51
fluktuasiyalar əhəmiyyətli dərəcədə azalmış, inflyasiya səviyyəsi aşağı düşmüşdü. Dünyada pul
siyasətinin son hədəfi qiymətlərin sabitliyini təmin etmək, başqa sözlə, stabil inflyasiya səviyyəsi idi.
Lakin, qlobal maliyyə böhranı makroiqtisadi siyasətin fundamentallarına yenidən baxmağın və
yeni böhranların qarşısını almaq üçün siyasət çərçivələrini korrektə etməyin vacib olduğunu göstərdi
(Blanchard O., 2010). Böhran təsdiq etdi ki, hədəfin stabil inflyasiya olması vacibdir, lakin kifayət
deyil. Böhran nəticəsində dərin resessiya və məcmu buraxılışda volatillik müşahidə olundu. Səbəb isə
odur ki, əgər iqtisadiyyatda aktivlərin qiymətində fundamentallara söykənməyən yüksək artım və ya
kredit bumu müşahidə olunursa, o zaman baza inflyasiya sabit olsa belə, “köpüklərin” partlaması
əhmiyyətli iqtisadi ressesiyaya və volatilliyə gətirib çıxara bilər. Bu səbəbdən mərkəzi banklar
aktivlərin qiymətlərini də yaxından monitorinq etməli və iqtisadiyyatda köpüklərin yaranmasına
preventiv qaydada reaksiya vermək üçün alət arsenalını genişləndirməlidirlər.
Böhran öncəsi prudensial siyasətin makroiqtisadi alət olmadığı ilə bağlı mövqe formalaşmışdı.
Prudensial siyasət əsasən fərdi qaydada maliyyə institutları üzərində nəzarətin təmin olunmasına
yönəlmişdi. Maliyyə sistemindəki sistem riskləri, makroiqtisadi dəyişmələr lazımınca nəzərə
alınmırdı. Əksər siyasət qurucularının maliyyə bazarlarının effektivliyinə olan yüksək və “ehtiyatsız”
inamı maliyyə sabitliyinin realistik qiymətləndirilə bilməməsinə səbəb olmuşdu.
Bazar qüvvələrinin özünü-korrektə mexanizminə və maliyyə innovasiyalarının yüksək faydasına
inanılmış, sonuncunun sistem daxili və makro təsirləri lazımınca qiymətləndirilməmişdi. Nəticədə
effektiv nəzarət-tənzimləmə perimetrindən kənarda qalan “kölgə bank sistemi” (shadow banking)
formalaşmışdı.
Lakin, böhran prudensial siyasətin makroiqtisadi cəhətdən neytral olmamasını sübut etdi.
Prudensial nəzarətin məhdud perimetrə malik olmasının nəticəsi idi ki, bir çox ölkələrdə daşınmaz
əmlak bazarındakı köpüklərin partlaması dünyada dərin ressesiyanın yaşanmasına rəvac verdi. Bunun
nəticəsi olaraq kontrtsiklik prudensial alətlərin tətbiqi miqyasının bütün sistem əhəmiyyətli institutları
əhatə etməsi zərurəti yarandı.
Maliyyə tarazlığının kontrtsiklik fəlsəfədə qurulması biznes tsiklin bütün dövrlərində yüksək
minimum kapital tələbinin qoyulmasını, iqtisadiyyatın ekspansiya fazasında yüksək kapital buferinin
müəyyən edilməsini, irəliyə-doğru ehtiyatlanmanın tətbiqini, likvidlik risklərinin azaldılmasını tələb
edir.
Qlobal maliyyə böhranı əksər ölkələr üçün İH rejiminin post böhran dövründə də qiymət
sabitliyinin qorunması üçün saxlanması zəruriliyini göstərdi. Lakin, böhran öncəsi dizayndan fərqli
olaraq, İH rejimi qiymət sabitliyi ilə yanaşı maliyyə sabitliyinin qorunması ilə bağlı hədəfləri də
özünə daxil etməlidir.
Pul siyasətinin strategiyası iki istiqamətdə formalaşdırıla bilər. Birinci istiqamət - mərkəzi
bankların klassik olaraq mandatında əks olunan qiymətlərin sabitliyinə nail olma potensialının
yaradılmasını əhatə edir. Bu halda qiymətlərin sabitliyi dedikdə, İstehlak Qiymətləri İndeksinin 12
aylıq dəyişiminin aşağı səviyyəsi başa düşülür. İkinci istiqamət - aktivlərin qiymətlərinin pul siyasəti
qərarlarının qəbulunda nəzərə alınması ilə bağlıdır. Digər tərəfdən, pul siyasətinin effektivliyinin
artırılması üçün onun makroiqtisadi siyasətin digər istiqamətləri ilə koordinasiyası da vacibdir.
52
3. Pul siyasətinin təkmilləşdirilməsi istiqamətləri
Pul siyasətinin mövcud rejimini və post-böhran dövrünün çağırışlarını nəzərə alaraq
Azərbaycanda İH rejiminə keçid şərtlərinin tədrici reallaşdırılması öz aktuallığını saxlayır. İH-nə
keçid strategiyası özündə aşağıdakı komponentləri birləşdirir:
-
Mərkəzi Bankların əməliyyat avtonomiyası;
-
İnflyasiyaya təsir mexanizminin formalaşdırılması;
-
Çevik məzənnə rejiminə keçid;
-
Adekvat proqnozlaşdırma sisteminin yaradılması;
-
Pul siyasətinin kommunikasiyası və şəffaflığının artırılması.
Əməliyyat avtonomiyası. Mərkəzi bankların avtonomiyası iki istiqamətdə başa düşülür: hədəf
müstəqilliyi və əməliyyat müstəqilliyi. Əməliyat müstəqilliyi pul siyasəti alətlərindən (valyuta
bazarına və ya pul bazrına müdaxilə) məhdudiyyətsiz şəkildə istifadə edə bilməsi imkanıdır.
İnflyasiyaya təsir mexanizminin formalaşdırılması. Bu proses özündə iki fəaliyyət istiqamətini
ehtiva edir: i) İH-də pul siyasətinin implementasiyası çərçivəsinin təkmilləşdirilməsi ii) Transmissiya
kanallarının təhlili və gücləndirilməsi.
Birinci istiqamət perspektivdə AMB tərəfindən inflyasiya hədəfinə nail olmağa imkan verən faiz
dərəcəsinin səviyyəsini əməliyyat hədəfi kimi müəyyən etməyi nəzərdə tutur. Bunun üçün
banklararası pul bazarının həcminin artırılması mühüm şərtdir. Belə olan halda banklararası bazarda
formalaşan faiz dərəcəsinin iqtisadiyyata transmissiyası mümkündür. Bu istiqamətdə strateji dövrdə
əsas fəaliyyət istiqamətləri i) bank sistemində özəl bankların rolunun daha da yüksəlməsi ii)
banklararası bazarda girov çeşidlərinin artırılması iii) təminat mexanizminin gücləndirilməsi iv)
banklarda likvidliyin idarə edilməsi potensialının güclənidirilməsindən ibarətdir.
İkinci istiqamət AMB-in öz siyasətinin təsirləri barədə daha dəqiq təsəvvürə malik olmasını
nəzərdə tutur. AMB pul siyasəti vasitəsilə bazarda formalaşan faiz dərəcələrinə və bank ehtiyatlarına
təsir edir. Bu isə öz növbəsində məcmu tələbə bir neçə kanal vasitəsilə (faiz dərəcəsi kanalı, sərvət
kanalı, geniş kredit kanalı, bank borclanması kanalı, məzənnə kanalı və s.) təsir göstərir.
Hazırki dövrdə, yəni ölkənin dünya iqtisadiyyatına inteqrasiya səviyyəsinin yüksək olması
şəraitində əsas transmissiya kanalı məzənnədir. Məzənnə ötürücülüyü üzrə hesablamalardan alınmış
nəticələrə əsasən Azərbaycan iqtisadiyyatında məzənnə dəyişməsinin qiymət indeksinə ötürücülüyü
yüksəkdir.
İH rejiminin effektiv tətbiqi üçün faiz dərəcəsinin transmissiya kanalı kimi işlək olması və bu
kanalın işləmə mexanizminin müəyyən edilməsi mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Faiz dərəcəsinin
məcmu tələbə təsirinin gücləndirilməsi üçün bank sektorunun maliyyə dərinliyinin artması mühüm
şərtdir. Bu səbəbdən strateji dövrdə faiz dərəcəsini əsas siyasət alətinə çevirmək üçün strateji
fəaliyyət aşağıdakı istiqamətlərə yönəlməlidir:
-
nağd pulun ümumi pul kütləsində xüsusi çəkisinin azaldılması;
-
maliyyə bazarlarının, o cümlədən dövlət və korporativ qiymətli kağızlar bazarının həcminin
artması;
-
dollarlaşma səviyyəsinin daha da azaldılması;
-
bank sisteminin ÜDM-ə nisbətdə maliyyə dərinliyinin artması.
Dostları ilə paylaş: |