9
Daş y
ağan gün
getdikcə coşqun yazıçı təxəyyülünə çevrilərək bədii
əsərlərdə təzahür etməyə başlayıb. Əli İldırımoğlu bu
əsərlərdə həm də öz taleyini yazır, erməni vəhşiliyinə
tuş gəlmiş, zərbələr almış taleyini. Erməni vandalizmi
onun şəxsi həyatında, qeyd etdiyimiz kimi, çox ağrılı
acılı izlər buraxıb. Qohuməqrəbaları, yaxınları er
məni terrorizminin qurbanı olub. Əmisi Əmrah yüz
başı Zəngəzur dağlarını özünə səngər edərək erməni
qəsbkarlarına qarşı uzun müddət vuruşub, zaman
zaman onların Qarabağa yolunu kəsib, ən nəhayət,
qanlı döyüşlərin birində qəhrəmancasına həlak olub.
Bu və ya digər faktlar yazıçının həyatında silinməz
izlər qoyub və bədii tədqiqat obyektinə çevrilib.
Yazıçı nədən yazırsa yazsın, əslində özünü, öz da
xili dünyasını təqdim edir, müəyyən mənəviəxlaqi
çabalardan söz açdıqca öz varlığını, estetik mövqeyini
ortaya qoyur. Bu dolaylardan keçməyən ədəbiyyat
oxucuya yad olduğu kimi, elə yazıçının özünü də isit
mir. Mövzu yazıçının bətnində yaranmalı, ağrısından,
sevinc və kədərindən formalaşmalıdır. Ədəbiyyat
inanc və səmimiyyətdir. Bunu qorumaq üçün bütün
məqamlarda yazıçı səmimi, təbii olmalıdır. Əli İldırı
moğlu yaradıcılığı boyu özünü yazan, daim yaşantıla
rını, duyğu və düşüncələrini qələmə alan səmimi ya
zıçıdır. Hadisə və xarakterləri özündən keçirməyi ba
caran ədib mövcud dünya çərçivəsində öz dünyasını
yaxşı yarada bilir. Əsərləri sanki onun yaddaş və
xatirələrinin yaşıdıdır. O cümlədən “Daş yağan gün”
romanı...
Əsərlərin, ədəbi nümunələrin müəyyən yaranma
texnologiyası olur. Yazıçı ilk növbədə müəyyən bir
problemi – fəlsəfi, siyasiictimai, yaxud əxlaqi xətti
önə çəkir. Deyək ki, konkret bir hadisənin, müha
10
Ə
li
İld
ırı
m
oğ
lu
ribənin, döyüş səhnəsinin, ailəməişət münaqişəsinin,
tarixi hadisənin özünü, zahiri görüntüsünü yox, onun
içində, mahiyyətində, mayasında yaşayan problemi
leytmotivə çevirir. Adamlar, onların həyatı, məişəti,
birbirinə münasibətləri, xarakterləri, predmet və
əşyalar, təbiət təsvirləri problemin çözümündə ədəbi
material rolu oynayır. Bəzi əsərlərdə fərqli olaraq
problem hadisələrin içindən boy göstərir və sair...
Formaların hər biri, əslində ədəbi nümunə üçün
məqbul qəlibdir. Əsas meyar bu qəlib çərçivəsində is
tedadla yazılmış bədii əsər təqdim etməkdir.
“Daş yağan gün” daha çox fəlsəfiəxlaqi problem
üzərində qurulmuş romandır. Bu fonda ədəbi qəlib
kimi seçilən Nəcəfin taleyi işığında ədib məsələnin
təkcə fəlsəfiəxlaqi qaynaqlarını araşdırmır, eyni za
manda qneseoloji köklərinə qədər gedir. Əsərdə baş
verən hadisələr, insan taleləri, təbiət təsvirləri,
cəmiyyətin fərqli həbshalı həmin məqsədə xidmət
edir. Əslində problem erməni vəhşiliyinin, erməni
vandalizminin, kökdən, genetikadan və pozulmuş
əxlaqdan süzülüb gələn erməni millətçiliyinin ifşası
dır. Bu məqsədlə ədəbi qəlib kimi seçilmiş bir gəncin
nakam taleyi bütün məsələlərə işıq salmaqda, prob
lemə müxtəlif rakurslardan yanaşmaqda yazıçıya
kömək edir, onun bədiiestetik manevr imkanlarını
artırır. Əli müəllim problemin açılmasında şaxələnmiş
süjetin bir məcraya yönəldilməsində daha çox insan
talelərinə güvənir, onların fərdi cizgilərini, məişət
gizlinlərini, həyat fəlsəfəsini, yaşam tərzini, sosial
münasibətlərini bu istiqamətə yönəldərək toplum
şəklində təqdim edir. Şübhəsiz, əsərdəki təbiət
təsvirləri, etnoqrafik etüdlər, simvollar, yuxugörmələr,
mistik təxəyyüllər də qarşıya qoyulan yazıçı amalının
11
Daş y
ağan gün
şərhində az rol oynamır. Bir sözlə, faktdan, hadisədən,
həyat həqiqətlərindən tutmuş ədəbibədii vasitələrə
qədər hər şey mobil bir ahəngdarlıqla problemin açı
lımına səfərbər edilir, sanki işıq bir nöqtəyə istiqa
mətləndirilir.
Ədəbiyyatın missiyası səmimiyyət və xeyirxahlıq
dır. Ədəbiyyat humanizmdir. U.Folkner müsahibə
lərinin birində: “Sizə nə ad verməmişlər: naturalist,
ənənəçi, simvolist və s. Maraqlıdır, bəs siz, öz fik
rinizcə, hansı məktəbə mənsubsunuz?” – sualına,
“Mənsub olduğum və ya mənsub olmaq istədiyim
məktəb humanistlər məktəbidir” – deyir. Səmimiy
yət lə deyə bilərik ki, Əli İldırımoğlu da öz yazıçı
məziy yətlərilə bu humanistlər nəslinin davamçıların
dandır. Humanizm, xeyirxahlıq, canıyananlıq və digər
yüksək əxlaqi məziyyətlər onun əsərlərində ədəbi
estetik bir sistem kimi özünü göstərir. Bu estetik har
moniya onun hər bir əsərində özünəməxsus ahəngdə
təzahür edir. “Daş yağan gün” əsəri bu mənada
özünəxas ştrixlərlə zəngindir. Buradakı hadisələr və
insan tale ləri humanizm və əxlaqa tabe etdirilib, yazı
çı hima yəsinə bürünüb...
Əsər belə başlayır: “İlıq yaz axşamı. Bağlıbağatlı
kənd alma, gilənar, gilas çiçəklərinə bürünmüşdü.
Naxır örüşdən təzəcə qayıdırdı. Çiyni sənəkli qız
gəlin şən əhvaliruhiyyə ilə bulaq başına tələsirdi.
Məscidlərin minarələrindən azan səsi gəlirdi. Mömin
lər axşam namazına hazırlaşırdılar. Güney məhəl
lədəki həyətlərin birində toy məclisi qurulmuşdu.
Çalçağır səsi kəndi başına götürmüşdü. Aşıqların sa
zısözü qəlbləri ehtizaza gətirirdi. Bir neçə saatdan
sonra gəlin atlanıb təntənə ilə bəy evinə yola salınma
lıydı. Bu əsnada ara vermədən atılan top mərmilərinin
Dostları ilə paylaş: |