56
M. Ə. Rəsulzadə isə Türkiyədə fəaliyyətlərinə imkan verilmədiyinə bərk
təəssüflənir, Azərbaycan Ġstiqlalçılıq məfkurəsi səsinin boğulmasından narazılıq
edir, bildirirdi ki, bu iĢ qardaĢ Türkiyənin əli ilə edilmiĢdir. M. Ə. Rəsulzadə
yazırdı: "Heyf bu dövrə!"(48, s. 197).
Qeyd edək ki, hələ 20-ci illərdən baĢlayaraq azərbaycanlı mühacirlər (istər
Türkiyədə, istərsə də Fransada yaĢayanlar) Avropa ölkələri təmsilçiləri ilə ciddi
təmaslar qururdular. BolĢevizmə qarĢı böyük savaĢ açan PolĢa dövləti və onun
böyük lideri Pilsudski ilə əlaqələr artıq yaradılmıĢdı.
Qeyd etdiyimiz kimi, 1921-ci ildə baĢ verən Rusiya-PolĢa savaĢından
sonra Pilsudski və silahdaĢları ġərqi Avropa xalqları ilə bolĢevik Rusiyası
əsarətindəki xalqlar arasında ortaq bir əlaqə qurumu yaratmaq haqqında
düĢünürdülər. Rusiya ilə baĢ verə biləcək savaĢ perspektivi daxilində PolĢa SSRĠ-
yə düĢmən olan qruplara önəmli yardımlar etməyə baĢlamıĢdı. PolĢa dövləti isə
getdikcə mühacirlərlə əlaqələr ġəbəkəsini geniĢləndirir, SSRĠ-nin rus olmayan
millətlərindən Könüllüləri öz ordusuna qəbul edir, döyüĢ təlimləri keçir,
silahlandırırdı. Artıq 20-ci illərin ortalarından PolĢa ordusunda da müəyyən sayda
əsgər və zabitlər fəaliyyət göstərirdi.
PolĢa dövlətinin yardımı ilə "Ġstiqlal" qəzeti, "KurtuluĢ" jurnalı Berlində
nəĢr edilirdi.
PolĢa Xarici ĠĢlər Nazirliyinin məlumatlarında Qafqaz təĢkilatlarının
dəstəklənməsi, onların mətbuat və təbliğat iĢlərinə yardım üçün hökumətə "Yaxın
gələcəkdə iĢ planı" baĢlıqlı aĢağıdakı təkliflər bildirilirdi: "ġərq dillərində (türk və
fars) təbliğatın gücləndirilməsi. Bu məqsədlə fransız dilində nəĢr edilən jurnal və
bülletendən baĢqa, türk və fars dillərində də daimi imkan daxilində isə aylıq
broĢuralar, almanaxlar və bəyannamələr nəĢr etməli; həmin mətbuat orqanlarında
Qafqazda baĢ verən hadisələri əks etdirən məqalələr çap edilməli; bundan baĢqa
nəzərdə tutulan bu nəĢrlərdə bir tərəfdən Qafqaz Konfederasiyası quruculuğunun
əsasları və əhəmiyyəti, digər tərəfdən isə Ģərq xalqlarının milli-azadlıq prosesində
Rusiya imperialist kommunizminin mənfi təsirini açıq göstərən tədqiqlər öz əksini
tapmalıdır" (64, v. 23).
PolĢa Xarici ĠĢlər Nazirliyinin Qafqaz mühacirləri ilə bağlı
məlumatlarında poçt əlaqələrinin zəifliyi daha çox vurğulanır. Göstərilir ki, istər
gürcülər, istərsə də azərbaycanlılar məlumatları adi qaydalarla əldə etmək
məcburiyyətindədirlər (64, v. 24).
Yenə PolĢa Xarici ĠĢlər Nazirliyinin sənədlərində mühacirlərin fəaliyyəti
üçün ayrılan pulun məbləği göstərilir. Məlum olur ki, "Müstəqil Qafqaz
Komitəsi"nin 6 əməkdaĢına ayda 120 frank (umumi: 720), təbliğat iĢlərinə:
broĢura, bəyannamə, bülletenin türk dilində nəĢri üçün 95 frank, fransızca nəĢri
üçün 55 frank ayrılmıĢdır.
57
Sənədlərdə "Prometey" jurnalının azərbaycanlı, türküstanlı və dağlı
təmsilçilərinə ümumilikdə 150+145 frank məbləğində vəsait ayrılmıĢdır.
Ümumilikdə isə "Prometey"in nəĢri üçün 8700 frankın xərcləndiyi göstərilir (64, v.
25).
PolĢa ilə qafqazlı mühacirlərin (o cümlədən azərbaycanlıların)
əlaqələrinin mövcudluğu baxımından Heydər Bammatın "Qafqaz" məcmuəsində
yer tapan məqaləsi maraqlıdır. O, yazırdı: “Lehistanın Qafqaziyaya simpatiyası və
Qafqazlıların Lehistana qarĢı səmimi münasibəti yeni bir Ģey deyildir. Bu, bir növü
tarixi ənənədir. Bu qarĢılıqlı bağlılıq Lehistan və Qafqasya övladlarının Ana
vətənin istiqlalı uğrunda mücadilə edərkən müĢtərək düĢmən və istilaçının baĢı
üzərindən bir-birinə əl uzatdıqları qəhrəmanlıq dövründən baĢlar" (197, s. 5).
Sonra o, maraqlı bir yanaĢma da qoyur ortalığa: "Öz qüvvət və istedadını
Qafqazın hürriyyət savaĢına vermiĢ olan Leh vətənsevərlərinin adları - milli
tariximizin malıdır. Bu adlar, millətlərimizin əziz xatirəsindən heç bir zaman
silinməyəcəkdir. Lehistan ilə Qafqasya arasında onların əli ilə vücuda gətirilmiĢ
bağ heç bir zaman qırılmayacaqdır" (197, s. 4).
Əlavə edək ki, Heydər Bammatın sonradan "Prometey-çilərlə" də
münasibətində ziddiyyətlər yarandı. Və o, PolĢanı "Prometeyçiləri" dəstəklədiyinə
görə ciddi tənqid etdi. H. Bammat PolĢanı "Prometeyçiləri tutduğu üçün" siyahıdan
sildiyini, "bolĢevizmə qarĢı xaçlı səfər"in baĢında "almanları, yaponları və
italyanları gördüyünü" yazırdı. H. Bammatm belə mövqeyi bəzi mühacir
mətbuatında sərt tənqidə məruz qalırdı(164).
Təəssüflər ki, Sovetlər Birliyinin təsiri altında Türkiyə dövlətinin
bütün siyasi qafqazlılara münasibəti kəskinləĢdi. 1931-ci ildə siyasi baxıĢlı
mühacirlərin, o cümlədən M. Ə. Rəsulzadə və baĢqalarının, ölkəni məcburən tərk
etməsindən sonra növbəti bir addım atıldı. 1938-ci ildə sentyabrın 6-da Türkiyə
hökumətinin dekreti ilə Qafqazdan və Türküstandan olan bəzi tanınmıĢ siyasi
mühacirlər Türkiyə təbəəliyindən mərhum edilərək ölkədən çıxarıldılar.
Bununla əlaqədar Parisdə nəĢr edilən "Qafqaz" jurnalı yazırdı: "Bu sərt cəzaya
heç bir siyasətlə məĢğul olmayan adamlar da məruz qaldılar... Dekretdə hansısa
törədilmiĢ konkret bir cinayət haqqında danıĢılmır, yalnız bir məqam - təbliğat,
inqilabi və kəĢfiyyat təĢkilatlarının "Bizim ölkəmizin baĢqa bir dost ölkənin
əleyhinə yönəldilmiĢ bazasına çevrilməsi" vurğulanır. Məlum olduğu kimi, belə
bir cəhd üçün ortalıqda heç bir fakt yoxdur... Bizim mübarizəmiz azadlıq
uğrunda, Qafqazın müstəqilliyi uğrunda vətənimizi iĢğal etmiĢ Sovet dövlətinə
qarĢı aparılan mübarizədir. Bu, heç kim üçün sirr deyildir. Biz bu mübarizəni açıq
aparırıq və bütün ölkələrdə aparırırq və həmin ölkələrin qanunlarından,
beynəlxalq öhdəliklərdən kənara çıxmırıq. Türkiyədə baĢ verən bu hadisənin
Dostları ilə paylaş: |