OZAN DÜNYASI № 4(7), 2011
101
Aşıq Oruc ifaçı aşıq olmaqla yanaşı həm də
yaradıcı aşıq olub. O, aşıq şeirinin demək olar ki,
hər şəklində - gəraylı, qoşma, təcnis, divani,
müxəmməs və başqa janrlarda şeirlər yazmışdır.
Onun yaradıcılığı haqqında Əli Əliyev “El aşığı”
məqaləsində belə qeyd edir: “O, yalnız ustad
aşıqların sözlərini oxumaqla kifayətlənmir. Həm
də özünün, xalqın xoş güzəranından, vətənin
gündən-günə artan qüdrətindən və onun gələcəkdə
daha qüdrətli olmasından ilham alaraq yazdığı
şeirində deyir:
Qəhrəman yurdudur mənim bu yurdum,
Poladdan möhkəmdir yenilməz ordum.
Aşıq Oruc deyər: hər kimdən sordum,
Dedi: - Bundan gözəl sabahımız var.”
7
Sənətşünaslıq namizədi Azad Ozan
Kərimli “Göyçə aşıq məktəbi” adlı silsilə
məqalələrində Aşıq Oruc Əhmədovun
“Neyləsin” gəraylısını, “Yar sinə-sinə”
təcnisini və “Qıfılbənd” qoşmasını çap
etdirmişdir.
8
Aşıq Oruc çətin oxunan “Koroğlu”,
eləcə də az istifadə olunan “Mixəyi”,
“Güllü qafiyə”, “Göyçə gözəlləməsi” (bu
havaya “Nəcəfi” də deyirlər), “Mirzə-
canı”, “Məmmədhüseyni” havalarını gö-
zəl ifa edərmiş. O, ümumilkdə 70-ə qədər
saz havasını çalıb-oxuyur və neçə-neçə
dastanları bütünlüklə mükəmməl bilirmiş.
Radionun qızıl fondunda onun ifasında 11
mahnı saxlanılır. Qurbani dastanı 1954-cü
ildə Aşıq Orucdan yazıya alınmışdır.
Professor M.Qasımlı bu dastanın əhəmiyyətini göstərərək yazır: “Bütün
başqa variantlara nisbətən daha dolğun və əhatəli bu variantdır”.
9
7
Əli Əliyev, “El aşığı”, Tərəqqi qəzeti (Gədəbəy), №103, 31 avqust 1971-ci il.
8
Azad Ozan Kərimli, “Göyçə aşıq məktəbi”, “Musiqi dünyası” jurnalı, №3-4(9), 2001.
səh.140-141.
9
Məhərrəm Qasımlı, “Aşıq sənəti”, Bakı, “Ozan”, 1996. səh.136.
OZAN DÜNYASI № 4(7), 2011
102
Aşıq Oruc Miskin Vəli və Aşıq Məhəmmədəli ilə bərabər neçə-neçə
məclislər keçirib. Ondan dərs alan aşıqlar çox olsa da, onun əsas şəyird-
ləri Aşıq Şahsuvar və Aşıq Nurəddin olmuşdur.
Əməkdar mədəniyyət işçisi Aşıq Oruc 1976-cı il iyulun 19-da Gədə-
bəy rayonunun Zəhmətkənd kəndində vəfat etmiş və həmin kənddə də
dəfn olunmuşdur.
Sonda onu da vurğulamaq istərdik ki, AMEA Dilçilik İnstitutunun
şöbə müdiri, filologiya elmləri doktoru, professor İsmayıl Məmmədli
atası Aşıq Orucun və babası Aşıq Vəlinin həyat və fəaliyyətlərinə dair
xeyli materiallar toplamışdır. Həmin materiallar kitab şəklində çapa
hazılanır. İsmayıl müəllim dilçilik üzrə alim olsa da, onun “Azərbaycan
dilinin etnoqrafik leksikası” adlı monoqrafiyası da çap olunmuşdur. O,
sazın-sözün vurğunu kimi folklorçuluq ənənələrini davam etdirərək özü
də vaxtaşırı Azərbaycanın müxtəlif aşıqları haqqında maraqlı yazılarla
mətbuatda çıxışlar edir.
AĢıq Oruc Əhmədov
NEYLƏSĠN
(Gəraylı)
Öz eybini bilməzlərə
Qohum-qardaş, el neyləsin?!
Zatı xain olan kəsə
Düzgün ürək, dil neyləsin?!
Elmə sinə gərməyənə,
Ustad
dərsi görməyənə,
Düzə qiymət verməyənə,
Alim,
şair bil, neyləsin?!
Eli sevər ər oğlu ər,
Qanı təmiz, canda hünər.
Haqsız ölsə - nadan, sərsər,
Ona külüng, bel neyləsin?!
Sarvan
ümid bağlar nərə,
Şair olan şah əsərə,
Səyyah yorğun,
çətin bərə,
Ovun getsə, sel neyləsin?!