Əhməd Cavadın 125 illik yubileyi münasibətilə mərkəzi kitabxanaların uşaq şöbələri, mks-nin şəhər, qəsəbə, kənd kitabxana filialları üçün hazırlanmış metodik vəsait



Yüklə 0,84 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə8/12
tarix19.07.2018
ölçüsü0,84 Mb.
#57173
1   ...   4   5   6   7   8   9   10   11   12

25 

 

sözlərinin qüdrəti. Vaxtında, yerində, ürəkdən və gözəl deyilmiş 



sözü  heç  cür  susdurmaq  olmur.  İstəyirsən  ən  amansız  cəza 

tədbirlərinə  əl  at-dəxli  yoxdur-gözəl  söz  ölümsüzdür,  çünki 

gözəl  olduğu  qədər  də  güclüdür,  əbədidir-Müşfiqin,  Əhməd 

Cavadın,  Hüseyn  Cavidin  sözü  kimi.  Bu  gün    həmin  sözlərin 

ziyasında  saflaşırıq,  təmizlənirik,  o  sözlərin  sahiblərinə  min 

rəhmət oxuyuruq.  



İlk olaraq birinci işrirakçı “Şükriyyəm üçün” adlı şeiri qiraətli 

bir şəkildə deməyə başlayır.  

               Bir gülsən, dərmişəm gənclik bağından, 

               Bir gülü, çiçəyi dərmərəm sənsiz! 

               Kam aldım ömrümün oğlan çağından, 

               Bir bağa, bağçaya girmərəm sənsiz! 

               Söylə yadındamı Çakva, Batumi? 

               Ovladın könlümü, çaldın ruhumu! 

               Kamana dönmüşdü qəlbimin simi, 

               Hurini, mələyi görmərəm sənsiz! 

               Nə çoxdur dünyada qənirsiz pəri! 

               Gözümə görükməz daha heç biri! 

               O qızıl saçları, ipək telləri 

               Əl atıb birini hörmərəm sənsiz! 

              Məndən xoşbəxt varmı dünyada, deyin? 

              Ey telli yavrusu Süleyman bəyin! 

              Bəxtim tərlan imiş: yeyindən, yeyin! 

              Heç kəsə bu bəxti vermərəm sənsiz! 

              Səninlə gəzərəm eldən-elə mən, 

              Bataram, çıxaram seldən-selə mən. 

             Düşsəm də ağıza, dildən-dilə mən

             Yaşaya bilmərəm bir kərəm sənsiz! 

             Sonatək göllərdə üzsən də mənsiz, 




26 

 

             Quş olub göylərdə süzsən də mənsiz; 



              Sən Əsli qalsan da, dözsən də mənsiz, 

              Alışıb yanaram mən Kərəm sənsiz! 

             Şükriyyə taleyim, şükür Xudaya! 

              Gördüyüm doğrumu, yoxsa pək röya?! 

              Dolub ürəyimə bu dadlı xülya, 

              Şirin günlərimi sürmərəm sənsiz! 

              Əvət, bu sevdanın səfası çoxdur, 

              Sevdasız həyatın mənası yoxdur! 

              Gözlərin yıldızdır, kirpiyin oxdur, 

              Ürək qubar olar – can vərəm sənsiz!.. 

              Şerimin sözüsən, sözün – ahəngi! 

              Üzündə bərq vurur güllərin rəngi! 

              Xəyalın, camalın gözəl çələngi! 

              Ilham yetim qalar, ağıl – kəm sənsiz. 



İkinci  iştirakçı  səhnəyə  yaxınlaşaraq  “Qurban  olduğum”  adlı 

şeirini deməyə başlayır. 

                Bir xeyli zamandır getdi, gəlmədi, 

                Əhdi peymanına qurban olduğum! 

                Istədi can verdim, qədir bilmədi, 

                O şirin canına qurban olduğum! 

                Dedim: ayrılığa yoxdur tavanım, 

                Ayrılıb getməsin sərvi-rəvanım! 

                Bir daha dönməzmi yosma tərlanım, 

                Adına, sanına qurban olduğum! 

                (O təmiz qanına qurban olduğum!) 

                Mən hey göyə baxdım, göy mənə baxdı, 

                Göylərə baxmaqdan gözlərim axdı! 

                 Şimşək oldu, ancaq bir dəfə baxdı, 

                 Baxdı qurbanına qurban olduğum! 

                 Könül vermək istər bir müjdə yenə

                 Sevgili yurdumun gözəllərinə! 




27 

 

              Şerimə can verib, göylərdən enə, 



              O haqq divanına qurban olduğum! 

              O mənim şerimin ruhu, rəvacı, 

               Bütün gözəllərin başının tacı! 

               Bilməzmi ki, onsuz ömrüm çox acı, 

               Şöhrətü şanına qurban olduğum! 

               Gözəlliklər yapma, duyğular cansız, 

               Mənə tən eyləyir hər yetən qansız. 

               Atılan oxlardan çıx gəl ziyansız, 

               Namü nişanına qurban olduğum! 

               Bir gecə yatmışdım qəmli, mükəddər. 

               Qəlbimi sıxırdı sonsuz fikirlər. 

               Birdən Günəş doğdu, açıldı səhər, 

               Baxdı gözlərimə o qumral gözlər! 

               Səsimə oyandım, bomboş bir otaq

               Dağların qarına dönmüşdü yataq. 

               Eşqimə, duyğuma yoxdu bir ortaq, 

               Bu iyi dünyada ixtilat qataq! 

 

Üçüncü iştirakçı “Gəncədən gəlirəm” adlı şeirini demək üçün 



səhnədə öz yerini alır.  

                 Gəncədən gəlirəm, yüküm üzümdü, 

                 Gəncənin əsgəri düzüm, düzümdü. 

                 Bir əmim qızı var, iki gözümdü, 

                 Özgəyə vermərəm, mən özüm allam

                 Şirin qadasını canıma sallam! 

                 Gəncədən gəlirəm, yüküm xurmadı, 

                 Gəncənin yolları burma, burmadı. 

                Gəncədə bir qız var, teli durnadı, 

                Günəşə sən çıxma, mən çıxım deyir! 

                Gəncədən gəlirəm, yüküm çiçəkdi, 




28 

 

                Gəncənin gülləri ləçək-ləçəkdi. 



                Gəncədə bir qız var, adı Çiçəkdi, 

                Quşlara sən uçma, mən uçum deyir! 

                Gəncədən gəlirəm, malım nə maldı, 

                Gəncədən aldığım ipəkdi, şaldı. 

                Gəncədə bir qız var, adı Maraldı, 

                Ceyrana sən qaçma, mən qaçım deyir! 

                Gəncədən gəlirəm, yüküm xınadı, 

                Könlüm dəli quşu ona qonadı. 

                Gəncədə bir qız var, adı Sonadı, 

                Sulara sən axma, mən axım deyir! 

                Gəncədən gəlirəm, sözə bənd olub, 

                Gəncənin meyvəsi şəkər, qənd olub. 

                Gəncədə bir qıza gözüm bənd olub, 

                Cavada sən baxma, mən baxım deyir! 



Dördüncü  iştirakçı  səhnəyə  yaxınlaşaraq  “Leyla”  adlı  şeirini 

deməyə başlayır.  

              Deyirlər Qarabağ bir cənnət imiş

              Bəslərmiş qoynunda gözəllərini! 

              Məndə qüdrət yoxdur qələm çalmağa, 

              Tərif eyləməyə ancaq birini. 

              O gərgin qaşların kölgəsindəki, 

              Can alıb, can verən gözlərə qurban 

  Bugünkü Leylanın xoş səsindəki 

              Mənalı, mənasız sözlərə qurban! 

              Qurban qəbul edib töksə qanımı, 

              Nəyi var şairin, verər canını?! 

              Qəmzəsi qan olan, gərdişi əla

              Doğrudan gözəldir, göyçəkdir Leyla! 

             Böylədir önündə hər yeni şair, 

             Yeni bir yol bular, bir əməl bəslər. 

             Mənim təbiətdən istəyim budur, 



Yüklə 0,84 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   4   5   6   7   8   9   10   11   12




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə