www.vivo-book.com
77
Zəng etməyə qərar verəndə hava artıq qaralırdı. O,
yaxşı bilirdi ki, telefonu dinlənilir. Bu dəfə də bəxti gətirdi,
dəstəyi Cerald özü qaldırdı.
– Cənab Lauton, – əsas odur ki, Cerald bu söhbətin
vacibliyini anlasın, – mən sizin xahişinizə görə zəng
etmişəm.
Naməlum adam onun Lautonla şəxsən tanış olduğunu
bilə bilməzdi. Bunu öyrənmək olmazdı.
– Sizi eşidirəm, – Lauton onun oyununu qəbul etdi,
deməli, məktubu düzgün oxuya bilmişdi.
– Biz bu gün səhər sizinlə danışıb şərtləşmişdik ki,
mən sizə yenidən zəng edərəm. Bağışlayın, cənab Lauton,
amma
mən
imtina
etmək
məcburiyyətindəyəm.
Redaksiyanın işləriylə əlaqədar olaraq mən sabah Moskvaya
gedirəm və iki aydan sonra dönəcəm. Yəqin, siz belə uzun
müddət gözləyə bilməyəcəksiniz.
– Əlbəttə, – Lauton hətta səsinə bir qədər əsəbilik də
qatdı, – çox təəssüf, biz sizin köməyinizə ümid bəsləyirdik.
İnterpolun on ikinci şöbəsində bizi əmin etmişdilər ki, siz
razılaşacaqsınız. Görünür, onların psixoloqları işləyə
www.vivo-book.com
78
bilmirlər. Biz sizi də işə qoşmaq istəyirdik. Hətta sizin
BMT-nin ekspertlər şöbəsinin əməkdaşı olduğunuza dair
köhnə vəsiqənizi də gətirmişdim. Hətta sizin nömrənizi də
saxlamışıq. Çox təəssüf.
Dronqo gülümsədi. Yoxlanılmış məktəb. Lauton
lazım olan hər şeyi deyə bildi. İndi onlar o nəzakətli
təhdidçiylə haqq-hesab çürüdə biləcəkdilər. İndi kozırlar
onun əlindədir və oyun bərabər səviyyədə gedir.
– Sağ olun, – Dronqo sağollaşdı.
İndi hər şey aydın idi. Nyu-York vaxtı ilə sabah gecə
saat 12-də, Moskva vaxtı ilə axşam saat 8-də köhnə
nömrəylə BMT-nin xüsusi komitəsinin ekspertlər şöbəsinə
köhnə nömrədən zəng edib lazımi təlimat və tapşırıqları
alacaq. Öz növbəsində o da Lautona bir gündən sonra
gələcəyini və məktubda göstərilən yerdə görüşəcəklərini
bildirə bildi. Adi, tamamilə nəzakətli məktubda üç
kodlaşmış cümlə var idi. Birinci, məktubu göndərənin son
dərəcə böyük təhlükə altında olduğunu göstərirdi. İkinci,
görüş yeri haqda məlumat verirdi. Üçüncü, zamanı
göstərirdi. İndiki halda “iki aydan sonra qayıdacağam”
www.vivo-book.com
79
“birisi gün görüşərik” demək idi. “Çox təəssüf edirəm”
ifadəsisə təhlükənin səviyyəsini vurğulayırdı. Məktubun
sonunda onun yazılma tarixinin qeyd olunduğu nəzərə
alınsa, Lauton anlamalıydı ki, məktub haqda danışmaq lazım
deyil. Telefon danışığı müddətində o belə də etdi. “Onlar
nahaq məni bu işə qoşdular” – Dronqo öz rəqibləri haqda
düşündü. Bu məzəmmət müəyyən dərəcədə, təhqiqatda
iştirak üçün ən qiymətli agenti belə ehtiyatsızlıqla gözə
soxduqlarına görə İnterpol əməkdaşlarına da aid idi.
Növbəti səhər, təqribən saat 6-da onu qısa zəng səsi
oyatdı. Dronqo qapını açarkən içində bilet və pul olan bir
zərf gördü. Yarım saatdan sonra o artıq evdən çıxırdı. Bu
səhər saatlarında küçə xeyli sakit idi.
“Diletantlar, – Dronqo üz-gözünü turşutdu, – nəzərə
almayıblar ki, bu saat küçədə demək olar ki, heç kim olmur
və mən müşahidəçini tez görəcəyəm”.
Onun müşahidəçiləri heç gizlənmək fikrində
deyildilər. Onlar nəzakətli bir şəkildə, tünd-qırmızı “09”-da
yüz metrlik məsafədən izləyir və məsafəni qısaltmamağa
çalışırdılar. Hətta dayanıb Dronqonun yol maşınını
www.vivo-book.com
80
saxlamasını da gözlədilər. Bir anlığa beynindən şuluq bir
fikir də keçdi: özünü və bu subyektləri aeroporta aparmağı
xahiş etmək olardı. Onun şəhərində artıq çoxdan yumoru
başa düşmürdülər. Daimi müharibələr və qiyamlar insanlara
gülməyi unutdurmuşdu.
Nəhayət, köhnə “Moskviç”i saxladıb sürücünü
avtobus stansiyasına aparmaq üçün dilə tutdu. Pis dərrakəli,
yuxulu, cavan oğlan yalnız Dronqo normal qiyməti ikiqata
qaldırandan sonra razılaşdı. Avtobusdan “09”un onları düz
aeroporta kimi izlədiyini görürdü. Bir an onlar məsafəni
xeyli azaltdılar. Bu vaxt avtomobilin şəxsi nömrəyə malik
olduğunu gördü.
Aeroportda bütün formal prosedurları keçib sonuncu
sərhəd
nəzarətinə
gələndə
geri
çevrildi. Dağınıq
fizionomiyalı iki naməlum adam xeyli məmnun idi. Obyekt
özünü sakit aparmışdı, qeyri-adi heç nə baş verməmişdi.
Daha sonra milis nəzarəti gəlirdi. Burda sərnişinlərin
üzərində silah, partlayıcı və digər arzuolunmaz əşyaların
olub-olmadığı
yoxlanılırdı. Onları dərhal avtobusa
mindirmədilər, bir neçə dəqiqə pis isidilən böyük anqarda
www.vivo-book.com
81
donmaq məcburiyyətində qaldılar. Ona elə gəldi ki, orda
ümumiyyətlə, isidici yoxdur.
Təyyarəyə qalxarkən bir daha geri çevrildi. Onun hər
iki müşahidəçisi anqarın yanında dayanıb gərgin halda
təyyarəyə göz qoyurdular. Sərhəd, gömrük və milis
nəzarətinə baxmayaraq, onlar keçə bilmişdilər.
“Diletantlar, – Dronqo artıq neçənci dəfə düşünürdü.
– Burda əsl peşəkar işin nə olduğunu unudublar”. Ona zəng
edən bariton xoş istisnaydı. Təyyarə yerdən qalxdı və o heç
cür
yerləşə
bilməyən
sərnişinlərin
vurnuxmasına
baxmayaraq, dərhal yuxuya getdi.
VI HİSSƏ
Səhər adəti üzrə olaraq, “Ukrayna” mehmanxanasında
baş verən qətl haqda məruzə yazırdı. Moseşvilinin
bioqrafiyasından artıq məlum olan faktları da əlavə etdi.
Qaydaya görə, gecə növbəsindən sonra o evə getməliydi,
Dostları ilə paylaş: |