Azərbaycan şiəliyi (əliçilik)
fars şiəliyi (məcusi şiəliyi)
47
6 kitabla birlikdə muta (malik, ölüm ili 174h ) və ibn hənbəl (ölüm
ili 241 h) cənablarının yazdıqları, əhl sünnət`in hədislərini
oluşdurur, əhl sünnət rəvayətləri «rəvayət cəmaət » adıylada tanınır.
2-2-15-hədislərin güvənirliyi
-gənəlliklə altılıq kotobda, 25000-30000 hədis olaraq çoğunluqla
ağla və quran`a uyqundular, əlbətdə bir sıra hədislərdə ağla uyqun
deyillər.
-Fars şiəliyinə ayid dördlük kitablarda, yaxlaşıq 40000-45000 hədis
vardı, onlar böyük çoğunluqla cəli, uydurma və islam dininə və ağla
hayqırıdılar və bəzən irqçılığa bulaşmışdılar, onların hədislərində,
düzgün sayılabilən hədislər azınlıqda qalırlar. Ayrıca sonrakı dönəm
məclisilərin vasitə siylə yığılan hədislər və yorumlar, sayı
lahazından neçə qata çıxır və əsla güvənilir olmayaraq qeyr əxlaqi
və zidd insani sayılırlar və demək olar, öncəki cəəli hədislərdən,
tikrar cəəl olaraq sasanlı dinini yansıtmaqdadılar.
2-2-16-düzgün hədislərin seçmə yolu
Azərbaycan şiəliyi, hədislərdən yararlanmaq üçün mütləqən bəlli
qayda və usullara söykənməlidi :
1-ravilər səqə və adil olmalıdırlar.
2-hədislər, quran və əqlə uyqun olaraq, onlarla çəlişgidə
olmamalıdır.
3-gənəlliklə cinsi məsail haqqında quran ayələrinin sərahəti vardır
və bucur hədislər geçərli sayılmamalıdır (baxın bölgü 6-3).
4- hədislərin düzlüyü icma halda onaylanmalıdır, ayrı deyişlə bütün
din alimləri və bilim adamları qanıtlar vasitəsiylə onun əleyhinə
olmamalıdılar.
5-bizlər ayrım yapmadan yuxarı şərtləri nəzərdə tutaraq bütün
geçmişdəki din adamları vəya hətta özlərini din adamları kimi
göstərənlərin, hədis kitablarını gözdən geçirməliyik və onların
doğru və düzgün olanlarını seçib, və yararlanmaq üçün toplulumuza
sunmalıyıq.
Azərbaycan şiəliyi (əliçilik)
fars şiəliyi (məcusi şiəliyi)
48
6-gənəl olaraq hədislərin görəvi din usullarını və furu`larını
dəstəkləyərək, onların açıqlamasına kömək etməkdir, və heç bir
hədis eyləyə bilməz, din üçün əsas və təməl yaratsın və beylə bir
hədis, cəəl dən başqa olabilməz. ayrı deyişle tanri uyqun
gördüyünde din usul və furu`larını yetərincə quran`da veribdir.
2-2-17-fars şiəliyi əski hədis kitablarına nəqədər güvənmək olar
ilk şiə höküməti buyə oğulları zamanı quruldu, o dönəm onların
dörd hədis kitabı yazıldı (əlkafi/ koleyni/ 329h, mən la yəhəzrə ul
fəqih/ babuye/381h, təhzib ul əhkam / tusi, əlistibsar/ tusı/460h).
1-fars şiəliyinin hədis kitabları və yazarları, düzlükdən uzaqdılar.
Ayətullah ul ozma əbulfəzl borqei, şiə müctehidlərindən olaraq
deyir: «muhəmməd ibn koleyni bəğdad`da baqqal idi və yirmi il
hərnəmənə öz məzhəbindən eşidirdi yazırdı, və beylə inanırdıki `o
zaman ünlü bir din adamı yoxuydu` (kəsr ussənəm 30-39); şeyx
səduq (ibn babuye qomi) alverçi iydi və qum`da düyü satardı və
əlinə geçən hər tür əl yazmalardan, eşitdiklərindən və
bəyəndiklərindən yazırdı, onun haqqında beylə bir söz vardı : o
məchul şəxs iydi, imamiyə şiəsi deyir bizim məşayix dən Bəziləri
şeyx səduq`un təyid etməsi haqda tərdid edirlər və «bohrani» deyir:
rical elmində olan alimlərdə sərahatlə onu təyid etməyiblər
(müqəddəmə ye məani əl əxbar 13 haşiə səma əlməqal 2/210)
Tusi`nin kitabı, çoxlu təhriflərə müttəhim olunub, yusuf bohrani
hədaiq də deyir: hər kəs təhzib kitabını oxuyarsa onun nə qədər
təhrifə, və sənəd və mətn lahazindanda təshifə düçar olduğunu
görər, eyləkiheç hədis, mətn vəya sənəd lahazindan müşkülsüz deyil
(əlhədaiq ulnazirə 3/156), rəvayətləri mütəzaddı, və kitablarında
kəsinliklə yalan olan bir sıra xəbərlər görmək olar, örnək üçün:
təcsim xəbərləri, təşbih, aləm`in qədimliyi, məkan və zamanın isbatı
(kəşf ul ğita 40).
Azərbaycan şiəliyi (əliçilik)
fars şiəliyi (məcusi şiəliyi)
49
2-fars şiəliyi kitabları şübhəlıdılər
əlkafı
: 11ıncı yüzildən öncə bu kitabdan bir nəsxə görülməyibdi,
kitab 4. və 5ıncı yüzildə yazılsada ortadan ğeyb olduğu böyük
şübhələr ortaya çıxarır, özəlliklə əsli kitabların yox edilməsi və
onun böyük təhrifə məəruz qaldığı məsələsini meydana gətirir,
kitabı təshih edən əliəkbr ğəffari, və nəşr edən şeyx muhəmməd
axundi olaraq, araşdırmalarında 7 nusxəyə (4 əl yazma və 3maşın
yazma) işarə edir, (mütməinən əgər daha əski nüsxələr olsaydı
araşdırmacı işarə edərdi) : 1-təshih olunmuş nüsxə 1076 hicri, 2-
təshih olunmuş nüsxə hicri 11ıncı yüzil, 3- təshih olunmuş nüsxə
(tarix yazılmamış), 4-təshih olunmuş nüsxə, 5- təshih olunmuş
nüsxə 1282 hicri, 6- təshih olunmuş nüsxə 1311 hicri, 7- təshih
olunmuş nüsxə 1331 hicri,
işarə olunmalıdı, ilk çap, 1071 də əllamə məclisiyə qəraet olunan
nüsxədi, ikinci nüsxə 1092 də amili`nin xətt`iylə yazılıb və 3 üncü
nüsxənin tarixi bəlli deyil.
Mən la yəhzər ul fəqih
: kitabın araşdırmacısı əliəkbər ğəffari 17
nüsxə dən ad aparır, və hamısı 1057-1101 hicri illəri arasında
yazılıbdı.
Təhzib ul əhkam
: kitabın araşdırmacısı seyid həsən musəvi
xorasani 4 nüsxə dən ad aparır, bu kitabda hicri 1078-1074 arasında
yazılıblar.
Əlistibsar
: kitabın araşdırmacısı seyid həsən musəvi xorasani 3
nüsxə dən ad aparır, və bu kitablar hicri 11ıncı yüzildə yazılıblar.
Bu kitablar buyə oğulları zamanı, 4. və 5ıncı əsirlərdə (buhiyan, al
buyə) yazılıblar və gərək şiə oxullarında dərs deyilrədi, ama beylə
olmayıbdı.
Ayrıca 8 əsərdən sonra, iki böyük dayirətulməarif, fars şiəliyinin
qaynaqlarına artırılıbdı, bəharulənvar və vəsail uşşiə (horr amili,
duğum ili 1104h), və hətta indiki əsrdədə yeni hədis kitabları yazılır
(baxın: müstədrik səfinə tulbəhar 1/27, əli şahrudı, duğum ili 1405
h).
Dostları ilə paylaş: |