ƏDalət tahġrzadə. Savalanda görüĢənədək, Bəy!

        Dualar bağlamağa
  
        Anaçöl, Anadilək.
  
        Diz çöküb, üz sürtüb ağlamağa
  
        Anadua, Anagüc,
  
        Anadivar, Anakünc.
  
   
        Azərbaycan - su xanımlar,
  
        Od ərlər, od bəylər yurdu.
  
        Qılıncı yerdə göyərən,
  
        Göydə bitən göylər yurdu.
  
   
        Azərbaycan - Yerüzünə Tanrı payı,
  
        Göy payı tək göydən düĢüb.
  
        Azərbaycan, sənin adında birləĢib
  
        Həm ər olmaq, həm bəy olmaq,
  
        Həm də Bəycan, Azərbaycan.
  
   
        “Azəri”, “azəri” deyib
  
        Ayırmayın, bölməyin
  
        Bir daha Azərbaycanı.
  
        Belə deyib adımızdan
  
        Atırsınız Bəy'i, Can'ı.
  
   
        Azərbayan - AnauçuĢ,
  
        AnaquĢ, Anaqanad.
  
        Həm də hər an canımda
  
        Anainilti, Anaçat.
  
   
        Sən acı iĢində də,
  
        Sən palçıq içində də,
  
        Sən qaçqın köçündə də
  
        Göyüzünə, Tanrısına
  
        Baxıb gülümsəyən Ana,
  
        Çəkdiyin qəm gəlsin mənə,
  
        Gəlsin, dolsun canımdakı
  
        Anaruha, Anacana.
  
   
        Dərd-Qəmin hamıdan qaçıb
  
        Ancaq mənim olunca,
  
        Hamsı canıma dolunca
  
        Görürəm, görürəm necə
  
        Hər an, hər an
  
        Sıçrayıb məzarlarından
  
        “Qalxın!” qıĢqırır Ģəhidlər.
  
        Qalxmır, bəlkə
  

---

        BaĢqa iĢarə gözləyir
  
        Tanrımızdan igidlər?!
  
   
        Qanı, canı, iliyiylə,
  
        Güneyiylə, quzeyiylə
  
        Ġnləyəndə ulu yurdlar,
  
        Qalxmayanda igidlər
  
        ġairin üstünə gələr
  
        Torpağı, suyu dağlı,
  
        Göyü bağlı qəmlər, dərdlər.
  
   
        Azərbaycan - Uçan Qılınc,
  
        Tökülən yox, Ucalan Qan -
  
        Deyərəm mən adına,
  
        Qalxar, sıçrayar adın da.
  
        Ağrın boyda, acın boyda
  
        Açılar qılıncın da,
  
        Açılar qanadın da.
  
   
        “Bəy at” deyincə atına
  
        Güc verər dal ayaqları,
  
        Yeri itələyər geri.
  
        “Xan at” deyincə atına
  
        Qalxar qabaq ayaqları,
  
        Göyləri yığar altına.
  
   
        Al, yaĢıl, göy dağımı,
  
        Xan dağımı, bəy dağımı, 
 
        Bayrağımı, bayrağımı
  
        Öpüb çökərəm yenə
  
        Bu dünyanın üstünə.
  
        Qoy baxıb bayrağıma
  
        Öz göyündən daha gözəl
  
        Bir göyüzü görsün dünya
  
        Ay-ulduzumu görcək.
  
        Öz qoxusundan utanıb
  
        Qoxlasın bayrağımı
  
        Gizlicə hər gül, hər çiçək.
  
        Dünya çəksin ciyərinə
  
        dönə-dönə
  
        bayrağımın ətrini
  
        göy ətri tək, Azərbaycan,
  
        ulduz ətri,
  
        ay ətri tək, Azərbaycan!
  
                *** 

---

        SAVALANIM - TANRI DAĞIM 
                Elçibəyin dilindən  
   
 
       Mən bu dünyanın özündən,
  
        min üzündən sovuĢuram.
  
        Savalanım - Tanrı dağım,
  
        Gəldim, sənə qovuĢuram.
  
        QovuĢduqca duruluram,
  
        duruluram, duruluram.
  
        Göyüzündən ətirli göy,
  
        sudan duru gül oluram.
  
        Buluddan, quĢdan qanadlı,
  
        xəyaldan yüngül oluram.
  
   
        Görürəm, Tanrım, görürəm
  
        ətəyindən qanadlanıb
  
        göyləri aĢan elimi.
  
        Ġlahi səslər içindən
  
        çiçəkcə, gülcə,
  
        göycə danıĢan dilimi.
  
   
        Sükür, Tanrım, sükür sənə!
  
        Elimdən də, dilimdən də
  
        göyüzünün 
 
        gül qoxusu gəlir yenə. 
 
        Ana yurdu, Ana göyü
  
        gecə-gündüz sevməkdən də
  
        rahat olmuram, Ġlahi.
  
        EĢqdən göydə yaraĢığın,
  
        yerdə iĢığın yorulur,
  
        mən yorulmuram, Ġlahi.
  
   
        Anayurdu da, Səni də
  
        Sevmək hələ azdır, Tanrım.
  
        Səni sevmək,
  
        Hələ, hələ sevgi yarı.
  
        Hər an, hər an
  
        yenidən qanadlanıram
  
        uça-uça hey yuxarı.
  
        Qalxıram insan göyündən,
  
        qalxram insan eĢqindən
  
        neçə-neçə göy yuxarı.
  
        ġükür sənə, Ģükür, Tanrım,
  
        məni elədin axırı 
 
        hamının
  

---

        hamını sevməyiyçün
  
        bu dünyanın çıxarı.
  
   
        Ġndi min göydən üzümə
  
        mingül nurun düĢür, Tanrım.
  
        ġükür, Ģükür, hamını
  
        hamıya sevdirdikcə
  
        yenə yurdum bütövləĢir,
  
        sevgim bütövləĢir, Tanrım!
  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---