108
tikən qonşu dövlətlər üçün çox əlverişli şərait yaradar. Yeni
torpaqlar əldə edilməsi azmı dövlətləri müstəmləkəyə çe-
virmişdir? İndiki zamanda ölkələr arasındakı ziddiyyətlər
elə bir vəziyyətə gətirib çıxarmışdır ki, bəzən dincliklə
də öz müstəqilliyini qoruyub saxlamaq mümkün olmur.
Mənim taxt-tacımı, mənafeyimi qoruyanlar – iri feodallar,
mülkədarlar, burjua sinfinin bəzi nümayəndələri üçün ye-
ni-yeni torpaqlar, müstəmləkələr lazımdır, müstəmləkələr.
Düşünürsənmi!? Nə etməliyəm? Yeni-yeni insan qırğınla-
rına yol verməmək üçün öz taxt-tacımı qorumamalıyam-
mı? Mən öz taxt-tacımı qorumaqdan ötrü hər bir vasitədən
istifadə etməliyəm. Hər bir vasitədən.
A.S.Puşkin: Əlahəzrət, mən belə hesab edirəm ki, Ru-
siyada elm və maarifi inkişaf etdirmək sizin taxt-tacınıza
heç bir əsaslı xələl gətirə bilməz. Heç olmazsa Rusiyanın
gələcək inkişafı naminə Rusiyada elm və maarifi inkişaf
etdirməyə çalışın. Gimnaziyalar yaradın, elm və maarif
ocaqlarının sayını artırın. Qoyun sizin idarə etdiyiniz rus
xalqı dünya xalqları içərisində savadlı, təhsilli və mədəni
bir xalq kimi təşəkkül tapsın, inkişaf etsin. Bu sizin üçün
də fəxr və şərəfdir. Xalqın maariflənməsi və savadlanması
yolunda ən kiçicik xidmət belə böyük mükafata layiqdir.
Siz isə belə olan təqdirdə, öz xalqınıza daha böyük xidmət
göstərmiş olarsız. Bu isə sizin ulu bir dövlət başçısı oldu-
ğunuzu göstərər.
Nikolay: Cənab A.S.Puşkin, siz qabaqcıl, tərəqqipərvər
bir ziyalı sinfinin nümayəndəsi kimi əminəm ki, geniş dün-
yagörüşü və zəngin təcrübəyə maliksiniz. Bu isə hər adama
nəsib ola biləcək, xoşbəxtlik gətirə biləcək bir səadət deyil-
dir. Öz taleyiniz qarşısında minnətdar olmalısınız ki, həyata
göz açandan bəri məhz bu təməl üzərində inkişaf edib
109
istiqamətlənə bilmişsiniz. Xoşbəxt o kəsdir ki, onun səadəti
həyatın zəruri inkişafından doğur və o kəs özü bu səadəti
heç vaxt axtarmır. Mən də sizi öz düşüncə tərzinə görə bu
yolun yolçularından hesab edirəm və mənim xüsusilə bir zi-
yalı sinfinin nümayəndəsi kimi belə yolun yolçularına çox
böyük rəğbətim vardır.
A.S.Puşkin: Əlahəzrətə çox minnətdaram ki, məni
belə xoş sözləriylə şərəfləndirir, mənə öz xüsusi etimadını
göstərir. Hər bir insan ona göstərilən etimada layiq olma-
ğa çalışmalıdır. Əks təqdirdə, həmin şəxsin hərəkətləri öz
qabiliyyətsizliyinin nümayişi olardı.
Nikolay: Cənab A.S.Puşkin, mən bir çar kimi deyil,
bir rus kimi bütün Rusiyanı sevirəm, onun qarlı düzlərinə
vurğunam. Lakin Rusiyanın hərbi qüdrəti bir çar kimi
məni daha çox düşündürür. Ona görə də sizin də mənə bu
istiqamətdə kömək etmənizi arzu edərdim. Arzu edərdim
ki, sizin yazılarınız Rusiyanın hərbi qüdrətini daha da
möhkəmləndirmək sahəsində xalq içərisində bir çağırış
kimi səslənsin. Mən əminəm ki, rus xalqı sizi çox sevir və
yazılarınızı tez anlayır. Bu isə hər bir yazıçıya nəsib olan bir
səadət deyildir. Kİmsənin dediklərinin kimsələr tərəfindən
daha tez başa düşülməsi və duyulması onun ifadə etdiyi
daxili həyəcanların daha uzunmüddətli yaşaması deməkdir.
Siz isə öz daxili hisslərinizi bu cur yaşatmağı bacarırsınız,
cənab A.S.Puşkin.
A.S.Puşkin: Məni bir ziyalı kimi həmişə rus xalqının
tərəqqisi düşündürmüşdür, əlahəzrət. Mən həmişə çalış-
mışam ki, bacardığım qədər Rusiyanın irəliyə doğru heç
olmazsa bir addım da olsa irəliləməsinə kömək edim. Öz
xalqının taleyi ilə maraqlanmayan kəs həmin xalqın oğlu
olmağa layiq deyildir. Əks təqdirdə, həmin şəxsin vətən
110
torpağında yaşaması o torpağa ləkədir. Bu isə diriykən
ölü adlandırılmaq kimi bir şeydir. Başqalarının həqarət və
nifrət dolu baxışları altında yaşamaqdansa dərin və rahat
bir məzarda uyumaq daha xoşdur. Əlahəzrət, biz rus xalqı-
nın övladlarıyıq. Tale sizin üçün elə bir şans yaratmışdır ki,
bu xalqı idarə etmək sizə nəsib olmuşdur. Bu xalqın xoş
güzəranı barədə, irəliyə doğru bir addım atmaq barədə də
çalışmaq xalqımız üçün, xoş olardı. Amansız taleyin ucba-
tından yuxusuz gecələri, rahatsız gündüzləri hesabına bir
parça çörək pulu qazananlara güzəşt etmək lazımdır. Öz ge-
niş ürəyini yoxsulluğun dar çərçivəsinə sığışdırmayanlara
güzəşt etmək lazımdır.
Nikolay (öz-özünə): Ax Puşkin... Puşkin... sən heç də
öz əqidəni dəyişməmişsən. Mən hələ səninlə dekabr silah-
lı üsyanından bir qədər sonra ilk görüşümüz zamanı hiss
etmişdim ki, çar taxt-tacının necə amansız düşmənisən,
necə də alovlu, inqilabi əhval-ruhiyyəli bir şəxsiyyətsən.
Bu fikir məndə öz parlaq ifadəsini bizim qısa danışığı-
mız zamanı özünü daha çılpaqlığıyla göstərdi. Mən sizə
deyəndə ki, A.S.Puşkin əgər dekabr silahlı üsyanı zama-
nı siz Peterburqda olsaydınız nə edərdiniz? O zaman siz
mənə belə cavab verdiniz: – Əlahəzrət, mən dekabr silahlı
üsyanı zamanı paytaxta olsaydım yəqin ki, Senat meyda-
nında üsyançıların içərisində, ön cərgədə olardım. Mən bu
cavabı sizə heç bağışlayarammı?! Üsyankar bir şairin ya-
şayıb yaratması mənim üçün xoş olarmı? Əsla yox. Mənə
bu cavabına görə sənə bir anda hökm çıxarmağa borclu-
yam. Lakin xalqın qəzəbi də qorxulu və amansız olur. Sadə
xalq kütlələri isə sənin tərəfindədir. Ona görə də səni və
sənin kimiləri aradan götürmək üçün biz şəraitdən asılı ola-
raq daha münasib vasitələrdən istifadə etməliyik. Hələlik
Dostları ilə paylaş: |