129
qoyuluşu 1995-ci ilə nisbətən təqribən 7 dəfə, iqtisadiyyatın digər sahələrinə isə 10,3 dəfə
artmışdır.
Buna baxmayaraq, iqtisadiyyatın digər sahələrinin inkişafı neft sənayesində olduğu
kimi olmamışdır. Məsələn, neft emalı sahəsində yaranmış gerilik davam etməkdə qalmış, neft
koksu istisna olmaqla qalan digər əsas neft emalı müəssisələrinin istehsalı 1998-ci ilə nisbətən
azalmışdır.
Neft sənayesinə xarici kapital qoyuluşunun artmasında xarici neft şirkətləri ilə milli
neftqazçıxarma idarələri ilə birlikdə yaradılan mütərək müəssisələr mühüm rol oynamışdır.
Adətən, müştərək müəssisələr xarici ölkələrin firmaları, şirkətləri ilə milli müəssisələr tərəfindən
yaradılır və öz fəaliyyətlərini tam təsərrüfat hesabı, özxərcini ödəmə, özünü maliyyələşdirmə və
rəqabət prinsipləri əsasında həyata keçirirlər. Müştərək müəssisələr sənayedə, kənd
təsərrüfatında, ticarətdə,
xidmət sahələrində, nəqliyyatda və sair sahələrdə yaradıla bilər. Əksər
hallarda müştərək müəssisələr ikitərəfli /məsələn, Azərbaycan-Türkiyə/ və çoxtərəfli /məsələn,
ARDNŞ ilə xarici dövlətlərin aparıcı neft şirkətləri/ müqavilələr əsasında yaradılır və onların
bilavasitə nəzarəti altında fəaliyyət göstərirlər.
Müştərək müəssisələrin təsisçiləri bağlanmış müqavilələrə müvafiq olaraq sərbəst surətdə
öz müəssisələrinin strukturlarını müəyyənləşdirir, maddi ehtiyatlar və istehsal vasitələri əldə
edərək konkret istehsal-təsərrüfat fəaliyyətini həyata keçirir, müəyyən edilmiş həcmdə, çeşiddə,
nomenklaturda və keyfiyyətdə məhsul istehsal edir və satır. Müştərək müəssisələrdə, maddi
istehsalın digər sahələrində olduğu kimi, istehsal-təsərrüfat fəaliyyəti elə təşkil olunmalıdır ki, o,
mövcud elmi-texniki və istehsal potensialından, həmçinin maddi-enerji ehtiyatlarından daha
səmərəli istifadə etməklə bağlanmış müqavilələrin vaxtında və nəzərdə tutulmuş həcmdə yerinə
yetirilməsini, istehsalın yüksək son nəticələrinə nail olunmasını təmin etmiş olsun. Lakin
bununla yanaşı, istehsalın konkret şəraitindən asılı olaraq, müştərək müəssisə və təşkilatların
qarşısında bir sıra konkret vəzifələr də qoyulur ki, onlara da aşağıdakılar aiddir:
1.
Respublikamızın sənaye və ərzaq məhsullarına olan tələbatının ödənilməsinə yardım
etmək.
Məlumdur ki, respublika əhalisinin istər ərzaq, istərsə də sənaye məhsullarına
olan tələbatının əksər hissəsi xarici ölkələrdən gətirilən məhsullar hesabına ödənilir. Bu,
bir tərəfdən, istehsalın həcminin ildən-ilə azalması ilə, digər tərəfdən isə əhalinin
məhsullara olan tələbatının onların respublikada istehsalına nisbətən daha üstün artması
ilə əlaqədardır. Odur ki, müştərək müəssisələrin yaradılması belə bir qeyri-mütənasibliyin
aradan qaldırılması məqsədini güdür;
2.
Milli təsərrüfatçılığa qabaqcıl texnika və texnologiyanı, idarəetmə təcrübəsini, əlavə
maliyyə və material ehtiyatlarını cəlb etmək. Qabaqcıl texnika və texnologiyanın
mənimsənilməsi sadəcə olaraq istehsalın təkmilləşdirilməsi deyil, bu, onun keyfiyyətcə
yeni səviyyəyə keçirilməsi deməkdir.
Digər tərəfdən, qabaqcıl xarici texnika və
texnologiyanın tətbiqi fəhlələr tərəfindən istehsala olan münasibətin dəyişməsini, əmək
intizamının möhkəmləndirilməsini, texnoloji intizama ciddi əməl edilməsini, kadrların
peşə-ixtisas hazırlığının artırılmasını və ya onların yenidən hazırlanmasını tələb edir.
Xarici idarəetmə təcrübəsinin, əlavə material və maliyyə ehtiyatlarının istehsalata cəlb
edilməsi elmi-texniki tərəqqinin son nailiyyətlərini özündə əks etdirən daha səmərəli
istehsal vasitələrinin, yetkin istehsal və əmək təşkili formalarının
və texnoloji proseslərin
tətbiqinə, mövcud istehsal potensialından tam istifadə etmək hesabına istehsal miqyasının
artırılmasına imkan verir. Bundan başqa, qabaqcıl xarici texnika və texnologiyanın
istehsalata tətbiqi məhsulun material, enerji və əmək tutumunu xeyli azaldır və əmək
şəraitini yaxşılaşdırır;
3.
İstehsal mədəniyyətini yüksəltmək. Bu, mütərəqqi texnika və texnologiyanın, hər bir iş
yerində əməyin elmi təşkilinin tətbiqini, əmək şəraitinin yaxşılaşdırılmasını, işçilərin peşə
hazırlığının
yüksəldilməsini, yüksək mütəşəkkilliyin yaradılmasını nəzərdə tutur;
4.
Qeyri-məhsuldar və istehsaldan kənar xərcləri minimuma endirmək. Bu növ xərclər
istehsalın təşkili və idarəetdə işlərindəki qüsurlar, əmək intizamının pozulması və sairin
nəticəsində əmələ gəlir. Qeyri-məhsuldar xərclərin aradan qaldırılması məhsulun maya
130
dəyərinin aşağı salınması amillərindən biridir, çünki həmin xərclər məhsulun faktiki maya
dəyərinin tərkibinə daxil edilir;
5.
Respublikanın ixrac balansını yaxşılaşdırmaq və onun strukturunu təkmilləşdirmək
- sahəsində son illərdə xeyli tədbirlər həyata keçirilsə də, onun
mövcud strukturunu
qənaətbəxş hesab etmək olmaz. Çünki mal qrupları üzrə ixrac strukturunun əsasını enerji
daşayıcıları və xammal yönümli mallar təşkil edir;
6.
Qeyri-səmərəli idxalın həcmini azaltmaq - milli müəssisələr tərəfindən məhsullar
istehsalının həcminin artırılmasına imkan verir. İxracat dəyərcə idxaldan çox olduqda,
ölkənin ticarət balansı aktiv olur.
Müştərək müəssisələr milli müəssisələrə nisbətən bir sıra üstünlüklərə malikdir. Belə bir
hal onların yaradılmasına və inkişaf etdirilməsinə təsisçilərin marağını artırır. Odur ki, son illərdə
iqtisadiyyatın digər sahələrində olduğu kimi, sənayedə də müştərək müəssisələrin sayı xeyli
artmışdır. Aşağıdakı cədvəldə müştərək müəsissələrin fəaliyyət dinamikası əksini tapmışdır:
Cədvəl 35
Müştərək müəssisələrin fəaliyyətinin dinamikasi
İllər
Fəaliyyət
göstərən MM-rin
sayi
/vahid/
MM-lərdə çalişan
işçilərin sayi
/nəfər/
Orta aylıq
əmək haqqı
/min manat/
Məhsulun
həcmi
/milyard manat/
1995
293 7000 157 31,0
1996
717 15000 278 839
1997
1124 24000 722 1734
1998
1247 21426 773 2235
1999
775 18677 1217
2880
2000
549 22145 1042
6199
2001
609 25240 1680
7572
Müştərək müəssisələr, digər özəl müəssisələr kimi, Azərbaycan Maliyyə Nazirliyində və
respublikanın digər aidiyyətli orqanlarda qeydiyyatdan keçdikdən sonra hüquqi şəxs statusu
alaraq, öz nizamnamə fondlarını yaradır, ondan sərbəst surətdə istifadə edir və bankda
hesablaşma hesabını açaraq, uçot-hesabat sistemini təşkil edir. Məlumat üçün qeyd edək ki, bazar
iqtisadiyyatı ölkələrində müştərək müəssisələrin fəaliyyət göstərməsi bizim respublikamızda
olduğundan fərqlənir. Belə ki, bir sıra bazar iqtisadiyyatı ölkələrinin qanunvericiliyinə müvafiq
olaraq, müştərək müəssisələr hüquqi şəxs statusuna malik deyildir.
Bununla belə, sahibkarlığın
bu formasının əsas xüsusiyyətlərindən biri onun iştirakçıları arasında tərəflərdən hər birinin
səlahiyyətini, vəzifəsini, qoyduğu payın həcmini və formasını, əldə ediləcək mənfəətdəki payını,
müqavilə müddətini və sair müəyyən edən yazılı müqavilələrin bağlanmasıdır.
Müştərək müəssisələrin normal fəaliyyət göstərmələri üçün onların təsisçilərinin vəsaitləri
və fəaliyyət dövründə əldə etdikləri gəlir və qənaət hesabına bəzi fondlar yaradılır. Bu fondlar
yaranma mənbələrinə və təyinatlarına görə bir-birindən fərqlənirlər. Məsələn, yaranma
mənbələrinə görə fondlar aşağıdakı qruplara ayrılır:
1.
müştərək müəssisələrin təsisçilərinin vəsaitləri hesabına yaradılan fond - həmin
müəssisənin nizamnamə fondunu təşkil edir. Bu fondun həcmi müştərək müəssisənin
istehsal-təsərrüfat fəaliyyəti dövrü ərzində artıb-azala bilər. Əgər müəssisə gəlirlə
işləyərsə, onda həmin müəssisənin əldə etdiyi mənfəətdən fonda ayrılan
vəsaitin həcmi
də artar, mövcud vəsaitin bir qismi istifadə edilərsə isə azalar;
2.
məhsulun maya dəyərinin aşağı salınması hesabına yaradılan fond. Bu fondun həcmi
müəssisənin istehsal-təsərrüfat fəaliyyəti dövrü ərzində istehlak olunan istehsal
vasitələrinin dəyərindən, müəssisənin əmək kollektivinin əməyinin ödənilməsi
səviyyəsindən və sığorta ayırmalarının məbləğindən asılıdır. Məhsulun maya dəyərinin