Monoqrafiyanın əvvəlki fəsillərində verilmiş təhlillərdən görünür ki, indiyə
qədər ölkədə formalaşmış sahəvi və regional inkişafın vəziyyəti dövlət
investisiyalarmdan emal sənayesinin və aqrar sektorun prioritet sahələrində daha
böyük həcmdə istifadə olunmasım tələb edir. Bizim bu qənaətimizi hesabat
informasiyalan da təsdiqləyir. Belə ki, yaxm 10 ildə inkişaf etmiş ölkəyə çevrilmək
məqsədini qarşıya qoymuş Azərbaycan ÜDM-in strukturunda sənaye və kənd
təsərrüfatı istehsalmm, emal sənayesinin və xidmət sektorunun xüsusi şəkisini inkişaf
etmiş ölkələrin səviyyəsinə çatdırmalıdır. Özü də 2020-ci ilə qədər. Bizim fikrimizcə,
ancaq indi emal sənayesinin və aqrar sektorun prioritet sahələrində dövlət
investisiyalanm genişləndirmək hesabına iqtisadiyyatın şaxələndirilməsini, əhalinin
səmərəli məş- ğulluğımu və ölkənin sənayeləşdirilməsi ilə bağlı problemləri həll
etmək mümkündür. Bununla da hökümətin investisiya siyasəti ölkə prezidentinin
qarşıya qoyduğu yeni vəzifələrə uyğunlaşdmla bilər.
Təcrübə göstərir ki, dövlət proqramlanmn investisiya təminatımn
konsepsiyasına yenidən baxmaq lazımdır. Dövlət Proqramlannda istifadə olunan
“dəstəklənməsi” ifadəsinin əvəzinə konkret investisiya mənbələri, o cümlədən dövlət
tərəfindən məqsədli maliyyə vəsaitinin ayniması nəzərdə tutulmalıdır. Əvvəlcədən
məqsədli maliyyə mənbəi müəyyən edilmədiyinə görə birinci regional dövlət
proqraımnm icra praktikası göstərir ki, qarşıya qoyulan məqsədə vaxtında və lazımi
Ölçülərdə nail olmaq mümkün olmur. Bizim fikrimizcə, burada məntiq ondan
ibarətdir ki, dövlət proqramım dövlət də malİ
3^ələşdirməlidir.
Cədvəl 5,4
Bəzi istehlak malları istehsalı sahələrinə investisiya qoyuluşunun dinamikası
(mln. manat)
İqtisadi fəaliyyət növləri
2005
2006-2010
2010
Daxili
Xarici
Daxil
i
Xarici
Daxili
Xarici
1
Qida məhsulları istehsalı
19,0
8,9
134,5
19,7
26,0
1,1
2
Tütün
mamulatlannın
istehsalı
8,1
-
55,5
-
32,5
-
3
Toxuculuq
sənayesi
2,1
-
35,1
-
1.1
-
4
Geyim istehsalı
0,6
-
7,4
-
13,6
-
5
Dəri və dəri məmulatlarının,
ayaqqabıların istehsalı
0,7
-
3,5
-
1.1
-
6
Əczaçılıq
məhsullarmın
istehsalı
•
-
9
-
-
7
Rezin və plastmas istehsalı
0,4
1,4
22,3
0,8
-
-
8
Mebel istehsalı
0,1
-
5.1
-
-
-
Cəmi
31
10,3
276,4
20,5
83
1,1
Mənbə:
"AzBrbaycanın sənayesi", Dövlətstatkom, 2011, s. 65-66 əsasında müəllif
tərtib etmişdir.
408
5.4
saylı cədvəldən görünür ki, 2006-2010-cu illərdə istehlak mallan istehsal
edən 8 əsas sənaye sahəsinə xarici investorlar cəmisi 21 mln. manata qədər
investisiya yönəltmişlər, özü də ancaq qida məhsullannm istehsalına. Daxili
investisiyalar da heç də çox deyil. Beş ildə cəmisi 276 mln. manat və ya bütülükdə
emal sənayesinə qoyulan daxili investisiyalarm 17 faizi yuxanda döstərilən sahələrin
inkişafma qoyulmuşdur. Bu investisiyalann hamisım məhz müəssisələr həmin
sahələrin inkişafına yönəltmişlər. Ölkənin yüngül sənaye sahələrinə də diqqət
artınimalıdır. Aqrar sektorunun inkişafında, əhalinin, xüsusi ilə qadmlann işlə təmin
olunmasmda həlledici rol oynaya bilən bu sahənin inkişafına beş ildə daxili
investisiya hesabma cəmisi 46 mln. manat vəsait qoyulmuşdur. Xarici investorlar bu
sahəyə maraq göstərməmiş və bir manat da olsun vəsait qoymamışlar. Əczaşılıq
sənayesində də anoloji vəziyyət yaranmışdır. Digər fakt ondan ibarətdir ki, son 3 ildə
(2009-2011-ci illər) daxili özəl investorlar aqrar sektorun əsas kapitalına cəmisi 90
milyon manat və ya həmin sahəyə yönəldilən investisiyalarm 8 faizi həcmində
sərmayə yönəltmişlər.
Araşdırmalarımız göstərir ki, 2006-2010-cu illərdə qeyri-neft emal
sənayesində (neft emalı nəzərə alınmadan) dövlət və özəl sektorun hesabma
1,5
milyard manat həcmində əsas kapitala investisiya yönəldilmişdir ki, bu da
əvvəlki illərə nisbətən xeyli çoxdur. Ancaq bu sənaye sahəsində işçilərin artımı
2005-ci illə müqayisədə cəmisi 20 min nəfər və ya 10% olmuşdur. Ancaq burada bir
sualı cavablandırmaq, fikrimizcə, yerinə düşərdi. Özəl investisiyalar iqtisadiyyatı
regional və sahə baxımmdan tarazlı və dayamqlı inkişaf etdirməyə, işsizlik
problemini arzu etdiyimiz müddətdə ləyaqətli məzmunda həll etməyə qadirdirmi?
Statistikadan görünür ki, 2006-2010-cu illərdə qeyri-neft sənaye sektorunun
inkişafina orta hasabla hbr il 391 milyon manat əsasən daxili investisiya
qoyulmuşdur. Bizim hesablamalannm^ görə bunun da 80 faizdən çoxu özəl
qurumlara məxsus olmuşdur. Təkcə özəl investisiyalann hesabma ölkənin emal
sənayesinin və aqrar sektorun modemləşdirilməsinə və məşğulluq probleminin
həllinə arzu edilən müddətdə və keyfiyyətdə tezliklə nail olmaq mümkün deyil.
Hesabat infor- masiyalarmdan görunur ki, 2008-2011-ci illərdə kənd təsərrüfatında
əsas kapitala hər il orta hesabla 368 mln. manat qoyulan investisiya 2007-ci ilin
səviyyəsindən 1,5 dəfə çox olmuşdur. Belə artıma baxmayaraq qənaətimiz ondan
ibarətdir ki, iqtisadiyyatm şaxələndirilməsi probleminin həlli özəl sektorun boynuna
qoyulsa uzun illər gözləməli olacağıq. Yarannuş belə situasiyada dövlət
gözləməməlidir ki, hansısa yerli və ya xarici özəl şirkət bu sahələrə maraq
göstərəcəkdir. Dövlət vəsaitinin hesabma emal sənayesinə və kənd təsərrüfatına
birbaşa investisiyalarm qoyulması nə iqtisadi nəzəriyyəyə, nə də bazar iqtisadi
sistemin tələblərinə və digər ölkələrin təcrübəsinə zidd deyil. Çünki özəl müəssislərin
inkişafına dövlət tərəfindən
409