1968-ci ildə İsveç Bankı Nobel pentoqramda təcəssüm olu
nominasiyalı mükafat növü təsis etdirmişdir. Bu təsisat dəqiq olaraq «İqtisad elmi üzrə
Alfred Nobelin xatirəsinə İsveç Bankının mükafatı» adlanır. İqtisad elmi sahəsini əhatə edən
Nobel mükafatı iqtisadçılar arasında qlobal dünyanın ən nüfuzlu təltif çələngi hesab edilir. Bu
mükafatın digər səciyyəvi xüsusiyyəti onun yalnız elmi dairələrdə deyil, həm ə geniş
ictimaiyyatin nəzər və diqqətində alim reytinqinin son ali pilləsi olaraq dəyərləndirilməsi ilə
bağlanılır [127].
Xüsüsi olaraq vurğulanmalıdır ki, görkəmli iqtisadçılara beynəlxalq mükafatlar verilməsi
istəkləri ötən əsrin bütün tarixi dönəmlərində gündəlikdə durmuşdur. Bu sırada 1947-ci ildə
Amerika iqtisadçılar assosiasiyasının məhsur statistik Frensis Amasa Uolkerin /1840-1897/
şərəfıinə təsis etdiyi medal - mükafat xüsüsi yer tutur. Bu mükafat
hər beş ildən bir təqdim
olduğu üçün bir q
ünvana yetişmiş, son təltifat isə məhşur iqtisadçı Nobel laureatı Saymon Kuznesə nəsib
olumuşdur. Ötən əsrin 80-ci illərində Nobel mükafatı ilə rəqabətə davam gətirməyən mükafat
özünün mövcudluğuna son qoymuşdur.
Nobel mükafatı beynəlxalq səciyyə daşıyaraq bənzərsiz brend olmaqla yanaşı, həmçinin də
siyasi bir alətdir. Hər il təqdim edilən bu mükafatın qazanılmasında bir sıra faktorlar və nüanslar
nəzərədə tutulur.
Mühüm olaraq canr pariteti, növbəlilik və siyasi koorektivlik kimi amillər bu
çevrədə ön sırada dayanır. Konyuktur və mövcud situasiyon vəziyyət isə sıraya pozuntu gətirə
bilər. Təbii ki, bütün bu faktorlar kommulyativ olaraq son final nəticədə özünü göstərir.
Manipulyasiya cəhtləri,
r. Formalaşan gerçəklik isə öz növbəsində sferanı müəyyən dairələrin müxtəlif məsələ və
hadisələr üzrə mövqe nümayişinin poliqonuna çevrilir. Üstün oyun şərtlərinin, alternativlərin
yoxluğu şəraitindən qaydalar düzülüşü çoxlarına xoş gələ bilər. Lakin
bütün bunlara baxmayaraq
Nobel laureatı adını qazanmaq elm adamları üçün ən yüksək zirvə, fəth obyekti olaraq qalır.
Eyniyyətlər yetərli olsa da iqtisadaçılar üçün bu dairə də fərqli sektorlar mövcuddur. Belə ki,
Nobel laureatlığına yetişmə iqtisadçılara dünya iqtisadi siyasətinin formalizasiyasında iştirak
imkanlğı yaradır, onların elmi-əməli fəaliyyətinin qlobal kontekstdə reallaşmasını təmin edir.
/
Əlavə 1-2-də 1969-2004-cü illərdə iqtisadiyyat sahəsində Nobel laureatlarının nomenklatur
siyahısı və statistikasını əks etdirən
44
II FƏSİL
r çevrəsində
nəzəri toplum
ələlərinin keçid
araqlandırmışdır.
aşması bu və ya
SİVİLİZASİYA PARADİQMALARI
2.1. Cəmiyyət həyatinin inkişaf silsiləsi elmi yanaşmalar və baxişla
Təsərrüfat həyatının tarixi inkişaf
mərhələrinin tədqiqi tam bir
formalaşdırmışdır. Tarixçiləri daim qət olunmuş təsərrüfat həyatının inkişaf mərh
və təsnifat qanunauyğunluqları, görünən bölgülərin obyektivləşmiş sərhədləri m
Nəzəri müstəvidə müvafiq bölgüləşmənin müxtəlif baxışlar bucağından strukturl
digər siyasi, sosial-iqtisadi əsaslara söykənərək işlənmiş və konseptual olaraq ictimai fonda
təqdim edilmişdir.
Müasir dünyada ayrı-ayrı ölkələrdə insanın təsərrüfat həyatının inkişaf mərhələlərinin
əsasını səciyyələndirən tədqiqat modeli olaraq nəzəri və metodoloji ilkin şərtlər vəhdətini təşkil
edən /
paradiqmal bölgü daha geniş yayılmış nümunələrdəndir.
Bu təsnifat ən dar çevrədə
aşağıdakı iki əsas strukturda ehtiva olunur:
Formasiya paradiqması;
Sivilizasiya paradiqması.
Sosial-iqtisadi formasiya nəzəriyyəsi XIX əsrin ortalarında gənc heygelçilər və digər
idealistlərə zidd olaraq K.Marks və F.Engels tərəfindən işlənmişdir. Bununla bərabər K.Marks və
F.Engels tarixin materialistcəsinə anlayış nəzəriyyəsini formalaşdıraraq müvafiq sistem əsasında
ictimai münasibətlərin yeni konsepsiyasını yaratmışlar.
Formasiya paradiqmasının əsasında ictimai-iqtisadi formasiya kateqoriyası dayanır. O,
özündə müvafiq struktur çərçivəsində material nemətlərin istehsal üsulunu, istehsal gücləri,
istehsal vasitələri olan - bazisi və müvafiq siyasi oriyentasiya - üstqurumu birləşdirir.
Mahiyyətcə bu yanaşma beş ictimai-iqtisadi formasiyada təcəssüm olunur:
İbtidai icma;
Quldarlıq;
Feodalizm;
Kapitalizm
Kommunizm - /
iki fazada: Sosializm və Kommunizm/.
Formasiya yanaşmasında hər bir cəmiyyət tipinin öz inkişafında bütün bu müvafiq
pilələrdən keçid labüdlüyü şərtləndirilir. İctimai-iqtisadi formasiya kateqoriyalı paradiqma 70
ildən çox bir müddət ərzində SSRİ dövlətinin sistem prinsipləri çərçivəsində hakim mövqedə
dayanmış, təkcə sovet cəmiyyəti nümunəsinin nəzəri və metodoloji
aspektlərini deyil, həm də
onun ideoloji keyfiyyətini tərənnüm etdirmişdir. Belə məqam isə öz növbəsində müvafiq
ehkamlılıq oriyentasiyasını doğurtmuşdur. Bu və ya digər ziddiyyətli cəhətlərinə və görkəminə
görə formasiya paradiqması daim tənqidlərə məruz qalmışdır. Belə tənqidlər daha çox
şərqşünaslar tərəfindən ifadə olunmuşdur.
Tarixi təbəllüdatlar ərşin böyük bir hissəsini əhatə edən sosialist ölkələri düşərgəsinin
dağılması və nəhəng Sovetlər İttifaqının çökməsi ilə əlaqədar təsərrüfat həyatına baxışlar
çevrəsində formasiya paradiqmasını bir qədər arxa plana çəkmiş və hazırda bu məkanda tədqiqat
foksunda müvafiq yanaşmanı əsaslı olaraq svilizasiyalı yanaşma paradiqması əvəz etmişdir.
Vurğulanmalıdır ki, bu yanaşmaların köklü fərqinə baxmayaraq onların ümumi olan simaları da
seziləndir. Belə ki, formasiya yanaşmada sosializm və kapitalizm qarşıdurması hakim idisə,
sivilizasiya paradiqmasında bu tarixi dilemma Qərb və Şərq spektrində «sivilizasiya» və
«mədəniyyət» kateqoriyaları kontekstində dayanmaqdadır.
Sovetlər İttifaqının süqutu həm də iki fövqəl dövlət mövcudluğundan birqütblü «
pax
americana» sistem yaratması ilə də müşayiət olunmuşdur. Bu reallıq da
yanaşmalar əvəzliyində izsiz ötüşməmişdir.
Sivilizasiya anlamı XVIII əsrdə varvarlıq anlayışına əks olaraq
fransız mütəfəkkirləri yaratmışlar. Bu zamanlar
düşüncə obyekti olaraq
sivilizasiya ilk interpretasiyada qədim tarixin vəhşilik, varvarlıq
45